Μέσα σε 4 χρόνια, 2.200 ζώα της ζούγκλας έχουν χάσει τη ζωή τους στο δρόμο από αυτοκινητικά ατυχήματα. Ακούγεται παράδοξο να συνδυάζονται στην ίδια πρόταση οι λέξεις δρόμος και ζώα της ζούγκλας, όμως αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της δολοφονικής λεωφόρου BR-262 στη Βραζιλία, που ενώνει τις πόλεις Κάμπο Γκράντε και Κορούμπα. Η λεωφόρος που εκτείνεται σε μήκος 425 χιλιομέτρων είναι μια ατελείωτη παγίδα θανάτου για τα άγρια ζώα, ερπετά, πουλιά και θηλαστικά, που λίγα μέτρα πιο πέρα απολαμβάνουν τη ζωή για την οποία προορίζονται: μακριά από τους ανθρώπους, χαμένα αρμονικά μέσα στα δέντρα και τα ποτάμια του Παντατάλ, όπως αποδεικνύει η πολυετής έρευνα του βιολόγου Βάγκνερ Φίσερ, ο οποίος μίλησε στους New York Times.
Οι οικολόγοι ανησυχούν ότι το πρόβλημα θα επιδεινωθεί σύντομα. Η Βραζιλία φιλοξενεί το 20% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, αλλά ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Μπολσονάρο έχει υποσχεθεί να αναπτύξει έργα και στις πιο οικολογικά ευαίσθητες περιοχές της χώρας.
Ο δόκτορ Φίσερ μοιράστηκε τα στοιχεία της έρευνας του με κρατικούς αξιωματούχους και τους προέτρεψε να οικοδομήσουν ένα σύστημα γεφυρών και υπόγειων διαβάσεων που θα επιτρέπουν στα ζώα να διασχίζουν τους δρόμους με ασφάλεια.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί καμία από τις προτάσεις του, με τον ίδιο να δηλώνει με παράπονο: «Οι οικολόγοι ανησυχούν πολύ. Οι αρχές προσποιούνται ότι ανησυχούν».
Tον Αύγουστο, μία άλλη Βραζιλιάνα επιστήμονας, η δρ. Γκονζάλεζ Σουάρεζ και οι συνεργάτες του δημιούργησαν ένα μοντέλο για να προβλέψουν σε ποιο μέρος είναι πιθανότερο να χτυπηθούν ζώα από οχήματα. Χρησιμοποιώντας στα δεδομένα της όλους τους δρόμους η ομάδα της διαπίστωσε ότι κάθε χρόνο 2 εκατομμύρια θηλαστικά και 8 εκατομμύρια πτηνά πεθαίνουν στους δρόμους της Βραζιλίας.
«Όταν είδα τον συνολικό αριθμό, έφριξα», δήλωσε η κ. Γκονζάλεζ Σουάρεζ. «Από αυτά τα 8 εκατομμύρια πουλιά, ίσως μερικά από αυτά να ανήκουν σε κοινά είδη. Θα χάσουμε όλα τα πουλιά στη Βραζιλία; Πιθανώς όχι. Αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε, για τι ακριβώς πρέπει να ανησυχούμε».
Η δρ Γκονζάλεζ Σουάρεζ ανέφερε ότι η αποψίλωση των δασών αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τη βιοποικιλότητα του Αμαζονίου απ′ ό,τι οποιοσδήποτε νέος δρόμος, αλλά αυτά τα δύο συνδέονται, πρόσθεσε.
«Για μένα, η μεγαλύτερη ανησυχία ως βιολόγος είναι η απώλεια βιότοπου» είπε. «Βλέπουμε τους δρόμους ως απαραίτητους, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έρχονται με κόστος. Υπάρχουν ζώα που δεν πρέπει να χάνουν τη ζωή τους. Πεθαίνουν μόνο επειδή υπάρχει ένας δρόμος εκεί και χιλιάδες οδηγοί που τον περνάνε καθημερινά».
Ο δρ Φίσερ έχει αποφύγει μέχρι στιγμής να χτυπήσει μεγάλα ζώα στις διαδρομές του στον BR-262, αλλά μερικά πουλιά δεν είχαν την ίδια τύχη και έχασαν τη ζωή τους πέφτοντας πάνω στο παρμπρίζ του βιολόγου.
«Η Βραζιλία είναι μια μεγάλη χώρα με πολλά προβλήματα να λύσει», παραδέχεται ο ίδιος, προσθέτοντας -ενδεχομένως ρομαντικά «αλλά προσπαθούμε να κάνουμε τη διαφορά».
Με πληροφορίες από New York Times