Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος αναλύσει με ψυχραιμία, με οδηγό τη σοφία του παρελθόντος χρόνου όσα πρωτόγνωρα ζήσαμε και ζούμε αυτό τον καιρό, σίγουρα στον κ. Σωτήρη Τσιόδρα και την ομάδα του κατά του Covid 19 θα αποδοθούν τιμές και εύσημα για όσα ψυχωφελή και θαυμάσια προσέφεραν στην ελληνική κοινωνία.
Προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που ο σεμνός εθνικός μας λοιμωξιολόγος και καθοδηγητής τις μέρες της πανδημίας, δάκρυσε όταν μίλησε για τις απώλειες των συμπολιτών μας, των γιαγιάδων και των παππούδων τονίζοντας ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη.
Αναφερόμενος σε μια επιστολή που έλαβε από συνάδελφό του, όπου του επεσήμανε ότι «γίνεται πολλή φασαρία για μερικούς υπερήλικες», ο κ. Τσιόδρας δεν άντεξε την συγκίνηση και απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες να λέει πόσο πολύτιμοι είναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας.
Μακάρι να είχαμε πολλούς Τσιόδρες, στα Πανεπιστήμια, στην κοινωνία, στην πολιτική...
Ανήκω στην κατηγορία εκείνων που τρέφουν απεριόριστο σεβασμό και εκτίμηση στο πρόσωπό του. Η στάση του πριν από λίγες μέρες στην πρόσκληση να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών τον τιμά και τον εξυψώνει ακόμη περισσότερο στις συνειδήσεις μας.
Ο ιδιαίτερα χαμηλών τόνων καθηγητής επέλεξε να μην ανταποκριθεί στην πρόσκληση. Φέρεται μάλιστα να επικαλέστηκε τον φόρτο εργασίας εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού που βρίσκεται σε εξέλιξη και στο ότι δεν θα ήθελε να θεωρηθεί ότι εξαργυρώνει τρόπον τινά τη δημοφιλία του μέσω μιας θέσης στην Ακαδημία.
Όταν ανακοινώθηκαν οι τρεις υποψήφιοι- η Αντωνία Τριχοπούλου ομότιμη καθηγήτρια Ιατρικής και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Υγείας, ο Ιωάννης Ιωαννίδης, τακτικός καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας, Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Πρόληψης του ίδιου Πανεπιστημίου και Γιάννης Τσελέντης, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, επιδημιολόγος και ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας - ο Κώστας Συνολάκης καθηγητής Φυσικών Καταστροφών από την Πρώτη Τάξη πρότεινε επιπλέον ως υποψήφιο τον Σωτήρη Τσιόδρα.
Βάσει κανονισμού ο κ. Τσιόδρας είχε περιθώριο μία εβδομάδα για να ανταποκριθεί στην πρόσκληση όμως, προτίμησε να αφήσει την προθεσμία να εκπνεύσει, χωρίς να απαντήσει επισήμως. Αντ′ αυτού είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κώστα Συνολάκη και του εξέφρασε τους προβληματισμούς του. Πέραν του μη διαθέσιμου χρόνου και του χαρακτήρα του εκτιμάται σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας, ότι υποφώσκουν και άλλοι λόγοι που οδήγησαν στην αρνητική απάντηση του λοιμωξιολόγου.
Ως βασικότερος λόγος θεωρείται το ότι θα βρισκόταν συνυποψήφιος με τον Ιωάννη Ιωαννίδη, με τον οποίο έχει πολύ διαφορετικές απόψεις σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της πανδημίας και ιδίως με το ζήτημα της θνησιμότητας του πληθυσμού και πολλοί εκτιμούσαν ότι η εκλογή του θα εξελισσόταν σε μια μάχη μεταξύ δύο εντελώς διαφορετικών χαρακτήρων με σχεδόν εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση στο ζήτημα της διαχείρισης των ευάλωτων ομάδων.
Δεν αποκλείεται δε, να μέτρησε στην απόφασή του και το ότι η οικογένεια Συνολάκη διατηρεί στενούς δεσμούς με την οικογένεια Μητσοτάκη και πιθανόν να θεώρησε ότι μπορεί κάποιοι να χαρακτήριζαν την πρόταση της υποψηφιότητάς του αν όχι πολιτικά υποκινούμενη, τουλάχιστον υποστηριζόμενη, σύνδεση που δεν θα ήθελε να υπάρχει επ′ ουδενί.
Όλο αυτό το παρασκήνιο μόνο απογοήτευση και θλίψη προκαλεί. Όταν οι πολιτικάντικες τακτικές παρεισφρέουν στο Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα και όταν οι τακτικισμοί για επιλογή ή διαγραφή υποψηφίων υπερβαίνουν τη βαρύτητα των υποψηφιοτήτων είναι να λυπάται κανείς για την κατάντια αυτή.
Εδώ και χρόνια για τις χηρεύουσες ιατρικές θέσεις της Ακαδημίας των αείμνηστων Ματσανιώτη και Σκαλκέα, συγκεκριμένοι ακαδημαϊκοί που εξόργισαν ακόμη και τον στωικό αστροφυσικό Σταμάτη Κριμιζή βάζουν μεθοδευμένα τρικλοποδιά στην υποψηφιότητα του Γιώργου Χρούσου, του περισσότερο αναφερόμενου Έλληνα επιστήμονα παγκοσμίως, του καθηγητή και παιδίατρου για τον οποίο μιλά όλη η ανθρωπότητα.
Στα καθ ημάς μια παρέα ακαδημαϊκών κρατά ερμητικά σφαλιστή την πόρτα εισόδου του Γιώργου Χρούσου στην Ακαδημία. Ντροπή.
Τα ίδια έκαναν και στον ομότιμο καθηγητή του ΕΜΠ Σωτήρη Σόρογκα, τα ίδια και στον ομότιμο καθηγητή Λαογραφίας Μιχάλη Μερακλή και σε τόσους άλλους.
Μη ξεχνάμε τι τράβηξε ο αείμνηστος Δημήτρης Μυταράς, με σοβαρό πρόβλημα όρασης που διεγράφη γιατί δεν προσήλθε στην τελετή υποδοχής του στην Ακαδημία ως Τακτικό Μέλος. Υπέργηροι που έχουν να επισκεφθούν χρόνια την Ακαδημία παραμένουν εκεί...
Χίλια μπράβο στον κ. Σωτήρη Τσιόδρα που δεν δέχθηκε αυτή την υποκριτική και προσβλητική για το ήθος και τη μετριοπάθειά του κραυγαλέα πρόταση υποψηφιότητας.
Έγραψε προ ημερών για τον κ. Τσιόδρα η Ρέα Βιτάλη: «Μια διαδρομή που λογοδοτεί στη συνείδησή τους και ταλανίζεται από την ατομική ευθύνη. Εναν μοναχισμό, όχι μονόχνοτο, αλλά αυτάρκειας και ταπεινοσύνης. Μια ολότητα που κατακτιέται από αρχές, ήθος, επιείκεια και αγάπη προς τον συνάνθρωπο».
Οδηγός για όλους μας τα λόγια του κ. Σωτήρη Τσιόδρα: «Ελπίζω όλοι μαζί να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά, να συνεχίσουμε να τα καταφέρνουμε... Αντέξαμε όλοι μαζί σε αυτή την πρώτη φάση περιορίσαμε τη μετάδοση του ιού...Παρέμεινα μαθητής, παρά καθηγητής σε μια κατάσταση με συνεχείς αβεβαιότητες, τις οποίες κατά καιρούς σάς παρουσίασα. Προσπάθησα επί τέσσερις μήνες να δίνω χρήσιμες πληροφορίες. Να απαντώ σε ερωτήματα και κάποιες φορές να εμψυχώνω από τη δική μου πλευρά μια κοινωνία που αγωνιούσε. Επανέλαβα πολλές φορές αυτό που είναι το μοναδικό δεδομένο στην επιστήμη. Η αβεβαιότητα, η εντιμότητα του να πει κανείς δεν γνωρίζω.
Ελπίζω όλοι μαζί να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά, να συνεχίσουμε να τα καταφέρνουμε».
Ο ρόλος των ακαδημαϊκών πρέπει να είναι υψηλός, άλλωστε η τιμή της ελληνικής κοινωνίας προς αυτούς αποδεδειγμένα είναι ύψιστη. Οι μικροπολιτικές αντιγραφές ορισμένων από τις κομματικές παρατάξεις τους δεν ταιριάζουν στους ...Αθάνατους.
Ας θυμηθούν πόσες γονυκλισίες έκαναν και από πόσες ακροάσεις πέρασαν για να πεισθούν οι γεροντότεροι σοφοί της Ακαδημίας για την καταλληλότητα της υποψηφιότητάς τους! Ας μην τα ξεχνούν τα δικά τους δαιδαλώδη διαπιστευτήρια και τα δεκάδες αγωνιώδη χιλιόμετρα που έγραψαν για να πάρουν την ... ευχή τους.
Ας σταθούν επιτέλους στο ύψος τους. Ας υποδεχθούνε στην Ακαδημία, όπως τους αξίζει, αφού πρώτα τους αναδείξουν και άλλους κυρίους Τσιόδρες.