«Ξεκούραση, πολλά υγρά και γιαούρτι με πέτσα για να μην σε χτυπήσει η αντιβίωση», ήταν η σύσταση της γιατρού για τη γρίπη κι έτσι μετά από το φαρμακείο, πήγα στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς… Τίποτα από τα ράφια δεν με καλούσε «πάρε με, πάρε με, θα σου φτιάξω τη διάθεση!» κι έτσι έμεινα σ’ αυτά που είπε η γιατρός… Δύο μεγάλα μπουκάλια χυμό ρόδι, γυάλινα, από τη μάρκα που μου αρέσει και… τι είναι αυτό; Παραδοσιακό γιαούρτι σε πήλινη τσανάκα; Ενδιαφέρον φαίνεται. Δεν την ξέρω την εταιρεία αλλά γιατί να πάρω βιομηχανοποιημένο; Ετούτο έχει και χοντρή πέτσα! Ας πάρω τρία και κατευθείαν στο ταμείο…
«Τι κάνετε, κύριε Δημήτρη;».
«Χάλια είμαι βρε Κώστα, δεν με βλέπεις;»
«Γρίπη, είναι θα περάσει. Πολλά περαστικά…»
«Να ’σαι καλά. Θα μου τα χτυπήσεις;»
«Ναι, ξέρετε… φοβάμαι ότι δεν θα τα αντέξει η σακούλα. Δύο γυάλινα μπουκάλια και τρεις πήλινες τσανάκες γιαούρτι, θα σπάσει…»
«Ε, βάλτα σε δύο»
«Ξέρετε… από σήμερα (χτες) οι σακούλες έχουν χρέωση 4 λεπτά η μία».
«Α, ναι το είχα ξεχάσει με τη γρίπη… Ε, τι να κάνουμε, ας πληρώσω δύο… Από το να σπάσουν τα πράγματα… Ας πάει και το παλιάμπελο σήμερα! Οκτώ λεπτά επιπλέον οι χυμοί και τα γιαούρτια…»
«Ξέρετε, κύριε Δημήτρη, δεν τα παίρνω εγώ. Όπως τα μαζεύω, έτσι τους τα δίνω. Χαράτσι κανονικό!»
«Το ξέρω βρε Κώστα, είναι για να… σώσουμε το περιβάλλον».
Και οι δυο κουνήσαμε κοροϊδευτικά το κεφάλι μας…
Γιατί είναι κοροϊδία, φίλες και φίλοι.
Σε μία χώρα γονατισμένη οικονομικά, σε μία Ελλάδα που μεγάλο μέρος των πολιτών της είναι ικανοποιημένο όταν έχει μία ψευτοδουλειά που ψευτοκαλύπτει τις αληθινές υποχρεώσεις του, είναι κωμικοτραγική πολυτέλεια να θεσπίζονται νέα χαράτσια για οποιοδήποτε σκοπό.
Ακόμα και για το περιβάλλον.
Οι σακούλες επί πληρωμή είναι για κοινωνίες που έχουν λύσει τα προβλήματα επιβίωσής τους και προχωράνε ένα βήμα παραπέρα με μεγάλες καμπάνιες που ξυπνούν συνειδήσεις και ευαισθητοποιούν αντανακλαστικά. Είναι κοινωνίες που δεν θα «πονέσουν» για τα 4 λεπτά τη σακούλα αλλά απλά θα παίρνουν μία καθημερινή υπενθύμιση για να βγάλουν το πλαστικό από τη ζωή τους.
Εμείς δεν βρισκόμαστε εκεί.
Σε εμάς τα τέσσερα λεπτά για τη σακούλα είναι απλά ένα χαράτσι που ήδη ψάχνουμε τρόπους να «ξεγελάσουμε».
Έβλεπα πριν λίγο στις ειδήσεις για ένα σούπερ μάρκετ που προσφέρει πλέον πιο μεγάλες και ανθεκτικές σακούλες έναντι 7 λεπτών τις οποίες θα μπορεί ο καταναλωτής να χρησιμοποιεί δυο – τρεις φορές.
Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;
Ότι η χοντρή και ανθεκτική σακούλα θα επιβαρύνει κάποια στιγμή το περιβάλλον περισσότερο από δέκα απλές σακούλες!
Γιατί;
Απλά γιατί περιβαλλοντική πολιτική δεν γίνεται με χαράτσια σε μία χώρα που αγκομαχά να επιβιώσει.
Αναδημοσίευση από το postmodern.gr