Κάτω από έναν ναό στην αρχαία ερειπωμένη πόλη Ταπόσιρις η μεγάλη (λατινικά: Taposiris Magna), αρχαιολόγοι από την μια Αιγυπτιακή - Δομινικανή αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου του Σαν Ντομίνγκο έφεραν στο φως μία σήραγγα που οι ειδικοί αποκαλούν «γεωμετρικό θαύμα».
Κατά τη διάρκεια των εργασιών ανασκαφής κοντά στην περιοχή του μεγάλου ναού, η Κάθλιν Μαρτίνεζ του του Πανεπιστημίου του Άγιου Δομίνικο στη Δομινικανή Δημοκρατία και οι συνεργάτες της βρήκαν μια λαξευμένη σήραγγα που εκτείνεται σε μήκος άνω των 1.300 μέτρων και σε βάθος 13 μέτρων κάτω από το επίπεδο του εδάφους, αναφέρει το Sciencealert.
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της, σύμφωνα με δηλώσεις του Αιγυπτιακού Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, είναι παρόμοιος με τη σήραγγα του Ευπαλίνου μήκους 1.036 μέτρων - ένα υδραγωγείο του 6ου αιώνα π.Χ. στο νησί της Σάμου.
Μέρος της σήραγγας είναι βυθισμένο κάτω από το νερό, αλλά οι αρχαιολόγοι κατάφεραν να αποκαλύψουν μια σειρά από κεραμικά αγγεία και άλλα ευρήματα θαμμένα σε ιζήματα λάσπης, καθώς και ένα ορθογώνιο μπλοκ από ασβεστόλιθο.
«Κοντά στο ναό, οι αρχαιολόγοι βρήκαν δύο κεφάλια από αλάβαστρο, το ένα από άτομο της εποχής των Πτολεμαίων, από το 305 έως το 30 π.Χ., ενώ το άλλο απεικονίζει μια σφίγγα», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Η Ταπόσιρις η μεγάλη ιδρύθηκε γύρω στο 280 π.Χ. από τον Πτολεμαίο Β’, γιο του φημισμένου στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ενός από τους προγόνους της Κλεοπάτρας. Η πόλη βρίσκεται στον πλωτό βραχίονα της αποξηραμένης πλέον κοίτης της αρχαίας λίμνης Μαρεώτη.
Επίσης έχει ανασκαφεί ναός αφιερωμένος στην Ίσιδα, κι έχουν βρεθεί νομίσματα με τη κεφαλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έχει βρεθεί κεφαλή αγάλματος της Κλεοπάτρας και νομίσματα που την απεικονίζουν.
Η αρχαιολογική ομάδα βρήκε επίσης πολλά φυλαχτά, μαζί με ένα όμορφο ακέφαλο άγαλμα που χρονολογείται στην εποχή των Πτολεμαίων. Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα είναι μια μοναδική μάσκα που απεικονίζει έναν άνδρα με μια ουλή στο πηγούνι. Το πρόσωπο φέρει κάποια ομοιότητα με τα γνωστά πορτρέτα του Μάρκου Αντώνιου.
Η πόλη πήρε το όνομά της από ένα μεγάλο συγκρότημα ναών, τον «μεγάλο τάφο του Όσιρι», που ορισμένοι ακαδημαϊκοί εικάζουν ότι ήταν ο τελευταίος τόπος ανάπαυσης της Κλεοπάτρας.
Η πόλη υπήρξε εμπορικός κόμβος για τα προϊόντα, που μεταφέρονταν από την άλλη πλευρά της λίμνης, καθώς και για την παραλαβή εμπορευμάτων από χερσαίους εμπορικούς δρόμους πριν από την αποστολή τους στην Αλεξάνδρεια.
Οι ερευνητές δεν ήταν σίγουροι εάν η σήραγγα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτούς τους τάφους, αλλά μελλοντικές ανασκαφές θα μπορούσαν να δώσουν περισσότερες πληροφορίες.
Ήταν επίσης ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για τον εορτασμό της γιορτής του Κεγιάχκ ( σ.σ είναι ο τέταρτος μήνας του αρχαίου αιγυπτιακού και κοπτικού ημερολογίου) και της λατρείας του Όσιρι, του θεού της γονιμότητας, της γεωργίας, της μετά θάνατον ζωής, των νεκρών, της ανάστασης, της ζωής και της βλάστησης.
Το 2010 οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα τεράστιο ακέφαλο άγαλμα από γρανίτη του βασιλιά των Πτολεμαίων, και την αρχική πύλη ενός ναού αφιερωμένου στον θεό Όσιρι. Σύμφωνα με τον τότε Υπουργός Αρχαιοτήτων Δρ Ζάχι Χαουάς το μνημειώδες γλυπτό, το οποίο είναι μια παραδοσιακή φιγούρα αρχαίου αιγυπτιακού Φαραώ και θα μπορούσε να απεικονίζει τον Πτολεμαίο Δ΄ , ο Φαραώ που κατασκεύασε το ναό της Ταπόσιρις Μάγκνα.
Όπως είπε πριν 13 χρόνια ο Δρ Ζάχι Χαουάς: «Αν ανακαλύψουμε τον τάφο της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου, θα είναι η πιο σημαντική ανακάλυψη του 21ου αιώνα».