Επιστήμονες δημιούργησαν κατά λάθος το μικρότερο και τον πιο σφιχτό κόμπο στην ιστορία, καταλαμβάνοντας μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Guinness. Ο εντυπωσιακά μικρός κόμπος - τριφύλλι» - αποτελείται από μόλις 54 άτομα, τα οποία περιπλέκονται τρεις φορές χωρίς κάποια άκρη.
Το προηγούμενο ρεκόρ, που έγινε το 2020 κατείχαν επιστήμονες από την Κίνα με 69 άτομα. Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Western Ontario στον Καναδά και της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών ένωσαν τις δυνάμεις τους και κατέρριψαν αυτό το ρεκόρ, αναφέρει το Science Alert. Οι περισσότεροι οργανικοί κόμποι έχουν μία αναλογία αναδιασταύρωσης (BCR) μεταξύ 27 και 33. Ο τωρινός κόμπος έχει BCR 18.
Κβαντικοί χημικοί υπολογισμοί τοποθετούν την πιο σταθερή δομή αυτού του είδους στα 50 μόρια και το νέο κατόρθωμα σημαίνει πως πλησιάζουμε στο θεωρητικό όριο. Τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη; Σημαίνει πως οι επιστήμονες έρχονται όλο και πιο κοντά στους μικροσκοπικούς κόμπους που αποτελούν το DNA, το RNA και διάφορες άλλες πρωτεΐνες στο σώμα μας. Επιπλέον, κατανοώντας πως σχηματίζονται οι χημικοί κόμποι, μπορούμε να δημιουργήσουμε καλύτερα πλαστικά και πολυμερή.
«Οι μοριακοί κόμποι, των οποίων η σύνθεση έχει πολλές προκλήσεις, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη δομή των πρωτεϊνών και στη λειτουργία τους, καθώς και σε χρήσιμα μοριακά υλικά των οποίων οι ιδιότητες εξαρτώνται από το μέγεθος της δομής τους», εξηγεί η ομάδα ερευνητών.
Όπως πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις, έτσι και η δημιουργία αυτού του κόμπου ήταν κατά λάθος. Ο χημικός Richard Puddephatt είπε στον Alex Wilkins στο New Scientist πώς συνέβη το τυχαίο γεγονός.
Οι επιστήμονες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ακετυλίδια μετάλλου στο εργαστήριο, αφαιρώντας υδρογόνο από τα μόρια. Όταν σύνδεσαν ακετυλίδιο χρυσού με μία δομή άνθρακα ονόματι συναρμωτής διφωσφίνης, αντί να ενωθούν σχηματίζοντας μία αλυσίδα στη σειρά, δημιούργησαν αυτόν τον κόμπο.
«Είναι ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ξέρουμε πως δημιουργείται. Αποτελεί όμως ένα κίνητρο για να ερευνήσουμε παρόμοιες και πιο στιβαρές δομές στο μέλλον», δήλωσε ο Puddephatt, ο οποίος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Οντάριο, στο New Scientist.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.