Η απόφαση να δεχτούμε κάποιον πίσω στη ζωή μας, είναι κάθε άλλο παρά απλή. Eίτε πρόκειται για ένα μέλος της οικογένειας που έχει απομακρυνθεί, για μια διαλυμένη φιλία ή για έναν ερωτικό σύντροφο με τον οποίο έσβησε η φλόγα, είναι σημαντικό να αναλογιστούμε ορισμένους ουσιαστικούς παράγοντες προτού δώσουμε την πολύτιμη δεύτερη ευκαιρία. Τουλάχιστον αν δεν θέλουμε να πάει χαμένη.
To άτομο που αποφασίσαμε να δεχτούμε πίσω, έχει αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του;
Το πρώτο βήμα είναι να προσδιορίσουμε το κατά πόσο ο άνθρωπος τον οποίο επιθυμούμε να ξαναβάλουμε στη ζωή μας καταλαβαίνει ότι με τις πράξεις του μας έχει δημιουργήσει προβλήματα ή δυσάρεστα συναισθήματα. Προκειμένου να το πετύχουμε γρήγορα και αποτελεσματικά κάνουμε στον εαυτό μας τις εξής απλές ερωτήσεις:
- Συμπεριφέρεται σαν να μην συνέβη τίποτα;
- Μας κατηγορεί για υπερβολική ευαισθησία;
- Αναγνωρίζει ειλικρινά το λάθος του και ζητά συγγνώμη για την παρεξήγηση;
Το τελευταίο πράγμα που μας χρειάζεται είναι να παγιδευτούμε σε έναν φαύλο κύκλο συναισθηματικής χειραγώγησης, αναγκασμένοι να κρύβουμε τα συναισθήματά μας κάτω απ′ το χαλί.
Οι υγιείς σχέσεις απαιτούν από τους εμπλεκομένους να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους. Όταν κάποιος παραδέχεται τις πράξεις του, κερδίζει την εμπιστοσύνη μας και δείχνει πως προσπαθεί ειλικρινά να κάνει τη μεταξύ μας σχέση να λειτουργήσει.
Είμαστε όντως σε θέση να συγχωρήσουμε αυτό το άτομο;
Γιατί πρέπει να δώσουμε σε κάποιον άλλη μια ευκαιρία αφού ήδη μας πλήγωσε μια φορά; Προτού βαλθούμε να απαντήσουμε στα «πρέπει» μας, ας αποφασίσουμε αν μπορούμε να συγχωρήσουμε τα λάθη του ατόμου στο οποίο ετοιμαζόμαστε να προσφέρουμε άλλη μια ευκαιρία. Η αποτυχία να συγχωρήσουμε κάποιον πραγματικά, μπορεί να αποκλείσει τυχόν προσπάθειες συμφιλίωσης.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα. Επομένως, είναι σημαντικό να έχουμε την ικανότητα να συγχωρούμε. Και ειδικά όταν πρόκειται για το ζήτημα της δεύτερης ευκαιρίας αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Personality and Social Psychology διαπίστωσε ότι η συγχώρεση, σε αντίθεση με την εκδίκηση, βασίζεται σε βαθιά αισθήματα ανθρωπιάς. Εάν διστάζουμε να συγχωρήσουμε κάποιον που μας πλήγωσε, ας αναρωτηθούμε ποια είναι τα προσωπικά εμπόδια που θέτουμε σε ό,τι αφορά τη συγχώρεση και ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο προκειμένου να σκεφτούμε πώς η συμβίωση με έναν άνθρωπο που δεν έχουμε συγχωρέσει επηρεάζει τη συναισθηματική μας ευημερία.
Εάν ωστόσο διαπιστώσουμε ότι είμαστε πλέον έτοιμοι να ξεκινήσουμε τη διαδικασία της συγχώρεσης, ας κάνουμε στον εαυτό μας τις ακόλουθες ερωτήσεις:
- Αισθανόμαστε ότι έχουμε ακριβή συναίσθηση των πράξεων του ατόμου που μας πλήγωσε και των αιτίων που το οδήγησαν σε αυτή τη συμπεριφορά; Εάν όχι, μια συζήτηση μαζί του θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη.
- Υπάρχουν πράξεις δικές μας, με τις οποίες μπορούμε να σχετίσουμε τις πράξεις του ανθρώπου που ήταν για καιρό απών από τη ζωή μας;
- Αξίζει να επενδύσουμε εκ νέου στη σχέση μας με αυτό το άτομο;
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι συγχώρεση δεν σημαίνει να δικαιολογούμε κάθε πράξη ή να αποδεσμεύουμε το άτομο στο οποίο σκεφτόμαστε να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία από την υποχρέωση να λογοδοτήσει για τη συμπεριφορά του. Αντίθετα, το να συγχωρείς τους ανθρώπους μπορεί να σε βοηθήσει να αποκαταστήσεις την ανθρωπιά σου.
Το άτομο το οποίο ετοιμαζόμαστε να ξαναβάλλουμε στη ζωή μας, καταβάλλει την οποιαδήποτε προσπάθεια;
Το να ζητάμε από κάποιον να αλλάξει, δεν είναι ποτέ εύκολο. Οι σύντροφοι που βρίσκονται στην προσπάθεια να αλλάξουν χρειάζονται τη στήριξή μας κατά τη διαδικασία της αλλαγής. Επομένως, εφόσον ζητάμε από κάποιον να αλλάξει ένα κομμάτι του εαυτού του, είναι σημαντικό αρχικά να ενημερώσουμε αυτό το άτομο για τις προσδοκίες μας και έπειτα, να σταθούμε δίπλα του.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί ότι εάν ο πρώην σύντροφος μας δεν διαθέτει συναισθηματική ωριμότητα και εξακολουθεί να ενεργεί με τρόπους που προκαλούν προβλήματα παρόμοια με αυτά που μας χώρισαν στο παρελθόν, το να του επιστρέψουμε να επιστρέψει στη ζωή μας, ελλοχεύει ο κίνδυνος να διαταράξει τη συναισθηματική σταθερότητα την οποία έχουμε εργαστεί σκληρά να αποκαταστήσουμε.
Έχουμε καταστήσει σαφείς τις νέες μας προσδοκίες;
Καθώς εξελισσόμαστε, το ίδιο συμβαίνει και με τα ιδανικά, τις ανάγκες και τα θέλω μας. Επομένως, είναι σημαντικό να δώσουμε στο άλλο άτομο να καταλάβει τις νέες προσδοκίες που έχουμε από τους ανθρώπους μας, είτε πρόκειται για την αμοιβαία εμπιστοσύνη, είτε για την ίση δέσμευση και την εκτίμηση μέσα σε μια σχέση, είτε για την ενσυναίσθηση και την αποδοχή των εμπειριών και των συναισθημάτων των άλλων.
Το ζουμί
Η ικανότητα να προσφέρουμε ο ένας στον άλλον δεύτερες ευκαιρίες είναι μια από τις πιο πολύτιμες υπερδυνάμεις μας. Ακριβώς γι′ αυτό, οφείλουμε να τη χρησιμοποιούμε με σύνεση. Δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία μόνο εάν και εφόσον αισθανόμαστε ότι το άτομο το οποίο σκεφτόμαστε να βάλουμε ξανά στη ζωή μας είναι πρόθυμο να την αξιοποιήσει σωστά.
Πηγή: psychologytoday