ΝΑΠΟΛΗ, Ιταλία: Για τον μεγαλύτερο γιό ενός μεγάλου «αφεντικού» του οργανωμένου εγκλήματος της Καμόρα, στη νότια Ιταλία, η προσδοκία ήταν σκληρή, μα ξεκάθαρη: Να ηγηθεί της φαμίλιας.
Ωστόσο η Ντανιέλα Λούρντες Φαλάνγκα αψηφούσε τις προσδοκίες από την παιδική της ηλικία.
Αντί να υπακούσει στις επιθυμίες των γονιών και να εισέλθει σε έναν κόσμο εκφοβισμού, βίας και φόνων, η Ντανιέλα έγινε η πρώτη τρανς γυναίκα που εξελέγη πρόεδρος ενός τμήματος της Arcigay, της παλαιότερης οργάνωσης για τα δικαιώματα των λεσβιών, των γκέι, των αμφιφυλόφιλων, των διαφυλικών, queer, και intersex ανθρώπων της Ιταλίας.
«Πενήντα χρόνια μετά τα γεγονότα του Stonewall, πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας και να φωνάξουμε τα αιτήματά μας» είπε.
Η Ντανιέλα είναι επίσης κοινωνική λειτουργός που βοηθά LGBTQ κρατουμένους στη φυλακή Ποτζιορεάλε στη Νάπολη, αγωνιζόμενη εκ μέρους αυτών με τις «πλέον περιθωριακές εμπειρίες»- περιλαμβανομένης δουλειάς στη βιομηχανία του σεξ και κράτησης.
Είναι αυτή η δουλειά που την έφερε πίσω στον πατέρα της, μετά από 25 χρόνια χώρια.
«Ο πατέρας μου δεν με έβλεπε καν»
Η Ντανιέλα, 41 ετών, μεγάλωσε κατά τη δεκαετία του 1980 στο Τόρε Ανουντσιάτα, κοντά στη Νάπολη. Ο πατέρας της εγκατέλειψε την οικογένεια λίγο μετά τη γέννησή της για να πάει με μια άλλη γυναίκα, με την οποία έκανε τέσσερις κόρες. Αλλά η οικογένεια αναμενόταν να συγκεντρώνεται στο σύνολό της στη βίλα του «νονού» για κυριακάτικο γεύμα. Αν και είχε μια νέα οικογένεια, ο πατέρας της είχε σχέδια για τη Ντανιέλα, «τον μόνο γιο», για να ακολουθήσει τα βήματά του ως αρχηγός της φατρίας της Καμόρα.
Ο κόσμος των οικογενειών οργανωμένου εγκλήματος της Νάπολης δεν ήταν ένας στον οποίον συζητούνταν εύκολα θέματα όπως οι πατριαρχικές δομές, η σεξουαλικότητα ή η ταυτότητα φύλου. Η Ντανιέλα είπε πως η μητέρα της αντιδρούσε άσχημα εάν εξέφραζε ενδιαφέροντα ή συναισθήματα που μπορούσαν να εκληφθούν ως θηλυπρεπή. «Η μητέρα μου με τρόμαζε» είπε. Για τον πατέρα της, «ήμουν σαν ένα άψυχο αντικείμενο» πρόσθεσε η Ντανιέλα. «Δεν με έβλεπε καν».
Στο σχολείο και στους δρόμους, άλλα παιδιά την κορόιδευαν, αποκαλώντας την «αδερφή» ή «γιο του αφεντικού», και πολλές φορές σκέφτηκε την αυτοκτονία.
Ένα βράδυ, η διαφυλική ηθοποιός και τραγουδίστρια Εύα Ρόμπιν έδινε σόου στην τηλεόραση. Για τη Ντανιέλα, ήταν σαν αποκάλυψη. Ξαφνικά είδε τη ζωή που της αρνούνταν μέχρι τότε. Σύντομα άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο με γυναικεία ρούχα, αν και η οικογένειά της προσπάθησε να την εμποδίσει.
Η Ντανιέλα έκανε εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου κατά την τρίτη δεκαετία της ζωής της, στο νοσοκομείο Σαν Καμίλο στη Ρώμη, και άλλαξε νομικά το όνομά της, επονομαζόμενη Ντανιέλα Λούρντες Φαλάνγκα, ένα όνομα εμπνευσμένο από αγίους και την πίστη της στον Θεό, όπως είπε.
Η εγχείρηση επίσης σήμανε την αρχή της ακτιβιστικής της δραστηριότητας για την υποστήριξη των τρανς εργαζομένων στη βιομηχανία του σεξ. «Η Νάπολη έχει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς τρανσέξουαλ γυναικών στον κόσμο, και η εύρεση δουλειάς είναι δύσκολη για εμάς» είπε. Πολλές εξαναγκάζονται στην πορνεία επειδή δεν έχουν ευκαιρίες για άλλες δουλειές. Ωστόσο η δουλειά είναι βασικό στοιχείο της αυτοδιάθεσης».
Μια τυχαία συνάντηση
Ο πατέρας της συνελήφθη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και, αν και εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης στη φυλακή Ρεμπίμπια στη Ρώμη, η Ντανιέλα προτιμά να μην κατονομαστεί. Οι βίαιες βεντέτες ανάμεσα στις φαμίλιες της Νάπολης ρίχνουν βαριές σκιές, και κάποιος μπορεί ακόμα να θέλει εκδίκηση.
Ο ακτιβισμός της την έφερε ξανά σε επαφή μαζί του, σε μια τυχαία συνάντηση, μετά από 25 χρόνια χώρια. Και οι δύο είχαν προσκληθεί σε μια εκδήλωση κατά της βίας στη Νάπολη- εκείνη ως πρόεδρος της Arcigay Νάπολης και εκείνος ως ηθοποιός σε ένα έργο με άλλους κρατουμένους για τις διακρίσεις και τη βία.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο πατέρας της Ντανιέλα έχει αποκηρύξει το βίαιο παρελθόν του. Ωστόσο η αργοπορημένη αποδοχή της ταυτότητάς της από πλευράς του βοήθησε στην αποκατάσταση των σχέσεών τους. Όπως το περιγράφει η Ντανιέλα, αναγνωρίστηκαν μεταξύ τους και αγκαλιάστηκαν. Έκτοτε τον έχει δει άλλη μια φορά, όπως είπε, και θεωρεί πως «με έχει εν τέλει αναγνωρίσει ως γυναίκα».
«Είμαστε τρανς με εξαιρετικές δυνατότητες»
Η οικογένεια σήμαινε διαφορετικά πράγματα για τη Ντανιέλα ανά το πέρασμα των ετών, και σήμερα είναι μια ελπίδα για το μέλλον. Ο σύντροφός της, Ιλάριο, 24 ετών, είναι ένας διαφυλικός άνδρας. Το ζευγάρι θα ήθελε να κάνει παιδί και ο Ιλάριο δεν σκοπεύει να κάνει εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου.
Η Ντανιέλα τον υποστηρίζει. Είναι εναντίον οποιωνδήποτε αλλαγών «στο όνομα μιας δυαδικής αντίληψης των σωμάτων, που συχνά συναντάται ασυναίσθητα ακόμη και σε τρανς άτομα. Είμαστε τρανς άνδρες και γυναίκες με διαφορετικές ιδιαιτερότητες – και εξαιρετικές δυνατότητες».