Τα ευρωπαϊκά χέλια είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη είδη που επιλέγουν λίμνες για την αναπαραγωγή τους. Για αυτό τον λόγο ταξιδεύουν από το Μεξικό στα τουρκικά ύδατα, διανυόντας 7.000 χιλιόμετρα.
Τα περισσότερα χέλια ζουν στον ωκεανό, σε ρηχά κυρίως νερά, χωμένα στην άμμο, τη λάσπη ή ανάμεσα σε βράχια. Τα περισσότερα χέλια επίσης είναι νυκτόβια και σπάνια παρατηρούνται. Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, μέλη της οικογένειας Anguillidae συχνά ζουν σε γλυκά ύδατα, όπως για παράδειγμα το ευρωπαϊκό χέλι, το οποίο ζει σε ποτάμια μέχρι να είναι έτοιμα να αναπαραχθούν, οπότε και μεταναστεύουν στη θάλασσα των Σαργασσών και δε γυρνούν ποτέ
Τα χέλια που γεννιούνται στη Θάλασσα των Σαργασσών, στο Βόρειο Ατλαντικό, φτάνουν στη νοτιοδυτική επαρχία Μούγλων που εκτείνεται κατά μήκος της ακτής του Αιγαίου, απέναντι από το Αγαθονήσι έπειτα από ένα ταξίδι που διαρκεί περίπου τρία χρόνια. Αφού περάσουν λίγο χρόνο στη λίμνη, αρχίζουν να ταξιδεύουν πίσω από όπου ήρθαν.
Η λίμνη Μπάφα, που έχει χαρακτηριστεί ως φυσικό καταφύγιο, παρέχει ένα ιδανικό περιβάλλον για πολλά απειλούμενα είδη πουλιών για να αναπαραχθούν και να περάσουν το χειμώνα.
Η λίμνη αυτή ήταν ένας κόλπος του Αιγαίου μέχρι την Κλασική περίοδο, όταν η θαλάσσια δίοδος έκλεισε σταδιακά από την αλλουβιακή μάζα που έφερε ο ποταμός Büyük Menderes (γνωστός στην αρχαιότητα ως ο ποταμός Μαίανδρος). Ο κόλπος και αργότερα η λίμνη ονομαζόταν Λάτμος στην αρχαιότητα.
Ξεκινώντας το ταξίδι ως προνύμφη, τα ευρωπαϊκά χέλια υφίστανται μια μεταμόρφωση στο μακρύ τους ταξίδι. Το χρώμα τους γίνεται σχεδόν ασημί γύρω από το Γιβραλτάρ και κίτρινο όταν φτάνουν πια στη Μεσόγειο. Μόλις είναι πλήρως ικανά να κολυμπήσουν χωρίς τη βοήθεια των ρευμάτων, φτάνουν στο Αιγαίο Πέλαγος.
Τα χέλια, επιλέγουν κυρίως το γλυκό νερό για να ζήσουν, φτάνουν στη λίμνη Μπάφα, για να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν μετά από ένα ταξίδι 7.000 χιλιομέτρων που διαρκεί τρία χρόνια και επιστρέφουν κατά το χειμώνα πίσω στον κόλπο των Σαργασσών, όπου τελειώνει η διάρκεια της ζωής τους.
Η επιστήμη, ωστόσο, δεν έχει ανακαλύψει ακόμη πώς τα χέλια βρίσκουν τον δρόμο τους προς την Τουρκία, διαισθητικά ή με κάποιο άλλο τρόπο, ενώ πολλοί επιστήμονες διεξάγουν έρευνα για αυτό.
Ο Ντενίζ Τσομπάν, ανώτερος επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Adnan Menderes της Τουρκίας, τόνισε ότι τα χέλια επιλέγουν τις θάλασσες για αναπαραγωγή και το γλυκό νερό για να ζήσουν.
Αναφερόμενος στο ταξίδι τους στη λίμνη Μπάφα, είπε ότι η λίμνη, που τροφοδοτείται από τον ποταμό Μαίανδρο, περιέχει αλλουβιακές αποθέσεις και γι αυτό επιλέγεται από τα χέλια.
Επίσης, οι λασπώδεις περιοχές γύρω από λίμνες αποτελούν έναν ιδανικό χώρο διαβίωσης για αυτά, σημείωσε.
Ο Τσομπάν, ωστόσο, επεσήμανε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη και η ξηρασία μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τον πληθυσμό των χελιών.
Με πληροφορίες από τη hurriyet