Στο προσκήνιο έχει βρεθεί τις τελευταίες ημέρες ο χημικός ευνουχισμός με αφορμή την υπόθεση βιασμού και μαστροπείας σε βάρος της 12χρονης από τον Κολωνό. Στο συγκεκριμένο ζήτημα αναφέρθηκε και ο Υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης.
Σύμφωνα με τον κ. Βορίδη, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποτελέσει έναν μηχανισμό ποινικής συνδιαλλαγής. Όπως είπε, αυτό εφαρμόζεται σε χώρες του εξωτερικού ως μέτρο ασφαλείας της κοινωνίας, στην περίπτωση που ο παραβάτης συναινέσει σε αυτό το μέτρο, προκειμένου να βγει από την φυλακή, χωρίς να έχει εκτίσει το σύνολο της ποινής του.
Τι είναι ο χημικός ευνουχισμός
Ο χημικός ευνουχισμός είναι ο ευνουχισμός μέσω αναφροδισιακών φαρμάκων, είτε για τη μείωση της λίμπιντο και της σεξουαλικής δραστηριότητας, είτε για τη θεραπεία του καρκίνου, είτε με άλλο τρόπο. Σε αντίθεση με τον χειρουργικό ευνουχισμό, όπου οι γονάδες αφαιρούνται μέσω μιας τομής στο σώμα, ο χημικός ευνουχισμός δεν αφαιρεί όργανα, ούτε αποτελεί μορφή στείρωσης.
Ο χημικός ευνουχισμός είναι γενικά αναστρέψιμος όταν διακοπεί η θεραπεία, αν και μερικές φορές μπορεί να παρατηρηθούν μόνιμες επιδράσεις στη χημεία του σώματος, όπως στην περίπτωση της απώλειας οστικής πυκνότητας που αυξάνεται με τη διάρκεια χρήσης της οξικής μεδροξυπρογεστερόνης σε μορφή αποθήκης (DMPA).
Τον Μάιο του 2016, οι New York Times ανέφεραν ότι ορισμένες χώρες χρησιμοποιούν χημικό ευνουχισμό σε σεξουαλικούς παραβάτες, συχνά με αντάλλαγμα μειωμένες ποινές.
Πότε εφαρμόστηκε για πρώτη φορά χημικός ευνουχισμός σε βιαστή
Η πρώτη χρήση χημικού ευνουχισμού έγινε το 1944, όταν χρησιμοποιήθηκε η διαιθυλστιλβεστρόλη με σκοπό τη μείωση της τεστοστερόνης των ανδρών. Ο αντιψυχωσικός παράγοντας βενπεριδόλη χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές για να μειώσει τις σεξουαλικές ορμές σε άτομα που παρουσίαζαν αυτό που θεωρούνταν ακατάλληλη σεξουαλική συμπεριφορά, και επίσης χορηγήθηκε με ένεση depot, αν και η βενπεριδόλη δεν επηρεάζει την τεστοστερόνη και επομένως δεν είναι παράγοντας ευνουχισμού. Ο χημικός ευνουχισμός θεωρούνταν συχνά ως μια ευκολότερη εναλλακτική λύση έναντι της ισόβιας κάθειρξης ή της θανατικής ποινής, επειδή επέτρεπε την απελευθέρωση των καταδικασθέντων.
Το 1981, σε ένα πείραμα του Pierre Gagné, 48 άνδρες με μακροχρόνιο ιστορικό σεξουαλικά αποκλίνουσας συμπεριφοράς έλαβαν οξική μεδροξυπρογεστερόνη για διάστημα έως και 12 μηνών. Σαράντα από αυτά τα άτομα καταγράφηκε ότι είχαν μειωμένες επιθυμίες για αποκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά, καθώς και λιγότερο συχνές σεξουαλικές φαντασιώσεις και μεγαλύτερο έλεγχο των σεξουαλικών ορμών. Η έρευνα κατέγραψε τη συνέχιση αυτής της βελτιωμένης συμπεριφοράς μετά το τέλος της χορήγησης του φαρμάκου, χωρίς ενδείξεις ανεπιθύμητων παρενεργειών, και έτσι συνέστησε την οξική μεδροξυπρογεστερόνη μαζί με τη συμβουλευτική ως μια επιτυχημένη μέθοδο θεραπείας για τους κατά συρροή σεξουαλικούς παραβάτες.
Η οξική λευπρολίδη είναι ένας αγωνιστής της LHRH που χρησιμοποιείται πιο συχνά στον χημικό ευνουχισμό σήμερα. το φάρμακο αυτό έχει παρατηρηθεί ότι έχει υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στη μείωση των ανώμαλων σεξουαλικών ορμών και φαντασιώσεων, αλλά συχνά προορίζεται για τους παραβάτες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο υποτροπής λόγω των έντονων επιδράσεων του φαρμάκου.
Η ψυχοθεραπεία έχει επίσης πρόσφατα χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τον χημικό ευνουχισμό προκειμένου να μεγιστοποιηθούν και να παραταθούν τα ευεργετικά αποτελέσματα. Οι Schober et al. ανέφεραν το 2005 ότι όταν η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία σε συνδυασμό με την οξεική λευπρολίδη συγκρίθηκε με τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία μόνη της, η συνδυαστική θεραπεία παρήγαγε πολύ πιο σημαντική μείωση των παιδοφιλικών φαντασιώσεων και ορμών καθώς και του αυνανισμού. Η θεραπεία χημικού ευνουχισμού μειώνει τη λίμπιντο ενός ατόμου, η οποία στη συνέχεια καθιστά ορισμένους παραβάτες πιο δεκτικούς στην εισαγωγή ψυχοθεραπείας Αυτή η συνδυαστική θεραπεία χρησιμοποιείται συχνότερα σε άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο παραβατικότητας.
Το νομικό πλαίσιο στην Ευρώπη
Νομοθεσία που επιτρέπει τον χημικό ευνουχισμό υπάρχει στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πολωνία, τη Ρωσία, τη Βόρεια Μακεδονία, το Βέλγιο και την Τουρκία. Το φάρμακο οξική κυπροτερόνη χρησιμοποιείται συνήθως για χημικό ευνουχισμό σε όλη την Ευρώπη. Μοιάζει με το φάρμακο MPA που χρησιμοποιείται στην Αμερική.
Εσθονία
Στις 5 Ιουνίου 2012, η Εσθονία ψήφισε νόμο που επιτρέπει τον εθελοντικό χημικό ευνουχισμό ως μέρος της σύνθετης θεραπείας για λιγότερο σοβαρούς σεξουαλικούς παραβάτες ως εναλλακτική λύση της φυλάκισης. Ωστόσο, η θεραπεία αυτή χρησιμοποιείται σπάνια στην πράξη.
Γερμανία
Στη δεκαετία του 1960, οι Γερμανοί γιατροί χρησιμοποίησαν τα αντιανδρογόνα ως θεραπεία για τη σεξουαλική παραφιλία.
Μολδαβία
Στις 6 Μαρτίου 2012, η Μολδαβία νομοθέτησε τον βίαιο χημικό ευνουχισμό των παιδεραστών- ο νόμος τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2012.
Βόρεια Μακεδονία
Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2013, οι αρχές της Βόρειας Μακεδονίας εργάζονταν για την ανάπτυξη ενός νομικού πλαισίου και μιας τυποποιημένης διαδικασίας για την εφαρμογή του χημικού ευνουχισμού που θα χρησιμοποιούνταν για καταδικασθέντες παιδεραστές. Ο ευνουχισμός προβλέπεται να είναι εθελοντικός, ενώ για τους παιδεραστές που επαναλαμβάνουν την εγκληματική πράξη θα πρέπει να είναι υποχρεωτικός.
Πολωνία
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2009, η Πολωνία νομοθέτησε τον βίαιο χημικό ευνουχισμό των παιδεραστών Ο νόμος αυτός τέθηκε σε ισχύ στις 9 Ιουνίου 2010- επομένως στην Πολωνία “όποιος είναι ένοχος για βιασμό παιδιού κάτω των 15 ετών μπορεί πλέον να αναγκαστεί να υποβληθεί σε χημική και ψυχολογική θεραπεία για τη μείωση της σεξουαλικής ορμής στο τέλος της ποινής φυλάκισης”.
Πορτογαλία
Το 2008 ξεκίνησε ένα πειραματικό πρόγραμμα παρέμβασης σε τρεις πορτογαλικές φυλακές: Carregueira (Belas, Sintra), Paços de Ferreira και Funchal. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος σημειώνουν ότι ο εθελοντικός χαρακτήρας του προγράμματος αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχία του. Αρχικά σχεδίαζαν να καλύψουν δέκα κρατούμενους ανά φυλακή, εξετάζοντας μια πιθανή διεύρυνση σε άλλες φυλακές στο μέλλον. Το πρόγραμμα περιλάμβανε επίσης ένα στοιχείο επανένταξης.
Ρωσία
Τον Οκτώβριο του 2011, το ρωσικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο που επιτρέπει σε δικαστικό ψυχίατρο να συνταγογραφεί με δικαστική εντολή τον χημικό ευνουχισμό καταδικασθέντων σεξουαλικών παραβατών που έχουν βλάψει παιδιά κάτω των 14 ετών.
Ηνωμένο Βασίλειο
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο επιστήμονας υπολογιστών Άλαν Τούρινγκ, διάσημος για τη συμβολή του στα μαθηματικά και την επιστήμη των υπολογιστών, δήλωσε ένοχος το 1952 σε μια κατηγορία σοβαρής προσβολής της δημοσίας αιδούς για συμμετοχή σε ομοφυλοφιλικές πράξεις και αποδέχτηκε τον χημικό ευνουχισμό ως όρο της αναστολής του, αποφεύγοντας έτσι τη φυλάκιση. εκείνη την εποχή, οι ομοφυλοφιλικές πράξεις μεταξύ ανδρών ήταν παράνομες και ο ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός θεωρούνταν ευρέως ως ψυχική ασθένεια που μπορούσε να αντιμετωπιστεί με χημικό ευνουχισμό. Ο Τούρινγκ παρουσίασε παρενέργειες όπως γυναικομαστία (μεγέθυνση του στήθους) και φούσκωμα της σωματικής διάπλασης. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, με την ανάκριση να καταλήγει σε ετυμηγορία αυτοκτονίας. Το 2009 ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν ζήτησε δημόσια συγγνώμη για την “αποτρόπαια” μεταχείριση του Τούρινγκ, μετά από διαδικτυακό αίτημα που συγκέντρωσε 30.000 υπογραφές και διεθνή αναγνώριση.
Ένας νόμος που επιτρέπει τον εθελοντικό χημικό ευνουχισμό δημιουργήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2007 από τον τότε υπουργό Εσωτερικών Τζον Ριντ.
Στις 30 Απριλίου 2010, ένας 30χρονος άνδρας στο Ηνωμένο Βασίλειο που κρίθηκε ένοχος για απόπειρα δολοφονίας μιας 60χρονης γυναίκας προκειμένου να απαγάγει και να βιάσει τις δύο εγγονές της(ηλικίας οκτώ και δύο ετών.) συμφώνησε να υποβληθεί σε χημικό ευνουχισμό ως μέρος των όρων της ποινής του. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 10 ετών στο Ανώτατο Δικαστήριο της Γλασκώβης.
Αντιρρήσεις νομικών
Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών της Φλόριντα αντιτίθεται στη χορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου που είναι επικίνδυνο ή έχει σημαντική μη αναστρέψιμη επίδραση ως εναλλακτική λύση στη φυλάκιση- ωστόσο, δεν αντιτίθεται στη χρήση αντιανδρογόνων φαρμάκων για τους σεξουαλικούς παραβάτες υπό προσεκτικά ελεγχόμενες συνθήκες ως εναλλακτική λύση στη φυλάκιση. Ο καθηγητής νομικής John Stinneford έχει υποστηρίξει ότι ο χημικός ευνουχισμός είναι μια σκληρή και ασυνήθιστη τιμωρία, επειδή ασκεί έλεγχο στο μυαλό των σεξουαλικών παραβατών για να τους καταστήσει ανίκανους για σεξουαλική επιθυμία και τους υποβάλλει στις σωματικές αλλαγές που προκαλούνται από τις ορμόνες που χρησιμοποιούνται.
Ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι, με βάση την 14η τροπολογία, η διαδικασία δεν εγγυάται την ίση προστασία: παρόλο που οι νόμοι που επιβάλλουν τη θεραπεία το κάνουν χωρίς σεβασμό στο φύλο, η πραγματική επίδραση της διαδικασίας πέφτει δυσανάλογα στους άνδρες. Στις ΗΠΑ το εφετείο της πολιτείας του Μίσιγκαν έκρινε ότι η επιβολή χημικού ευνουχισμού ως προϋπόθεση για την επιτήρηση ήταν παράνομη με το σκεπτικό ότι το φάρμακο οξική μεδροξυπρογεστερόνη δεν είχε ακόμη γίνει αποδεκτό ως ασφαλές και αξιόπιστο και επίσης λόγω της δυσκολίας λήψης συγκατάθεσης μετά από ενημέρωση υπό αυτές τις συνθήκες.
Επιστημονική κριτική
Ορισμένοι εγκληματολόγοι υποστηρίζουν ότι η εμφάνιση χαμηλότερου ποσοστού υποτροπής στους άνδρες σεξουαλικούς παραβάτες που λαμβάνουν θεραπεία χημικού ευνουχισμού σε σχέση με εκείνους που δεν λαμβάνουν, μπορεί να εξηγηθεί από άλλους παράγοντες εκτός από τις βιολογικές επιδράσεις της φαρμακευτικής αγωγής. Μια υπόθεση είναι ότι οι άνδρες που αποδέχονται τις αρνητικές επιπτώσεις της ορμονικής θεραπείας με αντάλλαγμα μικρότερη ποινή φυλάκισης διαφέρουν ως προς το ότι εκτιμούν την ελευθερία από τη φυλάκιση υψηλότερα από τους άνδρες που προτιμούν να παραμείνουν στη φυλακή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα παρά να αντιμετωπίσουν τις παρενέργειες του χημικού ευνουχισμού.
Αυτοί οι εγκληματολόγοι εξηγούν τη φαινομενικά χαμηλότερη υποτροπή ως τεχνούργημα του ότι οι άνδρες που αποδέχονται τον χημικό ευνουχισμό ασχολούνται περισσότερο με την απόκρυψη των στοιχείων για την υποτροπή και ότι η αποφυλάκιση με αναστολή τέτοιων παραβατών συνιστά κίνδυνο απελευθέρωσης εγκληματιών που διαπράττουν εξίσου πολλά νέα εγκλήματα με άλλους, αλλά είναι καλύτεροι στο να το κρύβουν.
Αυτοί οι εγκληματολόγοι υποστηρίζουν επίσης ότι οι αστυνομικοί ερευνητές που αντιμετωπίζουν τους ευνουχισμένους άνδρες ως λιγότερο πιθανό να υποτροπιάσουν σε σχέση με τους μη ευνουχισμένους άνδρες μπορεί να προκαλέσουν προκατάληψη στην έρευνα και αυτοεκπληρούμενη προφητεία, και ότι οι άνδρες που πωλούν μέρος των συνταγογραφούμενων φαρμάκων τους στη μαύρη αγορά ναρκωτικών αποκτούν ένα κρυφό εισόδημα που βελτιώνει την ικανότητά τους να αντέξουν οικονομικά μέτρα για την απόκρυψη της υποτροπής, τα οποία δεν είναι διαθέσιμα στους άνδρες χωρίς τέτοιες συνταγές.
Ορισμένοι νευρολόγοι αναγνωρίζουν ότι η τεστοστερόνη παίζει ρόλο στη σεξουαλική διέγερση, αλλά θεωρούν ότι η μείωση της σεξουαλικής ορμής πιθανότατα δεν θα μειώσει την ακατάλληλη σεξουαλική συμπεριφορά.
Αυτοί οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι εφόσον ένα ασθενέστερο εσωτερικό σήμα στον εγκέφαλο σημαίνει μεγαλύτερη απαίτηση για εξωτερική διέγερση ώστε να δημιουργηθεί ένας βρόχος ανατροφοδότησης που κουράζει τα κυκλώματα του εγκεφάλου όπως στον οργασμό και οδηγεί στην ικανοποίηση, η μείωση της εσωτερικής διέγερσης από τις ορμόνες θα κάνει την απαιτούμενη εξωτερική διέγερση ισχυρότερη και επίσης πιο συγκεκριμένη, καθώς τα ασθενέστερα σήματα εμπλέκουν στενότερα εύρη άλλων εγκεφαλικών λειτουργιών στους βρόχους τους.
Αυτοί οι επιστήμονες υποστηρίζουν επομένως ότι το βιολογικό (σε αντίθεση με το κοινωνιολογικό) αποτέλεσμα της μειωμένης τεστοστερόνης είναι να καταστήσει δυσκολότερη και όχι ευκολότερη τη χρήση αυνανισμού χωρίς πορνογραφία ή άλλων κοινωνικά αποδεκτών υποκατάστατων για τη διαχείριση της εναπομείνασας σεξουαλικής ορμής σε έναν πρώην δράστη και ότι πολλά άτομα της κοινότητας (τόσο άνδρες όσο και γυναίκες) διαπιστώνουν ότι η χαμηλότερη αρχική διέγερση καθιστά δυσκολότερο τον οργασμό με αυνανισμό χωρίς πορνογραφία ή με μη προτιμώμενη διέγερση.
Πηγή: Dikastiko