Η ποδοσφαιρική ομάδα Club Deportivo Palestino, από τη Χιλή, αγωνίζεται στα γήπεδα με εμφάνιση λευκού, πράσινου και κόκκινου χρώματος.
Στο γήπεδό της κυματίζουν παλαιστινιακές σημαίες και ο αθλητικός σύλλογος διαθέτει μια υπαίθρια πισίνα στο σχήμα του χάρτη της Παλαιστίνης πριν από το 1948.
Αλλά αυτή η ποδοσφαιρική ομάδα δεν παίζει στην Παλαιστίνη, ούτε καν στη Μέση Ανατολή. Πιο γνωστή ως Palestino, παίζει στην πραγματικότητα στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Χιλής, την Primera División de Chile.
Η Χιλή φιλοξενεί τον μεγαλύτερο πληθυσμό Παλαιστινίων εκτός της Μέσης Ανατολής. Αυτή η παλαιστινιακή διασπορά, η οποία σήμερα ανέρχεται σε λίγο κάτω από 500.000 άτομα, έχει συμβάλει στη διαμόρφωση σχεδόν ενός αιώνα χιλιανής πολιτικής υπέρ της Παλαιστίνης.
Στο επίκεντρο αυτής της κοινότητας, η Palestino δεν λειτούργησε μόνο ως σημείο συσπείρωσης της διασποράς, αλλά και ως μέσο πολιτιστικών ανταλλαγών και διπλωματίας.
Το πρώτο κύμα Παλαιστίνιων μεταναστών που έφτασε στη Χιλή ξεκίνησε τη δεκαετία του 1850, καθώς οι άνθρωποι διέφυγαν από τον Κριμαϊκό πόλεμο.
Ένα δεύτερο κύμα προσφύγων έφθασε πριν και κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς από το 1909 η Οθωμανική Αυτοκρατορία επέκτεινε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία σε νέους χριστιανούς και εβραίους άνδρες.
Πολλοί διέφυγαν από την επιστράτευση, ενώ οι οικογένειες των οποίων οι γιοι υποχρεώθηκαν να υπηρετήσουν τη θητεία τους έχασαν τα εργατικά τους χέρια, περιήλθαν σε κατάσταση φτώχειας, και έτσι επέλεξαν να εγκαταλείψουν την Παλαιστίνη.
Η τελευταία μεγάλη περίοδος μετανάστευσης από την Παλαιστίνη στη Χιλή ήρθε μετά τη Nakba του 1948, όταν 700.000 Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Οι περισσότεροι μετανάστες έφτασαν στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες, πριν διασχίσουν την Αργεντινή και εισέλθουν στη Χιλή μέσω των Άνδεων με μουλάρια.
Αυτοί οι νέοι Χιλιανοπαλαιστίνιοι αντιμετώπισαν έντονο ρατσισμό. Οι Παλαιστίνιοι στη Χιλή συχνά αναφέρονταν υποτιμητικά ως turcos (Τούρκοι), μαζί με όλους εκείνους που είχαν φύγει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Καθώς οι διαδοχικές γενιές Χιλιανοπαλαιστινίων άκμασαν οικονομικά, συνέχισαν να αντιμετωπίζουν προκαταλήψεις - ακόμη και από άλλες κοινότητες της διασποράς στη Χιλή.
Καθώς η παλαιστινιακή διασπορά της Χιλής αυξανόταν τόσο σε αριθμό όσο και σε πλούτο, δημιούργησε μια σειρά κοινοτικών ιδρυμάτων, μεταξύ των οποίων και η Palestino.
Η ομάδα ιδρύθηκε στην πραγματικότητα το 1916 στην πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγο, ως ερασιτεχνική ομάδα. Αλλά μόλις το 1952 η Palestino έγινε επαγγελματική.
Το σημερινό γήπεδο του συλλόγου, το La Cisterna, εγκαινιάστηκε το 1988 και συνεχίζει να αποτελεί πολιτιστικό κέντρο για την παλαιστινιακή κοινότητα.
Η Palestino δεν είναι ο μόνος επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος στη Χιλή που έχει ιδρυθεί από κοινότητες της διασποράς.
Η Audux Italiano ιδρύθηκε από Ιταλούς το 1910 και η Club Unión Espoñola ιδρύθηκε από Ισπανούς το 1897. Από το 1933, οι τρεις σύλλογοι ανταγωνίζονται σε ετήσια ντέρμπι, γνωστά ως Clásico de Colonias (ντέρμπι των αποικιών).
Ωστόσο, μόνο η Palestino έχει ασκήσει τέτοια πολιτική επιρροή τόσο στη Χιλή, όσο και στην πατρίδα της.
Διαμόρφωση της πολιτικής της Χιλής
Αυτή η παλαιστινιακή διασπορά διαμόρφωσε τη χιλιανή πολιτική έναντι της Παλαιστίνης, ενώνοντας συχνά την αριστερή και τη δεξιά πτέρυγα της χιλιανής πολιτικής. Το 1947, η Χιλή απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης.
Και υπό τον συντηρητικό πρόεδρο Sebastian Piñera, η Χιλή αναγνώρισε το κράτος της Παλαιστίνης το 2011.
Το 2019, κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, ο Piñera επικρίθηκε από το Ισραήλ επειδή επισκέφθηκε τον εβραϊκό ιερό τόπο, το Όρος του Ναού, με μια ομάδα Παλαιστινίων αξιωματούχων.
Το 2022, ο σημερινός αριστερός πρόεδρος της Χιλής, Gabriel Boric, ανακοίνωσε σχέδια για το άνοιγμα χιλιανής πρεσβείας στην Παλαιστίνη.
Η ίδια η Palestino έχει επίσης συμβάλει στην οικοδόμηση σχέσεων με γενιές Παλαιστίνιων πολιτικών και οπαδών του ποδοσφαίρου. Το 2003, ο Yasser Arafat, ο τότε πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, έστειλε επιστολή από τη Λωρίδα της Γάζας για να υποστηρίξει τον σύλλογο καθώς αντιμετώπιζε την πτώχευση.
Και το 2015, πριν από τον αγώνα με τον οποίο η Palestino προκρίθηκε στο Copa Libertadores (η κορυφαία ηπειρωτική διοργάνωση της Νότιας Αμερικής), ο σημερινός πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Mahmoud Abbas, έγραψε στον σύλλογο. Ο ίδιος θα έγραφε ξανά στον σύλλογο το 2018 πριν από την ετήσια διοργάνωση κυπέλλου της Χιλής, το Copa Chile.
Η Palestino επέκτεινε επίσης την υποστήριξή της στους οπαδούς του συλλόγου στην Παλαιστίνη. Από το 2010, ο μεγαλύτερος χορηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι η Τράπεζα της Παλαιστίνης - μέρος των προσπαθειών της τράπεζας να ενισχύσει τις σχέσεις της με την παλαιστινιακή διασπορά.
Στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών, η Τράπεζα της Παλαιστίνης χρηματοδότησε μια περιοδεία στη Δυτική Όχθη για τα κατώτερα τμήματα της ομάδας το 2013.
Το 2019, για δύο αγώνες εναντίον της φημισμένης ομάδας της Αργεντινής, Club Atlético River Plate, η Palestino εγκατέστησε γιγαντοοθόνες στην πόλη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης, ώστε οι Παλαιστίνιοι φίλαθλοι να μπορούν να παρακολουθήσουν τον αγώνα.
Η ιστορία της Palestino έχει και αμφιλεγόμενα σημεία. Το 2014, ο σύλλογος τιμωρήθηκε με πρόστιμο από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Χιλής, αφού η εμφάνιση για τη νέα σεζόν περιλάμβανε έναν χάρτη της Παλαιστίνης πριν από το 1948 στη θέση των αριθμών των παικτών. Η εβραϊκή κοινότητα της Χιλής και η ισραηλινή κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκαν και η Palestino αφαίρεσε τελικά τους χάρτες από το σετ της.
Όμως η Palestino παραμένει ηχηρή και ακλόνητη στην υποστήριξή της προς το παλαιστινιακό κράτος και, τις περισσότερες φορές, το χιλιανό κράτος στέκεται δίπλα της.
Υπάρχει ένα παλιό χιλιανό ρητό που υποστηρίζει ότι κάθε πόλη της χώρας πρέπει να έχει τρία πράγματα: Έναν ιερέα, έναν αστυνομικό και έναν Παλαιστίνιο.
Αυτή η ισχυρή και ιστορική κοινότητα έχει διαμορφώσει όχι μόνο την αθλητική αλλά και την πολιτική ιστορία, τόσο στη Χιλή όσο και στην Παλαιστίνη.
Καθώς ο πόλεμος στη Γάζα συνεχίζεται, οι ποδοσφαιρικοί αγώνες της Palestino έχουν γίνει πεδίο αλληλεγγύης, πένθους αλλά και γιορτής της Χιλιανοπαλαιστινιακής ταυτότητας.
Πηγή: The Conversation