Συνεχίζουμε να Μένουμε Σπίτι -βεβαίως και δεν είναι εύκολο, όμως είναι το μοναδικό μέτρο που μπορεί να προστατεύσει την κοινότητα από τη διασπορά του κορονοϊού- και στον ελεύθερο χρόνο μας (μεταξύ άλλων) βλέπουμε ταινίες. Κι αφού έχουμε αναζητήσει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει από θρίλερ για επιδημίες και πανδημίες, θανατηφόρους ιούς και απειλές εξαφάνισης του παγκόσμιου πληθυσμού, ήρθε η ώρα να πάρουμε μια ανάσα με ένα μικρό αντίδοτο γέλιου, αθωότητας και νοσταλγίας.
Σήμερα διαλέγουμε δέκα κλασικές ταινίες που άφησαν εποχή. Απολαμβάνουμε την Μέριλιν Μονρόε στην απίθανη κωμωδία «Μερικοί το προτιμούν καυτό», τραγουδάμε στη βροχή με τον Τζιν Κέλι και παρακολουθούμε τον Μάικλ Κέιν να στρατολογεί τη γοητευτική «Κλέφτρα» Σίρλεϊ ΜακΛέιν για την κλοπή ενός αγαλματιδίου ανεκτίμητης αξίας.
Όσα παίρνει ο άνεμος (1939)
«Ειλικρινά, αγαπητή μου, δεν δίνω δεκάρα» ή, η ατάκα με την οποία ο Κλαρκ Γκέιμπλ έμεινε στην ιστορία του σινεμά. Η επική ιστορική ρομαντική ταινία με τα 8 Όσκαρ (ρεκόρ που κράτησε για είκοσι χρόνια) και μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών (μέχρι τον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον), γιόρτασε πριν από έναν χρόνο, τον Μάρτιο του 2019 την 80ή επέτειο της. Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» θεωρήθηκε ο ορισμός του blockbuster και αποτέλεσε πρότυπο ως προς το τι σημαίνει χολιγουντιανή εμπορική ταινία.
Το περίπου τετράωρης διάρκειας φιλμ του Βίκτορ Φλέμινγκ με πρωταγωνιστές την Βίβιαν Λι - Σκάρλετ Ο’Χάρα και τον Κλαρκ Γκέιμπλ - Ρετ Μπάτλερ (στους άλλους μεγάλους ρόλους ο Λέσλι Χάουαρντ και η Ολίβια Ντε Χάβιλαντ), βασίζεται στο ομώνυμο και βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ.
1861, παραμονές του Αμερικανικού Εμφυλίου, η κακομαθημένη κόρη ενός γαιοκτήμονα Σκάρλετ Ο’Χάρα που ζει στη Τάρα, την οικογενειακή φυτεία βαμβακιού στη Τζόρτζια με τους γονείς της και τις δύο αδελφές της, μαθαίνει ότι ο Άσλεϊ Ουίλκς, τον οποίον αγαπά κρυφά, πρόκειται να παντρευτεί την εξαδέλφη του Μέλανι. Η 16χρονη Σκάρλετ εξομολογείται τα αισθήματα της στον Άσλεϊ, ο οποίος την αποκρούει. Όμως την εξομολόγηση έχει κρυφακούσει ο κυνικός, γοητευτικός, πλούσιος, Ρετ Μπάτλερ.
Καζαμπλάνκα (1942)
Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν στη θρυλική ασπρόμαυρη ταινία του Μάικλ Κέρτιζ. Η ταινία βασίζεται στο θεατρικό έργο των Μάρεϊ Μπάρνετ και Τζόαν Άλισον Everybody Comes to Rick’s και θεωρείται από τις κορυφαίες στιγμές της έβδομης τέχνης.
Αρχές της δεκαετίας του ’40, στην Καζαμπλάνκα, τη γνωστή παραθαλάσσια πόλη του Μαρόκου, που βρισκόταν υπό τον έλεγχο του γαλλικού καθεστώτος του Βισύ -το οποίο ήταν υπό την επιρροή των Ναζί- ο Ρικ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ), ιδιοκτήτης ενός δημοφιλούς κλαμπ, συναντά μια παλιά του αγάπη. Στην Καζαμπλάνα καταφεύγουν όσοι μπορούν να φύγουν από τα δεινά του Β Παγκοσμίου Πολέμου Η Ίλσα (Ίνγκριντ Μπέργκμαν), συνοδεύεται από τον άντρα της, ο οποίος είναι ο αρχηγός της τσέχικης αντίστασης και καταζητείται από τους Ναζί. Το ζευγάρι πρέπει οπωσδήποτε να φύγει από τη χώρα και ο Ρικ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Το τραγούδι του Χέρμαν Χάπφελντ As Time Goes By έγινε μεγάλη επιτυχία αμέσως μετά την ταινία.
Αρσενικό και παλιά δαντέλα (1944)
Η μαύρη κωμωδία του σπουδαίου Φρανκ Κάπρα με τους Κάρι Γκραντ και Πρισίλα Λέιν, βασίζεται στο θεατρικό του Τζόζεφ Κέζερλινγκ, τη διασκευή του οποίου για το σινεμά ανέλαβαν οι αδελφοί Έπσταϊν, σεναριογράφοι επίσης της «Καζαμπλάνκα».
Το 1941, σε ένα μικρό σπίτι δίπλα από το νεκροταφείο του Μπρούκλιν κατοικούν δυο αξιαγάπητες ηλικιωμένες κυρίες η Άμπι (Τζόζεφιν Χαλ) και η Μάρθα Μπρούστερ (Τζιν Αντέρ), οι οποίες έχουν την κακιά συνήθεια να σκοτώνουν ηλικιωμένους και μοναχικούς ανθρώπους. Οι κυρίες που θεωρούν ότι ποιούν φιλανθρωπικό έργο έχουν ως συνένοχό τους τον ανιψιό τους Τέντι (Τζον Αλεξάντερ), ο οποίος τους πηγαίνει στο κελάρι και τους θάβει. Κάποια στιγμή στο σπίτι καταφθάνει ο έτερος ανιψιός τους, Μόρτιμερ Μπρούστερ (Κάρι Γκραντ), δημοσιογράφος και κριτικός ο οποίος, παρά το γεγονός ότι δήλωνε πεπεισμένος εργένης, γνώρισε τον έρωτα στο πρόσωπο της Ιλέιν Χάρπερ (Πρισίλα Λέιν), την οποία σκοπεύει να παντρευτεί. Ο Μόρτιμερ που φτάνει στο σπίτι για να ανακοινώσει τα χαρμόσυνα στις θείες του έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά μακάβριων αποκαλύψεων –για παράδειγμα, ανακαλύπτει ένα πτώμα στο μπαούλο δίπλα από το παράθυρο. Ο Μόρτιμερ προσπαθεί να λογικέψει τις θείες του και να ζήσει λίγες ήρεμες στιγμές πλάι στο μοναδικό λογικό άτομο που βρίσκεται δίπλα του, την Ιλέιν. Τα σπαρταριστά γεγονότα ακολουθούν το ένα μέτά το άλλο με ρυθμό καταιγίδας.
Χρόνια αργότερα, ο Κάρι Γκραντ δήλωσε ότι το Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα ήταν η λιγότερο αγαπημένη ταινία από όλες όσες γύρισε, καθώς δεν έμεινε ικανοποιημένος από την ερμηνεία του. Παρόλα αυτά η αμοιβή του από τη συμμετοχή του σ′ αυτήν ήταν 100.000 δολάρια τα οποία έκανε δωρεά στις οικογένειες των θυμάτων του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τζίλντα (1946)
Put the Blame on Mame και Amado Mio από την Ρίτα Χέιγουορθ στον ρόλο που μάρκαρε ανεξίτηλα την καριέρα της. Το κλασικό φιλμ νουάρ του Τσαρλς Βίντορ -που διαγωνίστηκε και στο πρώτο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, το 1946- σκιαγραφεί την επιτομή του ορισμού της femme fatale στην ιστορία του κινηματογράφου.
Στο Μπουένος Άιρες του 1945 ένας τυχοδιώκτης τζογαδόρος, ο Τζόνι Φάρελ (Γκλεν Φορντ) γίνεται το δεξί χέρι του Μπάλιν Μάντσον (Τζορτζ Μακρίντι), ενός ιδιοκτήτη λέσχης παράνομων παιχνιδιών. Κάποια στιγμή ο Μπάλιν αναχωρεί για ταξίδι αφήνοντας τον Τζόνι να διευθύνει τη λέσχη κι όταν επιστρέφει συνοδεύεται από τη νέα του σύζυγο Τζίλντα (Ρίτα Χέιγουορθ). Η Τζίλντα κι ο Τζόνι γνωρίζονται καθώς υπήρξαν ζευγάρι στο παρελθόν, προσποιούνται όμως ότι συναντιούνται για πρώτη φορά. Με φόντο το αδιέξοδο και την απληστία σ’ ένα κόσμο ρημαγμένο από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταινία είναι πολλά περισσότερα από το στόρι ενός ερωτικού τριγώνου κι ενός αδιέξοδου έρωτα.
Όλα για την Εύα (1950)
Το All About Eve, ή αλλιώς Εύα, ταινία της Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Λ. Μανκιίεβιτς, έχει βραβευθεί με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Μπέτι Ντέιβις, Αν Μπάξτερ, Τζορτζ Σάντερς, Σελέστ Χολμ και Μέριλιν Μονρόε, σε έναν από τους πρώτους ρόλους της καριέρας της.
Η ταινία προτάθηκε για 14 βραβεία Όσκαρ (ρεκόρ υποψηφιοτήτων, το οποίο διατηρεί μέχρι και σήμερα μαζί με τον Τιτανικό και το La La Land) και απέσπασε έξι.
Το στόρι: Η Μάργκο Τσάνινγκ (Μπέτι Ντέιβις) είναι η μεγαλύτερη σταρ του Μπρόντγουεϊ, η οποία έχει κλείσει τα σαράντα κι η ηλικία της έχει αρχίσει να φαίνεται. Ένα βράδυ μετά από μια παράσταση, μια φίλη της, η Κάρεν Ρίτσαρντς (Σελέστ Χολμ) της συστήνει, στα καμαρίνια του θεάτρου, μια νεαρή θαυμάστρια, την Ιβ (Εύα) Χάρρινγτον (Αν Μπάξτερ). Η Εύα δηλώνει ότι έχει παρακολουθήσει όλες τις παραστάσεις της Μάργκο, ότι είναι κι εκείνη επίδοξη ηθοποιός κι ότι η Μάργκο με τις ερμηνείες της, δίνει λίγη χαρά κι ελπίδα στην ταλαιπωρημένη και μες τη φτώχια ζωή της. Η Μάργκο κολακεύεται και ενθουσιάζεται με το ήθος, τη σεμνότητα και την λατρεία που έχει η νεαρή κοπέλα για αυτήν τόσο ώστε να την κάνει προστατευόμενή της. Αυτές τις αρετές της Εύας δείχνουν να εκτιμούν κι οι υπόλοιποι φίλοι της Μάργκο, ο εραστής της και σκηνοθέτης, ένας θεατρικός συγγραφέας και η σύζυγός του Κάρεν. Το μοναδικό άτομο που δεν πιστεύει την ιστορία της Εύας είναι η οικονόμος της Μάργκο,, η οποία θεωρεί ότι η Εύα υποκρίνεται κι ότι δεν είναι αυτό που θέλει να δείξει. Η Εύα έχοντας πλέον αποκτήσει την εμπιστοσύνη της Μάργκο θα προσπαθήσει με τη βοήθεια ενός κυνικού θεατρικού κριτικού, να κλέψει από τη Μάργκο καριέρα, εραστή και φίλους. Η Μάργκο την καταλαβαίνει κι ακονίζει τα νύχια της προσπαθώντας να σώσει ότι είναι για αυτή πολυτιμότερο. Εμβληματική η ερμηνεία της Μπέτι Ντέιβις.
Τραγουδώντας στη βροχή (1952)
Singing in the Rain, με τον ιδιοφυή χορογράφο, χορευτή και ηθοποιό Τζιν Κέλι, την 19χρονη τότε Ντέμπι Ρέινολντς και τους Ντόναλντ Ο’Κόνορ και Τζιν Χάγκεν, σε σκηνοθεσία (και χορογραφίες) Στάνλεϊ Ντόνεν και Τζιν Κέλι.
To Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 5η θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και στην 1η θέση στη λίστα με τα καλύτερα μιούζικαλ όλων των εποχών.
Το 1927 μια εταιρία παραγωγής βουβών ταινιών αναγκάζεται να γυρίσει σελίδα, εμπλουτίζοντας τα έργα της με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, που δεν είναι άλλη από τον ‘ήχο’. Ένα λοιπόν, πρωταγωνιστικό ζευγάρι του βωβού κινηματογράφου καλείται να περάσει με επιτυχία στον ομιλούντα. Πρώτος και καλύτερος ο μεγάλος σταρ Ντον Λόκγουντ (Τζιν Κέλι), ο οποίος μετατρέπει την τελευταία του βουβή ταινία σε ομιλούσα με μεγάλη επιτυχία εν αντιθέσει με τη συμπρωταγωνίστριά του Λίνα Λαμόντ (Τζιν Χάγκεν), η οποία έχει απαίσια φωνή και χρειάζεται ντουμπλάρισμα. Αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνει η καλλίφωνη Κάθι Σέλντεν. Μία ταινία σύμβολο της αθωότητας, αλλά και ένα σχόλιο για τις αλλαγές που φέρνει στη ζωή η τεχνολογία. Όσο για την κλασική σκηνή διάρκειας περίπου τεσσάρων λεπτών με τον Τζιν Κέλι να τραγουδά ευτυχισμένος και ερωτευμένος στη βροχή, παραμένει εξόχως αγαπητή ακόμη και μεταξύ εκείνων που δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τα μιούζικαλ.
Οι 12 ένορκοι (1957)
Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Σίντνεϊ Λουμέτ (Σέρπικο, Σκυλίσια μέρα), που μέχρι τότε είχε ξεχωρίσει ως τηλεοπτικός κυρίως σκηνοθέτης, είναι ένα κλασικό (κλειστοφοβικό) δικαστικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Χένρι Φόντα –ο οποίος ανέλαβε και την παραγωγή- στον ρόλο του ενόρκου που θα σπείρει τις αμφιβολίες για την ενοχή του κατηγορουμένου. Δώδεκα ένορκοι συνεδριάζουν για να εκδώσουν την απόφαση σε μια υπόθεση ανθρωποκτονίας. Η υπόθεση αφορά ένα 18 χρόνο αγόρι που κατηγορείται για την εν ψυχρώ δολοφονία με στιλέτο, του πατέρα του. Το αγόρι (που δεν μαθαίνουμε το όνομά του) είναι ένα παιδί μεγαλώμενο στην κακόφημη συνοικία της πόλης, κακοποιημένο σωματικά από τον πατέρα του, φτωχό και με παραβατικό παρελθόν.
Ο Ρέτζιναλντ Ρόουζ έγραψε το σενάριο για τους «12 Ενόρκους» το 1954, αφού είχε ο ίδιος παρευρεθεί σε δίκη ως ένορκος. Της ταινίας, που ήταν υποψήφια για τρία Όσκαρ -Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθέτη και Σεναρίου- προηγήθηκε τηλεοπτική σειρά. Μπορεί να διαδραματίζεται ως επί το πλείστον σε ένα δωμάτιο, ωστόσο η ταινία είναι γεμάτη ένταση και ανατροπές.
Μερικοί το προτιμούν καυτό (1959)
Μέριλιν Μονρόε, Τόνι Κέρτις, Τζακ Λέμον, σκηνοθεσία -και σενάριο- Μπίλι Γουάιλντερ.
Ο Τζέρι (Τζακ Λέμον) και ο Τζο (Τόνι Κέρτις), δυο μουσικοί από το Σικάγο -στην εποχή της ποταπαγόρευσης- γίνονται αυτόπτες μάρτυρες μιας μαζικής σφαγής που υποκινήθηκε από τον γκάγκστερ Σπατς Κολόμπο (Τζορτζ Ραφτ) κι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πόλη όσο το δυνατόν γρηγορότερα προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια της μαφίας. Βρίσκουν λοιπόν την ευκαιρία να το σκάσουν όταν μαθαίνουν ότι ένα γυναικείο συγκρότημα μουσικής τζαζ που πρόκειται να περιοδεύσει στο Μαϊάμι, ψάχνει για σαξοφονίστα και μπασίστα. Οι δυο άνδρες μεταμφιέζονται σε γυναίκες και αρπάζουν την ευκαιρία για να ξεφύγουν. Συστήνονται στα γυναικεία μέλη του γκρουπ ως Τζοζεφίν και Δάφνη και φεύγουν μαζί τους για την περιοδεία.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι δυο φίλοι χαίρονται που βρίσκονται ανάμεσα σε γυναίκες και ερωτεύονται με την τραγουδίστρια του συγκροτήματος Σούγκαρ Κέιν (Μέριλιν Μονρόε), που παίζει επίσης το ουκελέλε. Κι οι δυο συναγωνίζονται για να κερδίσουν την καρδιά της, αλλά ο Τζο καταφέρνει να τη γοητεύσει όταν της συστήνεται ως εκατομμυριούχος με το όνομα Τζούνιορ. Παράλληλα ένας πραγματικός εκατομμυριούχος, ο Όσγκουντ Φίλντινγκ ο τρίτος (Τζο Ε. Μπράουν) που παραθερίζει στο Μαϊάμι, ερωτεύεται τον Τζέρι, που γνωρίζει ως Δάφνη. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ο Σπατς Κολόμπο, συνοδευόμενος από τους άνδρες του φθάνει στο Μαϊάμι για ένα συνέδριο των αρχηγών της μαφίας.
Ο Τζακ Λέμον και η Μέριλιν Μονρόε τιμήθηκαν με Χρυσή Σφαίρα. Μία από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών –το 2000 ανέβηκε στην πρώτη θέση της λίστας του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου στην εν λόγω κατηγορία.
Γάμος αλά ιταλικά (1964)
Σοφία Λόρεν και Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, ένα από τα πιο δυνατά κινηματογραφικά ζευγάρια των 60s, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Βιτόριο Ντε Σίκα στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου του του Εντουάρντο ντε Φίλιππο «Φιλουμένα Μαρτουράνο».
Ο νεαρός ναπολιτάνος Ντομένικο, επιτυχημένος επιχειρηματίας με αδυναμία στις γυναίκες, συναντά την πόρνη Φιλουμένα σε έναν οίκο ανοχής της Νάπολης κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Την ερωτεύεται, την εγκαθιστά σε ένα διαμέρισμα και της δίνει δουλειά σε ένα μαγαζί του.
Όταν καιρό μετά κι ενώ η σχέση τους έχει περάσει από διάφορες φάσεις, ο Ντομένικο αποφασίζει να παντρευτεί μία νεότερη υπάλληλό του, η Φιλουμένα υποκρίνεται την ετοιμοθάνατη και τον παντρεύεται στο «νεκρικό» κρεβάτι με τις ευχές της Εκκλησίας. Όταν «ανασταίνεται» όμως και του αποκαλύπτει την ύπαρξη των τριών παιδιών της, λέγοντας του ότι ένα από αυτά -χωρίς να εξηγεί ποιο- είναι δικό του, εκείνος έξαλλος με την απάτη της, διαλύει τον γάμο, με την συναίνεση της, καθώς έχει κουραστεί με τη συμπεριφορά του, αλλά συνεχίζει να αναρωτιέται ποιος είναι ο γιος του.
Η κλέφτρα (1966)
Ο Χάρι είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους διαρρήκτες όλων των εποχών. Ο νέος του στόχος είναι ένα αγαλματίδιο ανεκτίμητης αξίας, το οποίο φυλάσσεται στο σπίτι του πιο πλούσιου ανθρώπου στον κόσμο. Για να καταφέρει να το κλέψει, θα στρατολογήσει μια Ευρωασιάτισσα χορεύτρια, τη Σούζι Τσανγκ, για να τον βοηθήσει. Όμως, τίποτε δεν θα πάει όπως το είχε σχεδιάσει αρχικά.
Τη σκηνοθεσία της απολαυστικής αυτής αστυνομικής κωμωδίας υπογράφει ο Ρόναλντ Νιμ. Με τον Μάικλ Κέιν, -τη γοητευτική- Σίρλεϊ Μακ Λέιν και τους Χέρμπερτ Λομ, Τζον Άμποτ.