Rebranding σε εάν από τα δημοφιλή θεματικά μουσεία τους, αφιερωμένο στον ρώσο Βλάντιμιρ Λένιν ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης και της Σοβιετικής Ένωσης, έκαναν οι Φινλανδοί καθώς οι σχέσεις με τη Μόσχα, μετά την εισβολή στην Ουκρανία μεταβάλλονται συνεχώς προς το χειρότερο.
Το άλλοτε »Μουσείο Λένιν» στο Τάμπερε, έκλεισε τον Νοέμβριο, άνοιξε ξανά τον Φεβρουάριο ως μουσείο «Nootti» (nootti είναι η φινλανδική λέξη για μια διπλωματική νότα).
Όταν άνοιξε για πρώτη φορά το 1946, μετά τον Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο, θεωρήθηκε σύμβολο της μεταπολεμικής φιλίας των δύο χωρών ΕΣΣΔ-Φινλανδίας, όπως αναφέρει ο Guardian.
Το Τάμπερε μάλιστα, όπου φιλοξενείτο το μουσείο, δεν επιλέχθηκε τυχαία καθώς ήταν εκεί όπου ο Λένιν και ο διάδοχός του, Ιωσήφ Στάλιν συναντήθηκαν για πρώτη φορά ως νεαροί κομμουνιστές.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το μουσείο μετατράπηκε σε κέντρο διπλωματίας και το 2016 το μουσείο ανακαινίστηκε για να επικεντρωθεί συνολικά στην ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης και όχι μόνο στην ζωή του Λένιν.
Από τον Φεβρουάριο του 2022 όμως άλλαξαν πολλά...Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, οι σχέσεις των δύο χωρών «πάγωσαν», η Φινλανδία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ υπό τον φόβο του ρωσικού «επεκτατισμού» και συνδράμει στην προσπάθεια της Ουκρανίας να νικήσει τα ρωσικά στρατεύματα. Τα σύνορα με την Ρωσία έκλεισαν καθώς το Ελσίνκι την κατηγορεί Μόσχα για «υβριδικές επιθέσεις» μέσω μεταναστών, κάτι που η Μόσχα αρνείται.
Έτσι, προέκυψε και η ανάγκη ανανέωσης του μουσείου.
Ο Kalle Kallio, διευθυντής του μουσείου, λέει ότι τα τελευταία χρόνια το όνομα Λένιν είχε γίνει «βαρίδι».
«Τα τελευταία τρία χρόνια αποδείχθηκε ότι δεν ήταν πλέον πολύ καλό brand. Ο κόσμος δεν καταλάβαινε τον ρόλο του μουσείου και το όνομα του έγινε βαρίδι. Έτσι αποφασίσαμε να κλείσουμε το μουσείο και να φτιάξουμε ένα εντελώς νέο και να συνεχίσουμε με το όνομα Nootti»
Τα εκθέματα του νέου μουσείου εστιάζουν στην κατάρρευση της ρωσικής αυτοκρατορίας το 1917 και την ανεξαρτησία της Φινλανδίας, τους εμφύλιους πολέμους και στις δύο πλευρές των συνόρων, τη μοίρα των Σοβιετικών Φινλανδών κατά τη διάρκεια της τρομοκρατίας του Στάλιν, τον Χειμερινό Πόλεμο, τη φινλανδική συμμαχία με τον Χίτλερ, τον Ψυχρό Πόλεμο, την «Φινλανδοποίηση», τις μυστικές υπηρεσίες, το διμερές εμπόριο, τις πολιτιστικές σχέσεις και τον τουρισμό από την δεκαετία του 1950 και τέλος στην ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Μεταξύ των εκθεμάτων (φωγτογραφίες, αφίσες, έγγραφα, βίντεο ιστορικά αντικείμενα που αφηγούνται την ιστορία της εξελισσόμενης σχέσης των δύο χωρών) – είναι ένα ποδήλατο που χρησιμοποιήθηκε από έναν αιτούντα άσυλο για να περάσει τα σύνορα το 2023.
Το μουσείο είπε ότι είχε σκοπό να αφηγηθεί τόσο φινλανδικές όσο και ρωσικές ιστορίες, αλλά δεν συνεργαζόταν με το ρωσικό κράτος ή με ρωσικά μουσεία.
Όποια και αν είναι η κατάσταση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, ο Kallio πιστεύει ότι το μουσείο με το νέο του όνομα και «περιεχόμενο» έχει να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο.
«Αν μελετήσουμε την ιστορία της Φινλανδίας και τις μεγάλες στιγμές τα τελευταία 150 χρόνια, είναι αδύνατο να τις κατανοήσουμε χωρίς αν δεν καταλάβουμε παράλληλα την ρωσική ιστορία...Έτσι οι ιστορίες μας είναι δεμένες μεταξύ τους...Οι σχέσεις μεταξύ Φινλανδίας και Ρωσίας θα είναι πάντα εκεί. Δεν ξέρουμε τι είδους σχέσεις θα είναι, αλλά θα υπάρχουν».