Απορώ με ορισμένους της νεότερης δημοσιογραφικής γενιάς που ανακάλυψαν ξαφνικά τι σημαίνει ο πραγματικός δημοσιογράφος και ποια είναι τα μάχιμα χαρακτηριστικά του. Ποιος είναι ο ορισμός ενός πραγματικού δημοσιογράφου.
Και χαίρομαι που το έναυσμα το έδωσε ο Κώστας Χαρδαβέλας, αλλά δυστυχώς με το σβήσιμο της ζωής του. Και τι δεν άκουσα αυτές τις μέρες. Διθυραμβικά ποτάμια για το γεγονός ότι ο μαχητής φίλος και συνάδελφος ήταν ο πραγματικός υπηρέτης της δημοσιογραφίας. Ήταν ρεπόρτερ. Ήταν ερευνητής. Ήταν ασυμβίβαστος. Ήταν πολυγραφότατος στις εφημερίδες και ακούραστος τρεχαλατζής με το μικρόφωνο στο χέρι έξω στα μεγάλα ελληνικά και διεθνή γεγονότα. Ακόμα και με κίνδυνο της ζωής στου. Εργάτης στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο.
Ο Κώστας δεν ήταν ούτε του καναπέ, ούτε του γραφείου, ούτε του στούντιο. Δεν ήταν ο καριερίστας της ακινησίας. Το στούντιο ήταν απλά οι ενδιάμεσες στάσεις του, αλλά σε εκπομπές έρευνας που έκανε με πάθος. Έφυγε με το παράσημο στο στήθος του που γράφει ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. Αυτό που κάποιοι τώρα του το αναδεικνύουν με όψιμο θαυμασμό, αλλά που οι ίδιοι θα ήταν καλό να το αντιγράψουν με συνέπεια και να προσπαθήσουν κάπου να του μοιάσουν. Να γίνουν πραγματικοί δημοσιογράφοι και όχι κομμάτια ενός μιντιακού σταρ συστήματος.
Εμείς οι παλαιότεροι, μπορούμε να κάνουμε αυτή την σύσταση ή παράκληση, μπας και σωθεί και απλωθεί σε μεγαλύτερο εύρος προσώπων η έννοια του ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ. Είμαι βέβαιος ότι πολλές ή πολλοί μπορεί να το πετύχουν. Ξέχασα. Είναι και πώς τους χρησιμοποιεί ακριβώς αυτό το μιντιακό σύστημα. Άρα δεν είναι και να απορώ. Καλό ταξίδι φίλε Κώστα. Καλή ξεκούραση ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΕ ΚΩΣΤΑ ΧΑΡΔΑΒΕΛΛΑ.