Οι εποχές που οι κορυφαίοι αθλητές επέστρεφαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες δαφνοστεφανομένοι αλλά φτωχοί, φτάνουν επιτέλους στο τέλος τους.
Για χρόνια, οι προσπάθειες και οι αγωνίες των αθλητών σπάνια εξαργυρώνονταν από τους ίδιους, καθώς το να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο στο στήθος ήταν και παραμένει μια πατριωτική και λιγότερο οικονομική υπόθεση.
Το περίφημο «για την Ελλάδα ρε γαμώτο» της Βούλας Πατουλίδου στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης «εξαργυρώθηκε» με μια θέση στις ένοπλες δυνάμεις ή σε κάποιες άλλες περιπτώσεις με μια θέση σε πανεπιστημιακή σχολή.
Όμως, πλέον, όλο και περισσότεροι αθλητές ανά τον κόσμο, με τους Αμερικανούς να ανοίγουν διάπλατα τον δρόμο, αντιλαμβάνονται ότι η σκληρή και δύσκολη καριέρα που με κόπο συνεχίζουν, μπορεί και πρέπει να τους αποδίδει και οικονομικά. Όταν μάλιστα οι εταιρείες που διαφημίζονται μέσα από τις δικές τους προσπάθειες κερδίζουν πολλά περισσότερα.
Η δύναμη στα χέρια των αθλητών
Ο Νόα Λάιλς, ο Αμερικανός χρυσός Ολυμπιονίκης του Παρισιού στα 100 μέτρα, εκτός από τον τίτλο του πιο «γρήγορου ανθρώπου» ζήτησε και απαίτησε ανοιχτά και ξάστερα πολλά περισσότερα.
«Θέλω το δικό μου παπούτσι και τον δικό μου προπονητή. Μιλάω σοβαρά. Μετά από τόσα μετάλλια που φέρνουμε και την φήμη που αποκτάμαι, είναι τρελό να μην έχουμε έστω ένα δικό μας παπούτσι».
Αυτό που ουσιαστικά εννοεί ο Λάιλς, είναι ότι θέλει ποσοστά από τις πωλήσεις του παπουτσιού που θα φέρει το όνομά του, που θα του εξασφαλίσει μια ευκατάσταση και αξιοπρεπή ζωή.
Ο Αμερικανός αθλητής της ενόργανης Στέφεν Νεντόροσικ, ήταν ελάχιστα γνωστός πριν από τους Ολυμπιακούς του Παρισιού. Όταν κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στον πλάγιο ίππο δίνοντας στην ομάδα του το πρώτο της μετάλλιο στο αγώνισμα μετά από 16 χρόνια, ο κατασκευαστής γυαλιών Warby Parker έγινε «χρυσός» χορηγός του.
Η Αμερικανίδα δρομέας Κένταλ Έλλις, έκλεισε συμφωνία χορηγίας με τον κατασκευαστή χαρτιού υγείας Charmin ενώ η Αμερικανίδα αθλήτρια του ράγκμπι, Ιλόνα Μάχερ, έχει καταφέρει να γίνει γνωστή μέσα από τα βιντεάκια που ανεβάζει στο Tik Tok όπου έχει πλέον πάνω από 5,5 εκατομμύρια ακόλουθους και σχεδόν 121 εκατομμύρια likes σε όλα τα TikToks της.
Η Μάχερ, αύξησε τους ακολούθους της στο Instagram κατά 257% από τις 30 Ιουνίου έως τις 30 Ιουλίου, όταν οδήγησε την ομάδα της στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, του πρώτου στην ιστορία του αμερικανικού γυναικείου ράγκμπι.
Έκτοτε, οι προσφορές από χορηγούς πέφτουν βροχή, με την Μάχερ να δηλώνει ότι έχει επικεντρωθεί στη θετικότητα του σώματος, την ενδυνάμωση των γυναικών, την προώθηση του ράγκμπι και την ενθάρρυνση των νεαρών κοριτσιών να αθλούνται. Και φυσικά, να αυξήσει σημαντικά τους τραπεζικούς λογαριασμούς της.
Η Τ. Μπετίνα Κόρνγουελ, πρόεδρος της Philip H. Knight και καθηγήτρια Μάρκετινγκ στο Κολέγιο του Όρεγκον, πιστεύει ότι «ένας αθλητής θα πρέπει να εξαργυρώνει την δύναμή του. Και αυτή δεν είναι μόνο οι εξαιρετικές επιδόσεις του στο άθλημα. Είναι και η ίδια η προσωπικότητά του».
Δεκάδες αθλητές έχουν καταφέρει να κερδίσουν σημαντικές χορηγίες, εξαιτίας της αγάπης που δείχνει το κοινό στο πρόσωπό τους, τις οποίες διατηρούν ακόμη και μετά το τέλος της αθλητικής τους καριέρας.
Η περίπτωση του «μάγου της πισίνας» με τα 23 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια Μάικλ Φελπς και του κορυφαίου τενίστα όλων των εποχών, Ρότζερ Φέντερερ είναι από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Όμως εξίσου χαρακτηριστική, είναι και η περίπτωση του Νεντόροσικ, ο οποίος προσέλκυσε το ενδιαφέρον των χορηγών πριν την κατάκτηση του μεταλλίου του όταν ήταν ακόμη άγνωστος. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει, ήταν η ήρεμη και συμπαθητική προσωπικότητά του.
Ο Raynald Aeschlimann, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Omega, του επίσημου χορηγού χρονόμετρων των Ολυμπιακών Αγώνων, εστιάζει ιδιαίτερα στην προσωπικότητα των αθλητών.
«Η προσωπικότητα είναι καθοριστική όπως και η εμπιστοσύνη. Ποιος έχει την αποφασιστικότητα και την ικανότητα να φτάσει στην κορυφή δεν το γνωρίζει κανείς. Όμως, αναγνωρίζουμε τον χαρακτήρα όταν τον βλέπουμε» υποστηρίζει.
«Είμαστε χρόνια χορηγοί του Μάικλ Φελπς και της Άλισον Φέλιξ (χρυσή ολυμπιονίκης των 200-400 μ) των οποίων η επιρροή παραμένει αθάνατη ακόμη και τώρα που δεν αγωνίζονται. Αυτή είναι η δύναμη και η αξία των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων. Οι αθλητές έχουν την ευκαιρία να γράψουν τα ονόματά τους στην ιστορία».
Και γιατί όχι να μπορέσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς στη διάρκεια αλλά και μετά την αποχώρηση τους από τα στάδια.