Ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά έντεκα βήματα συστήνει η Ελληνική Διατροφολογική Εταιρεία ως προς την αθλητική διατροφή.
Ας τα δούμε αναλυτικά:
1. Οι διατροφικοί στόχοι δεν είναι στατικοί, αλλά προσαρμόζονται κάθε φορά στο είδος της προπόνησης, στο προπονητικό φορτίο, στη διάρκεια, αλλά και στο ευρύτερο προπονητικό πρόγραμμα
2. Τα διατροφικά σχήματα απαιτούν εξατομίκευση, με βάση την ιδιαιτερότητα του κάθε αθλήματος, τους στόχους απόδοσης, τις διατροφικές προτιμήσεις και τις προπονητικές προσαρμογές
3. Η κατάλληλη προσαρμογή του σώματος στην ανάπτυξη της μέγιστης δυνατής μεταβολικής ελαστικότητας
4. Η ύπαρξη ενεργειακής διαθεσιμότητας, απαραίτητης για τη διασφάλιση της υγείας του αθλητή, αλλά και η επιτυχία των διατροφικών/προπονητικών στρατηγικών
5. Ο ρόλος της σύστασης σώματος στην επίτευξη της βέλτιστης απόδοσης. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στη διατήρηση της μακροπρόθεσμης υγείας του αθλητή και στην αποφυγή ακραίων πρακτικών που μειώνουν την ενεργειακή διαθεσιμότητα και εντείνουν το stress των αθλητών
6. Οι προπονητικές/μεταβολικές προσαρμογές ενδεχομένως κατά περιόδους να ευνοούνται (όχι απαραίτητα σε επίπεδο απόδοσης), από την απουσία επαρκούς διατροφικής υποστήριξης. Κατά περιόδους μόνο, σχετικά σύντομες και με την κατάλληλη επιστημονική παρακολούθηση
7. Οι ανάγκες σε μακροθρεπτικά συστατικά και σε ενέργεια θα πρέπει να εκφράζονται σε μονάδες ανά kg body weight και να συγκεκριμενοποιούνται ως προς το χρόνο πρόσληψής τους
8. Το επίπεδο δυσκολίας της προπόνησης : Ο αθλητής θα πρέπει να βρει το σημείο ισορροπίας, στο οποίο θα προπονείται με το μέγιστο δυνατό ερέθισμα, αλλά θα αποφεύγει την πιθανότητα τραυματισμού ή εκδήλωσης ασθένειας
9. Η διατροφική στρατηγική αύξησης της απόδοσης κατά τις αγωνιστικές περιόδους : Το διατροφικό σχήμα θα πρέπει να αποσκοπεί στη μείωση ή την καθυστέρηση παραγόντων που δύνανται να προκαλέσουν εξάντληση κατά τη διάρκεια του αγωνίσματος
10. Καινούργιες διατροφικές τακτικές σε γεγονότα μικρής διάρκειας : Υπό το φως των ευρημάτων που υποδεικνύουν την απάντηση του εγκεφάλου στην παρουσία υδατανθράκων στην στοματική κοιλότητα, παρουσιάζεται η ευκαιρία διαμόρφωσης καινούργιων διατροφικών τακτικών για μικρής διάρκειας γεγονότα, στα οποία, μέχρι πρότινος, η παροχή υγρών ή σνακ κρινόταν περιττή.
11. Η πρακτική προσέγγιση στα διατροφικά συμπληρώματα : Βάσει του μεγάλου ενδιαφέροντος για τη χρήση των συμπληρωμάτων ,αλλά και των αθλητικών φαγητών, συστήνεται η υιοθέτηση μιας πρακτικής/ρεαλιστικής προσέγγισης γύρω από την ένταξη αυτών των σκευασμάτων στη διατροφική στρατηγική του αθλητή.
Η πρακτική αυτή προσέγγιση μπορεί να γίνει στα πλαίσια μιας ανάλυσης cost-to-benefit ως προς τη χρήση τους και ως προς τα ευεργετικά αποτελέσματα της ενσωμάτωσής τους σε ένα προσεγμένο και ισορροπημένο διατροφικό σχήμα
ΠΗΓΗ: elde.gr