Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για την υπεράκτια αιολική ενέργεια είναι τόσο έντονος που οι δημοπρασίες αδειών μοιάζουν όπως ήταν πριν από λίγα χρόνια οι διαγωνισμοί για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Μερικά δε από τα ονόματα είναι γνωστά καθώς οι παγκόσμιες εταιρείες πετρελαίου μετακινούνται επιθετικά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η στροφή των κορυφαίων εταιρειών στην παραγωγή ορυκτών καυσίμων, προς τη πράσινη ενέργεια έγινε επειδή όλο και περισσότερες χώρες αναπτύσσουν σχέδια για την ενίσχυση της αιολικής ενέργειας, σε μια προσπάθεια να μειώσουν το αποτύπωμα άνθρακα στο περιβάλλον.
Το κόστος της εξασφάλισης περιοχών για την ανάπτυξη, έχει αυξηθεί σε επίπεδα που ορισμένοι κορυφαίοι φορείς εκμετάλλευσης αιολικών πάρκων λένε ότι δεν θα είναι βιώσιμο και αυτό θα βλάψει τους καταναλωτές, με την αύξηση των τιμών.
Φέτος, κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αναμένεται να προσφέρουν ένα ρεκόρ προσφορών για υπεράκτια αιολικά πάρκα, με περισσότερα από 30 γιγαβάτ (GW).
Αυτό αντιστοιχεί στην συνολική παρούσα παγκόσμια αιολική ισχύ των 35 GW, και οι προσφορές διαμορφώνονται έτσι ώστε να είναι η πιο ανταγωνιστική από ποτέ.
Αρκετές ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Total, BP και Shell, σχεδιάζουν να αυξήσουν γρήγορα τα χαρτοφυλάκιά τους στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μειώνοντας την εξάρτηση από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, για να ικανοποιήσουν τους επενδυτές που θέλουν να δουν βιώσιμα μακροπρόθεσμα επιχειρηματικά σχέδια χαμηλών εκπομπών αερίων, αλλά και τις κυβερνήσεις που απαιτούν μείωση των εκπομπών.
Οι μεγάλες πετρελαϊκές, με βαθιές τσέπες, είναι πρόθυμες και ικανές να πληρώσουν αδρά για μια θέση στην αγορά, παρόλο που τα περιθώρια είναι πολύ μικρότερα από ό, τι για τις παραδοσιακές τους δραστηριότητες.
Σε ένα διαγωνισμό μίσθωσης που διοργάνωσε το Crown Estate νωρίτερα μέσα στο έτος για θαλάσσιες τοποθεσίες σε ακτογραμμές της Αγγλίας, της Ουαλίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, η BP και η γερμανική EnBW πλήρωσαν αντίτιμο ρεκόρ για να εξασφαλίσουν δύο τοποθεσίες, που αντιπροσωπεύουν 3 GW.
Οι κατασκευαστές αιολικών πάρκων πληρώνουν ένα ετήσιο τέλος πριν την τελική απόφαση της επένδυσης. Στις περιπτώσεις των BP kai ΕnBW, το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 1,38 δισ. δολάρια, σε τέσσερεις ετήσιες δόσεις των 345 εκατ. δολάρια για το καθένα από τα δύο συμβόλαια.
Οι παραδοσιακοί κατασκευαστές υπεράκτιων πάρκων, οι Iberdrola, Orsted και SSE επιβεβαίωσαν όλοι στο Reuters ότι δεν είχαν επιτυχία στον γύρο της μίσθωσης.
Ο προηγούμενος τέτοιος διαγωνισμός της Crown Estate πραγματοποιήθηκε πριν από μια δεκαετία περίπου, όταν η αγορά ήταν ένα τίποτα συγκριτικά με το τρέχον μέγεθος και δομημένη χωρίς τέτοιες προμήθειες, ένα πρόσθετο κόστος που θα πρέπει να υποστούν οι κατασκευαστές.
«Κάποιος θα πρέπει να το πληρώσει και πιθανότατα, τουλάχιστον εν μέρει, ο καταναλωτής», λέει ο Ντάνκαν Κλαρκ, επικεφαλής του Orsted της Βρετανίας.
Ορισμένοι αναλυτές ανέφεραν επίσης ότι τα υψηλά τέλη απειλούν να διαβρώσουν τις τεράστιες μειώσεις κόστους που έχει επιτύχει η βιομηχανία κατά την τελευταία δεκαετία.
Ο Μαρκ Λούις, επικεφαλής Στρατηγικής Αειφορίας στην BNP Paribas, λέει ότι αυτό το τέλος επιλογής της Crown Estate θα αυξήσει κατά περίπου 35% το κόστος κατασκευής του έργου.
Η BP δήλωσε ότι η αμοιβή δικαιολογείται από την προνομιακή τοποθεσία των δύο σημείων της Crown: στην Ιρλανδία, σε ρηχά νερά, κοντά στην ακτή, επιτρέποντας την τοποθέτηση μικρότερων και φθηνότερων καλωδίων σύνδεσης και το ένα δίπλα στο άλλο επιτρέποντας την αποδοτικότητα κόστους και στα δύο έργα.
Αυτοί οι παράγοντες διασφάλισαν ότι η εταιρεία θα επιτύχει τον στόχο απόδοση 8-10% από ανανεώσιμα έργα, λέει ο επικεφαλής της BP για το ζήτημα του άνθρακα, Ντεβ Σάνιαλ, στο Reuters.
Η EnBW είπε ότι οι τιμές που επιτεύχθηκαν αντικατοπτρίζουν τη διαφορετική εγγενή αξία των αντίστοιχων έργων.
Κάποιοι στη βιομηχανία φοβούνται την επίδραση που θα έχει, με τον Μπεν Μπακγουελ, διευθύνοντα σύμβουλο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Αιολικής Ενέργειας (GWEC), να λέει ότι δεν υπάρχουν αρκετά έργα προς το παρόν για να καλύψουν τη ζήτηση.
«Έτσι θα δημιουργήσετε μια πλεονάζουσα αγορά, ενώ αυτό που θέλουμε να δούμε είναι περισσότερες ευκαιρίες», λέει.
Το ανώτατο όριο της τιμής για τη μίσθωση βυθού στη Σκωτίας, έχει ήδη αυξηθεί δέκα φορές.
Οι Iberdrola, Orsted και SSE επιβεβαίωσαν όλοι στο Reuters ότι αναμένουν να μπουν στον γύρο της Σκωτίας και ενώ ούτε η BP, ούτε η Total ούτε η Shell δεν επιβεβαιώνουν άμεσα τη συμμετοχή τους στο Reuters, αναλυτές ανέφεραν ότι θα ήταν έκπληξη εάν οι πετρελαϊκές δεν συμμετάσχουν
Τα έργα από την πρόσφατη δημοπρασία του Crown Estate δεν θα κατασκευαστούν πριν το 2027-2030, με το κόστος κατασκευής να αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω, αντισταθμίζοντας τουλάχιστον εν μέρει υψηλότερα τέλη.
Οι ανακοινώσεις σχετικά με τις μεγαλύτερες τουρμπίνες, για παράδειγμα, δείχνουν ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της τεχνολογίας παραμένει πολύ μεγάλος, λέει ο Ζουλιέν Πουγκότ, αντιπρόεδρος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Total, η οποία κέρδισε μίσθωση στη δημοπρασία Crown Estate με την Green Investment Group της Macquarie.
«Αυτό μας κάνει να είμαστε αισιόδοξοι για τη δυναμική όσον αφορά στη μείωση του κόστους», λέει.
Ενώ η Βρετανία προσφέρει εγγυημένη απόδοση σε ορισμένες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το ποσό έχει μειωθεί δραματικά, με χαμηλότερο κόστος κατασκευής.
Σε μια δημοπρασία του 2019 για συμβάσεις επί διαφορών (CfD), που εγγυάται στους διαχειριστές την ελάχιστη τιμή για την ηλεκτρική ενέργεια που πωλήθηκε, επιτεύχθηκε χαμηλή τιμή ρεκόρ 54,83 δολάρια ανά μεγαβατώρα την ώρα (MWh), δηλαδή περίπου 30% χαμηλότερη από την προηγούμενη δημοπρασία που πραγματοποιήθηκε το 2017 και χαμηλότερες από τις τρέχουσες μέσες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.
Η επόμενη δημοπρασία CfD αναμένεται στα τέλη του 2021, πολύ νωρίς στη διαδικασία κατασκευής για τους πρόσφατους νικητές του Crown Estate.
Νέες αγορές
Αν και η Βρετανία είναι η μεγαλύτερη υπεράκτια αιολική αγορά στον κόσμο, με απόδοση περίπου 10 GW, οι ευκαιρίες αλλού αυξάνονται και οι προσφορές αναμένεται να ανταγωνιστούν η μια την άλλη έντονα.
Οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Δανίας, της Πολωνίας και της Γαλλίας, αναμένεται να κάνουν πλειστηριασμούς φέτος, με περισσότερες περιφέρειες να σχεδιάζουν να αυξήσουν την δυναμικότητα.
Στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, θέλει να δημιουργήσει 30 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας έως το 2030. Επί του παρόντος, υπάρχουν 13 έργα υπό ανάπτυξη, με συνδυασμένη αποδοτικότητα περίπου 9,1 GW και αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία έως το 2026.
Η Iberdrola συμμετέχει ήδη σε διαγωνισμούς στο Ρόουντ Άιλαντ και τη Μασαχουσέτη μέσω του αμερικανικού Avangrid, ενώ η BP υπέγραψε συμφωνία 1,1 δισ. δολαρίων πέρυσι για να αγοράσει μερίδια 50% σε δύο αμερικανικές κατασκευές από το Equinor της Νορβηγίας.
Στην Ασία, η Ιαπωνία σχεδιάζει να εγκαταστήσει έως και 10 GW υπεράκτιας αιολικής απόδοσης έως το 2030 και 30-45 GW έως το 2040, με αναλυτές να αναμένουν προσφορές για συνολική απόδοση περίπου 3 GW φέτος.
Η Iberdrola, η οποία αγόρασε τον ιαπωνικό κατασκευαστή Acacia Renewables πέρυσι, δήλωσε ότι θα συμμετάσχει σε διαγωνισμούς εκεί.
«Η Ασία θα γίνει μια τεράστια αγορά ανανεώσιμης ανάπτυξης παγκοσμίως και εμείς ως παγκόσμιος παίκτης θέλουμε να συμμετέχουμε ενεργά σε αυτό», δήλωσε ο Τζόναθαν Κολ, διευθύνων σύμβουλος του υπεράκτιου τμήματος της Iberdrola Renewables.
Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι οι νέες περιοχές δεν μπορούν να χρεώσουν τόσο για μισθώσεις βυθού ή να αναμένουν να προσφέρουν τόσο χαμηλή τιμή όπως η Βρετανία.
«Έχουμε μια ώριμη βιομηχανία στην Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά δεν υπάρχει ακόμη στην Ασία ή τις ΗΠΑ», λέει ο Μπάκγουελ της GWEC.
«Κάθε περιφέρεια πρέπει να δημιουργήσει τη δική της βιομηχανία και δεξιότητες προτού να περιμένουν να δουν τις πιο ανταγωνιστικές τιμές».
Πηγή: Reuters