Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας σηματοδότησε την ήττα του ψεύδους, που με συνέπεια καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας την τελευταία δεκαετία. Η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη οφείλει να τρέξει άμεσα τις μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, το κράτος, την ασφάλεια και μία σειρά από άλλους κρίσιμους τομείς, όπως η παιδεία, η υγεία, η μετανάστευση και οι επενδύσεις, χωρίς να χάσει χρόνο. Η αυτοδυναμία, την οποία ο νέος πρωθυπουργός αιτήθηκε, του προσφέρθηκε απλόχερα από το εκλογικό σώμα. Στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος έπαιξαν κρίσιμο ρόλο πάρα πολλοί κεντρώοι και κεντροαριστεροί πολίτες, που πραγματοποίησαν γενναίο πολιτικό άλμα, στηρίζοντας για πρώτη φορά ένα κεντροδεξιό κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατά πολύ σημαντικές δυνάμεις, αυξάνοντας σε έναν μήνα θεαματικά τα ποσοστά του σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές και ευρισκόμενος μόλις 4 μονάδες κάτω από το ποσοστό που έλαβε στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Η αλλοπρόσαλλη τακτική του Κινήματος Αλλαγής και προσωπικά της Φώφης Γεννηματά, με άπειρα επαμφοτερίζοντα μηνύματα και με αποκορύφωμα τον ουσιαστικό εξοβελισμό του κορυφαίου πολιτικού στελέχους του χώρου και ίσως της χώρας, του Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι προφανές ότι συνέβαλαν στην καθήλωση του κόμματος σε μονοψήφια ποσοστά και στην ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, σταθεροποιώντας για την ώρα το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα στην πρωταγωνιστική θέση του ενός από τους δύο πόλους ενός ιδιόμορφου νέου δικομματισμού. Η φράση ”ΚΚΕ του Κέντρου” μάλλον είναι η πλέον αντιπροσωπευτική για το ΚΙΝΑΛ.
Στα θετικά της ημέρας, η μη είσοδος του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής στη βουλή, μετά από επτά χρόνια κυριαρχίας του μίσους και του πολιτικού σκοταδισμού. Πλέον, η συγκεκριμένη συμμορία πρέπει να οδηγηθεί εκεί όπου ανήκει. Πολιτικά στον σκουπιδότοπο της ιστορίας και ποινικά στη δικαιοσύνη για όλα τα εγκλήματα που έχει διαπράξει.
Ως προς τα περαιτέρω, η είσοδος του ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη αποτελεί σαφώς αντισυστημική επιλογή ενός τμήματος του εκλογικού σώματος, που εξακολουθεί να πιστεύει στο πολιτικάντικο αφήγημα του κυρίου Βαρουφάκη, όπως αυτό εκφράστηκε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015. Επί της ουσίας, πρόκειται για ψηφοφόρους που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ τη νύχτα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το ”ΟΧΙ”, ”ΝΑΙ”.
Η ”Ελληνική Λύση” του Κυριάκου Βελόπουλου αποτελεί την αντίστοιχη δεξιά αντανάκλαση του λαϊκισμού, παίρνοντας απευθείας τη θέση των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του Πάνου Καμμένου, αντίστοιχα, στο πολιτικό σύστημα.
Το ΚΚΕ σταθερά σταθερό. Σταθερά σταλινικό, αντιδραστικό και αντιευρωπαϊκό, όπως πρέπει να σημειώνεται. Για να μην ξεχνιόμαστε και ως προς την ιδεολογική διάσταση κομμάτων και προσώπων.
Πέραν της ανάλυσης, καταλήγω με ένα μικρό - τρόπον τινά προσωπικό - σχόλιο.
Είμαι 26 ετών και από τα 19 μου, που ψήφισα για πρώτη φορά, δεν έχω απόσχει ποτέ από εκλογική αναμέτρηση. Επίσης, δεν έχω ψηφίσει ποτέ λευκό, ούτε έχω ρίξει άκυρη ψήφο. Δυστυχώς, μεγάλο ή και πλειοψηφικό τμήμα της γενιάς μου απουσιάζει συστηματικά και επιδεικτικά (το βλέπει ίσως και ως ”μαγκιά”) και πάει για μπάνιο εκείνα τα λίγα λεπτά της ώρας. Τέτοια ”καταπίεση” και ”αγανάκτηση” νιώθει; Μάλλον όχι. Μάλλον τόσο αδιάφορο και δήθεν ”απολιτίκ” θέλει να το παίζει, συνήθως με τα λεφτά των άλλων.
Όταν λείπεις από το γήπεδο, αφήνεις άλλους να σκοράρουν για εσένα και συχνά εναντίον σου. Πάντως, σίγουρα δεν δικαιούσαι διά να ομιλείς εκ των υστέρων για το αποτέλεσμα. Έφτιαχνες χρωματάκι,, όταν άλλοι το διαμόρφωναν.
Αυτά και καλά μπάνια.