«Αντί να περιμένει για F-16, η Τουρκία θα έπρεπε να αποκτήσει Eurofighter Typhoon» τιτλοφορείται άρθρο που δημοσιεύτηκε στην φιλοκυβερνητική Daily Sabah και υπογράφουν οι Γιουσούφ Ερίμ, Τούρκος ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και στέλεχος του TRT World και Μοχάμαντ Ουαλίντ μπιν Σιράζ, ειδικός σε θέματα οπλικών συστημάτων, αμυντικός αναλυτής και πρώην αξιωματικός των ενόπλων δυνάμεων του Μπαγκλαντές.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο, η Τουρκία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε πολλούς τομείς ως προς την αυτάρκεια στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ωστόσο η πολεμική αεροπορία δεν είναι ένας από αυτούς, καθώς το πρόγραμμα του εθνικού μαχητικού, TF-X, είναι ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο.
Το F-16 είναι επί της παρούσης η ραχοκοκκαλιά της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, που έχει 270 F-16 C/D, ενώ η χώρα συμμετέχει στην παραγωγή του, με την τουρκική βιομηχανία να έχει αναπτυχθεί γύρω του. Το μαχητικό που θα το αντικαθιστούσε σταδιακά ήταν το F-35, ωστόσο η Τουρκία εκδιώχθηκε από το πρόγραμμα, που προέβλεπε απόκτηση 100 F-35, λόγω της αγοράς των ρωσικών S-400. Με το μέλλον της αεροπορίας της «στον αέρα», καθώς ο στόλος μαχητικών της «γερνάει», η Άγκυρα φαίνεται να αποφάσισε να επιταχύνει τις διαδικασίες ανάπτυξης του TF-X, αποκτώντας παράλληλα έναν αριθμό από νέα F-16 και εκσυγχρονίζοντας περισσότερα (40 και 80 αντίστοιχα, σύμφωνα με το άρθρο). Ωστόσο η επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ- Τουρκίας έχει δυσκολέψει τα πράγματα, και η συμφωνία αυτή, που πρέπει να εγκριθεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Κογκρέσο των ΗΠΑ, φαίνεται να κινείται με βραδείς ρυθμούς. «Με την παρούσα κατάσταση σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, το αποτέλεσμα του αιτήματος για F-16 είναι σαν να “στρίβεις” ένα κέρμα» αναφέρεται σχετικά.
Στην Τουρκία οι ανησυχίες για την ισορροπία ισχύος στην περιοχή αυξάνονται, λόγω της αυξημένης ρωσικής παρουσίας στη Μαύρη Θάλασσα, της παρουσίας των κουρδικών YPG στη Συρία και της ενίσχυσης της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, που αποκτά προηγμένα μαχητικά Rafale, εκσυγχρονίζει πάνω από 80 F-16 και προσανατολίζεται προς την απόκτηση F-35. Ως εκ τούτου, η Άγκυρα αναζητά μια «ενδιάμεση λύση»- ένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων που θα θεωρείται «φιλικό» προς το ΝΑΤΟ, θα είναι διαλειτουργικό (ικανό να συνεργάζεται με τα F-16 που έχει ήδη η Τουρκία και με τα TF-X στο μέλλον). Όπως τονίζουν οι αρθρογράφοι, μια τέτοια λύση είναι το Eurofighter Typhoon: Το αεροσκάφος αναπτύχθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ιταλία και είναι πολλαπλών ρόλων, ενσωματώνοντας πολλά σύγχρονα χαρακτηριστικά, που «θα παρείχαν στην τουρκική πολεμική αεροπορία ανταγωνιστικό πλεονέκτημα», ενώ επίσης η τεχνογνωσία που θα προέκυπτε θα βοηθούσε σημαντικά και στο πρόγραμμα του TF-X και την τουρκική αμυντική βιομηχανία εν γένει. Σύμφωνα με τους αρθρογράφους, το Typhoon θα μπορούσε να αντιμετωπίζει (αναβαθμιζόμενο) τις απειλές που προκύπτουν μέχρι τη δεκαετία του 2060.
Οι αρθρογράφοι αναφέρονται στα «χρόνια εξάρτησης από το F-16» και στον «χαμένο χρόνο» επενδύσεων στο F-35, που έδειξαν πως υπάρχουν ρίσκα στο να υφίσταται μόνο μια πηγή προμήθειας εξοπλισμών. Επίσης, υπογραμμίζεται πως καθώς αλλάζει το γεωπολιτικό τοπίο και εμφανίζονται νέες προκλήσεις, «η αυξανόμενη πολυπλοκότητα των πολιτικών και οικονομικών αλληλεξαρτήσεων και οι περιστασιακές διαφορές άποψης μεταξύ της Άγκυρας και των συμμάχων της αποτελούν αντικείμενα εκμετάλλευσης από αυτούς που θέτουν επ′ αμφιβόλω τη θέση της Τουρκίας στη διατλαντική συμμαχία. Με την Τουρκία εκτός του προγράμματος F-35, η απόκτηση Eurofighter Typhoon δεν θα διασφάλιζε μόνο τη θέση της Άγκυρας ως κρίσιμου τμήματος της αεράμυνας του ΝΑΤΟ για τα επόμενα χρόνια, μα επίσης θα βεβαίωνε εκ νέου τη δέσμευση της Τουρκίας στη Συμμαχία».
Σημειώνεται πως σε πρόσφατο δημοσίευμα του Defense News αναφέρεται ότι Τούρκος αξιωματούχος είχε πει μέσα στην άνοιξη ότι το Eurofighter Typhoon αποτελεί μια πιθανή επιλογή (καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να «δοκιμάζει» τις ρωσοτουρκικές σχέσεις σε θέματα στρατιωτικών εξοπλισμών), με συζητήσεις για πώληση περίπου 80 αεροσκαφών του τύπου.
Το αεροσκάφος κατασκευάζεται από μια κοινοπραξία που αποτελείται από τις Airbus, BAE Systems και Leonardo, μέσω της Eurofighter Jagdflugzeug GmbH. Η ΝΕΤΜΑ (NATO Eurofighter and Tornado Management Agency), που αντιπροσωπεύει το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία, διαχειρίζεται το πρόγραμμα και είναι ο κύριος πελάτης. Σημειώνεται πως ο μεγάλος ανταγωνιστής του Eurofighter Typhoon θεωρείται το Rafale της Dassault, με το γαλλικό μαχητικό να σημειώνει σειρά από εμπορικές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια.