Ενα ζευγάρι από το γαλλόφωνο τμήμα του Βελγίου ήθελε να πολιτογραφηθούν Γάλλοι υπήκοοι, αλλά βρέθηκαν μπροστά σε μία ανείπωτη γραφειοκρατία για να αποδείξουν ότι μιλούν τη μητρική τους γλώσσα. Τα έγγραφα που παρείχαν στην νομαρχία της περιοχής τους κρίθηκαν ανεπαρκή για να αποδείξουν ότι μιλούν γαλλικά.
«Είμαι ο εμπορικός διευθυντής μιας γαλλικής εταιρείας, η γυναίκα μου έγραψε ένα βιβλίο στα γαλλικά», είπε ο Vincent Lenoir στο θυγατρικό του CNN, BFMTV, την Παρασκευή (5/1) σε μια συνέντευξη στα γαλλικά.
Ζει στο νότιο γαλλικό διαμέρισμα του Drôme εδώ και 24 χρόνια και η γυναίκα του Martine εδώ και εννέα χρόνια. Αφού έζησαν στη Γαλλία για τόσο πολύ καιρό, ένιωσαν ότι ήρθε η ώρα να γίνουν Γάλλοι υπήκοοι. Αλλά στην προσπάθειά τους να πολιτογραφηθούν συνάντησαν ένα απίθανο εμπόδιο - δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι μιλούν γαλλικά.
Υπέβαλαν τα πτυχία τους από γαλλόφωνα πανεπιστήμια αλλά οι αρχές τους είπαν ότι δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι μιλούν γαλλικά επιπέδου B1, ένα ενδιάμεσο επίπεδο σύμφωνα με το τρέχον σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Μπορείτε να δείτε ότι σας μιλάω στα γαλλικά με σωστό τρόπο, αλλά δυστυχώς αυτό δεν αρκεί εκ των προτέρων για τη διοίκησή μας», είπε ο Lenoir στη συνέντευξή του.
«Είναι εντελώς ανακριβές να δηλώνεται ότι η αίτηση πολιτογράφησης των Lenoirs απορρίφθηκε για «έλλειψη γνώσης της γαλλικής γλώσσας», ανέφερε το κυβερνητικό γραφείο του Drôme σε δήλωση που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.
Αντίθετα, ο λόγος για τον οποίο ο Lenoir και η σύζυγός του απέτυχαν να αποκτήσουν τη γαλλική υπηκοότητα ήταν επειδή τα έγγραφα που υπέβαλαν «δεν συνάδουν» με αυτό που απαιτεί η γαλλική νομοθεσία, ήταν η απάντηση των αρχών.
Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τον Καναδά, που αναγνωρίζουν πανεπιστημιακά πτυχία που αποκτήθηκαν σε άλλες αγγλοσαξονικές χώρες, η Γαλλία δεν αναγνωρίζει πανεπιστημιακά πτυχία που αποκτήθηκαν σε άλλες γαλλόφωνες χώρες ως τρόπο απόδειξης της γλωσσικής επάρκειας.
Υπάρχουν βασικά δύο τρόποι για να αποδείξει κανείς την επάρκειά του στα γαλλικά, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της γαλλικής ιθαγένειας: να αποκτήσει κάποιος πτυχίο γυμνασίου ή ανώτερης εκπαίδευσης στη Γαλλία ή να περάσει μια εξέταση στη γλώσσα, που διεξάγεται είτε από άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε να δώσει την επίσημη εξέταση TCF/TEF.
Για την τελευταία περίπτωση δε, το αποτέλεσμα της εξέτασης δεν πρέπει να είναι παλαιότερο των δύο ετών.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο οι αιτούντες να προσκομίσουν έγκυρα έγγραφα ώστε οι αιτήσεις τους να είναι στη σωστή μορφή», πρόσθεσε η ανακοίνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αλλά για τον Vincent Lenoir, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη από το να δώσει απλώς μια ακόμα εξέταση. «Μπορούσαμε να δώσουμε αυτές τις εξετάσεις μόνο τον Ιανουάριο και να πάρουμε το αποτέλεσμα τον Μάρτιο, ενώ η προσφυγή μας κατά της κυβέρνησης είχε ισχύ μόνο για δύο μήνες. Έτσι, μέχρι να έχουμε το αποτέλεσμα, θα ήταν άχρηστο», είπε στο BFMTV. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουν εκ νέου την όλη διαδικασία από την αρχή.
Κατά ειρωνικό τρόπο, εάν ένας Γάλλος θέλει να γίνει Βέλγος υπήκοος, το πανεπιστημιακό του πτυχίο που αποκτήθηκε στη Γαλλία είναι αρκετό για να αποδείξει τη γλωσσική επάρκεια στα γαλλικά, μία από τις τρεις επίσημες γλώσσες του Βελγίου.