Ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι οι όρκες κυνηγούν λευκούς καρχαρίες στην Αυστραλία για να πάρουν το συκώτι τους, χρησιμοποιώντας ανάλυση DNA.
Το Οκτώβριο του 2023, το ακρωτηριασμένο σώμα ενός μεγάλου λευκού καρχαρία μήκους 4,7 μέτρων βρέθηκε να επιπλέει στην ακτή κοντά στο Πόρτλαντ, στη νοτιοδυτική Βικτώρια, χωρίς το συκώτι του και τα πεπτικά και αναπαραγωγικά όργανα του.
Δύο ημέρες νωρίτερα, πολίτες επιστήμονες παρατήρησαν ότι αρκετές όρκες, ανάμεσά τους τα τοπικά καταγεγραμμένα ζώα Bent Tip και Ripple, είχαν πιάσει μεγάλα θηράματα στην περιοχή.
Οι ερευνητές, υποπτευόμενοι ότι πίσω από τον θάνατο του καρχαρία κρύβεται μια φάλαινα δολοφόνος, ανέλυσαν δείγματα DNA από τα χαρακτηριστικά τραύματα που άφησαν τα δόντια τους.
α αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα στο Ecology and Evolution , επιβεβαίωσαν την παρουσία DNA φάλαινας δολοφόνου στην περιοχή γύρω από το μεγαλύτερο δάγκωμα, μια πληγή διαμέτρου 50 εκατοστών κοντά στο θωρακικό πτερύγιο του καρχαρία.
Αυτή ήταν η πρώτη επιβεβαιωμένη απόδειξη – χρησιμοποιώντας δεδομένα DNA – για τη θήρευση όρκας σε μεγάλους λευκούς καρχαρίες – γνωστούς και ως λευκούς καρχαρίες – στην Αυστραλία και την πιθανή επιλεκτική κατανάλωση συκωτιού καρχαρία στα αυστραλιανά νερά.
Η Isabella Reeves, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Flinders και η κύρια συγγραφέας των ευρημάτων, είπε ότι «οι φάλαινες δολοφόνοι και οι λευκοί καρχαρίες είναι και οι δύο κορυφαίοι θηρευτές». Το πτώμα που βρέθηκε στη Βικτώρια είχε «τέσσερα χαρακτηριστικά τραύματα από δάγκωμα», είπε – το ένα έδειξε ότι οι φάλαινες δολοφόνοι είχαν σκόπιμα σκίσει το συκώτι του.
Η κατανόηση της διατροφής των όρκων και των αναγκών τους σε τροφή μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση τόσο των ίδιων των όρκων, όσο και της λείας τους, καθώς και του ευρύτερου οικοσυστήματος.
Οι φάλαινες δολοφόνοι, το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειας των δελφινιών, καταναλώνουν ένα ποικίλο φάσμα τροφών, όπως άλλα κήτη, φώκιες, καλαμάρια, χταπόδια, ψάρια και καρχαρίες. Στο παρελθόν, έχει παρατηρηθεί ότι επιλέγουν συγκεκριμένα όργανα, όπως η γλώσσα της φάλαινας, αλλά και το συκώτι του καρχαρία.
Η Δρ Rebecca Wellard, θαλάσσιος επιστήμονας με βάση το Project ORCA και το Πανεπιστήμιο Curtin που δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε ότι οι φάλαινες δολοφόνοι ήταν «εξαιρετικοί θηρευτές στην κορυφή της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας».
Ο θαλάσσιος οικολόγος του Πανεπιστημίου Γκρίφιθ, Δρ Olaf Meynecke, που επίσης δεν συμμετείχε στη μελέτη, επιβεβαίωσε ότι οι φάλαινες δολοφόνοι ήταν γνωστό ότι τρώνε συγκεκριμένα μέρη του σώματος. «Το γιατί τρώγεται το συκώτι δεν είναι απολύτως σαφές, αλλά θα μπορούσε να υποδηλώνει μια διατροφική ανεπάρκεια που οι όρκες προσπαθούν να αντισταθμίσουν», είπε.
«Στη Νότια Αφρική, οι καρχαρίες έχουν εξαφανιστεί σε περιοχές όπου υπάρχουν όρκες», είπε. «Έτσι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο στην κατανομή του λευκού καρχαρία».
Ο Δρ Adam Miller, αναπληρωτής καθηγητής θαλάσσιας επιστήμης και οικολογικής γονιδιωματικής στο Πανεπιστήμιο Flinders και συν-επικεφαλής συγγραφέας, δήλωσε ότι ενώ οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πόσο συχνά οι φάλαινες δολοφόνοι κολυμπούν μαζί με λευκούς καρχαρίες, οι αλληλεπιδράσεις θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ήδη μείωση του πληθυσμού των λευκών καρχαριών.
«Ξέρουμε ότι οι λευκοί καρχαρίες είναι βασικοί ρυθμιστές της δομής και των λειτουργιών του οικοσυστήματος, επομένως είναι πολύ σημαντικό να μην τους χάσουμε. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να παρακολουθούμε αυτούς τους τύπους αλληλεπιδράσεων στα ύδατα της Αυστραλίας όπου είναι δυνατόν», είπε.
Πηγή: Guardian