Αυτό φυσικά δεν χρειάζεται να σου το πει κάποιος ειδικός σχέσεων. Το διαπιστώνεις κάθε φορά που ακόμα και η πιο μικρή και ασήμαντη διαφωνία οδηγεί σε επικούς τσακωμούς.
Το πιο σημαντικό, λοιπόν, συστατικό μιας επιτυχημένης σχέσης είναι η σωστή και αποτελεσματική επικοινωνία.
Με τη σειρά της η καλή επικοινωνία αποκαθιστά την εμπιστοσύνη και επουλώνει τυχόν προβλήματα στη σχέση που οφείλονται στην κακή συνεννόηση και την έλλειψη πίστης στις δυνατότητες και την αξιοπιστία του συντρόφου μας.
Έχει τύχει σχεδόν σε όλους μας με το πέρασμα του χρόνου να μας φαίνεται πως ο άλλος έχει αλλάξει, πως ακούγεται σχεδόν σαν ένας ξένος κάθε φορά που μας μιλάει. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει.
Η κακή επικοινωνία είναι ικανή να μεταφέρει μπερδεμένα μηνύματα και να αποκωδικοποιήσει λανθασμένα όσα θέλουμε να πούμε και όσα εννοούμε, συμμαχώντας βέβαια με τις προκαταλήψεις που χτίζει μοιραία ο χρόνος μέσα σε μία σχέση.
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη επικοινωνίας που κάνουμε στη σχέση είναι να διαμορφώνουμε μοτίβα συμπεριφορών τα οποία περιμένουμε να επαληθευτούν.
Με άλλα λόγια πολύ συχνά περιμένουμε από το σύντροφό μας να δρα και να σκέφτεται όπως ακριβώς εμείς.
Οποιοδήποτε άλλο μοτίβο φαντάζει ξένο και εχθρικό, γιατί πάντα στο μυαλό μας λειτουργεί υποσυνείδητα η επιθυμία της συναισθηματικής ταύτισης. Θέλουμε δηλαδή να νιώθει ο άλλος όπως ακριβώς νιώθουμε και εμείς.
Τα πράγματα όμως είναι πιο απλά. Ακόμα και τα μεγαλύτερα χάσματα επικοινωνίας οφείλονται συνήθως σε μια βασική και ουσιαστική παρεξήγηση μεταξύ αντρών και γυναικών.
Κάθε φορά που πλησιάζουμε το σύντροφό μας για να του παραπονεθούμε, εκείνος αποκωδικοποιεί αυτή την προσπάθειά μας ως αίτημα για να αναλάβει δράση.
Ως άλλος “Mr Fix it” προσπαθεί να καθησυχάσει και να αποκαταστήσει τον προβληματισμό της συντρόφου του, χωρίς ωστόσο πραγματικά να την ακούει! Το μόνο που θέλει είναι να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα!
Η σύντροφος, από την άλλη, δεν επιθυμεί πάντα την εξεύρεση μιας μαγικής λύσης, καθώς υπάρχουν φορές που το μόνο που επιδιώκει είναι το ειλικρινές ενδιαφέρον και την προσοχή του συντρόφου της και τίποτα άλλο.
Και όσο ο άντρας προσπαθεί να βρει μία λύση στην ανησυχία της γυναίκας, γιατί του προκαλεί αμηχανία και άγχος, τόσο εκείνη εκνευρίζεται γιατί δεν την ακούει πραγματικά.
Αντίστοιχα κι εκείνος δοκιμάζει τα όριά του γιατί δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί εκείνη παραμένει ανικανοποίητη αφού της παρέχονται εναλλακτικές λύσεις.
Η πραγματική αγάπη, ωστόσο, δεν είναι ατομικό άθλημα. Δεν αρχίζει και τελειώνει σε μας. Έχει πάντα δύο άξονες, δύο πόλους.
Η ελλειμματική επικοινωνία παρουσιάζει ως αναγκαία την κατάργηση αυτών των δύο πόλων και προβάλλει ως πραγματική την αγάπη όχι έτσι όπως τη νιώθουμε αλλά έτσι όπως την περιμένει ο άλλος.