«Νιώθω ενοχές που το λέω αλλά δεν έχω καμμία όρεξη να δουλέψω αυτή την στιγμή».
Αυτή είναι μία φράση που τυχαίνει να έχουμε ακούσει όλοι μας από φίλους και γνωστούς αυτό τον καιρό, που δουλεύουμε από το σπίτι, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Γνωρίζουμε πως εμείς που δεν είμαστε στην πρώτη γραμμή θα μπορούσαμε να πούμε πως είμαστε «τυχεροί». Γνωρίζουμε πως χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται σε καθεστώς άδειας και αντιμετωπίζουν την ανασφάλεια αν θα επιστρέψουν στους χώρους εργασίας τους όταν λήξει η κρίση που ζούμε. Γνωρίζουμε επίσης πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι αγχωμένοι και οι γονείς εξουθενωμένοι.
Και παρ′ όλα αυτά, κάθε μέρα κοιτάζουμε την οθόνη του υπολογιστή μας και αναρωτιόμαστε αν θα βρούμε κίνητρο να ολοκληρώσουμε άλλη μία μέρα στην δουλειά.
Είναι απόλυτα κατανοητό να αισθανόμαστε ένα είδος απάθειας ή και αδιαφορίας προς την δουλειά, ιδίως τώρα που πλησιάζει η αργία του Πάσχα, μας λέει η Κάλι Λούις, ιδρύτρια της εταιρείας Working Wonder, που ειδικεύεται στην εκπαίδευση προσωπικού. Υπάρχουν όμως τρόποι για να δώσουμε κίνητρο στον εαυτό μας.
«Πρώτα απ′ όλα να θυμόμαστε πως αυτή είναι μία πολύ ιδιαίτερη, ασυνήθιστη και αγχωτική περίοδος που κανείς από εμάς δεν έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν. Επίσης μπορεί να αντιμετωπίζουμε και άλλες καταστάσεις, όπως προσωπικές και οικογενειακές, που μας απορροφούν και συνεπώς δεν είναι καθόλου περίεργο να μην έχουμε διάθεση για δουλειά, ειδικά τώρα που αυτή γίνεται από το σπίτι», υποστηρίζει η Κάλι Λούις, μιλώντας στην HuffPost.
Η Λούις μας συνιστά να κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως δεν είμαστε μόνοι σε αυτήν την πανδημία. «Και ναι, μπορεί να μην είμαστε στην πρώτη γραμμή, αλλά ο καθένας από εμάς παίζει ζωτικό ρόλο στην αντιμετώπιση του COVID-19, κάτι που ενδεχομένως να μπορεί να μας βοηθήσει», μας λέει ο Τζέιμς Πέισι, ιδρυτής της εταιρείας Haptivate, η οποία διοργανώνει εργαστήρια για την ενίσχυση της ευτυχίας και της παραγωγικότητας στον χώρο εργασίας.
«Σε μία τέτοια περίοδο, η δουλειά μπορεί να μας φαίνεται αδιάφορη και κουτή. Ωστόσο αναζητώντας λόγους που θα της δίνει νόημα και σκοπό, μπορεί να μας βοηθήσει να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και να έχουμε ένα αίσθημα ικανοποίησης με την συνεισφορά μας», λέει ο Πέισι.
Γι′ αυτό μας προτείνει να πάρουμε χαρτί και μολύβι και να απαντήσουμε στα παρακάτω ερωτήματα.
- Πως η δουλειά μας βοηθάει να φροντίσουμε άλλους ανθρώπους και να κάνουμε πράγματα που μας ενδιαφέρουν;
- Ποιες σχέσεις είναι σημαντικές για εμάς στην δουλειά μας; Πως αυτοί οι άνθρωποι βασίζονται πάνω μας και ποιο θα ήταν το αντίκτυπο πάνω τους αν δεν ήμασταν εκεί;
- Πως βοηθά η δουλειά μας τους πελάτες μας;
- Πως μας βοηθάει η δουλειά μας να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι;
- Ποιες επιπτώσεις έχει η δουλειά μας σε τρίτα πρόσωπα;
«Μπορεί να μας δυσκολέψει στην αρχή να δώσουμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέσαμε στον εαυτό μας, αλλά ας βγούμε από την ζώνη ασφαλείας μας και να σκεφτούμε διαφορετικά. Αυτό που λέμε, “out of the box”. Θα εκπλαγούμε από τον αριθμό των απαντήσεων που θα προκύψουν».
«Στην συνέχεια παίρνουμε την λίστα και την τοποθετούμε σε εμφανές σημείο στον χώρο εργασίας έτσι ώστε κάθε φορά που αναρωτιόμαστε ”ποιο είναι το νόημα”, να έχουμε την απάντηση».
Η διατήρηση μία συγκεκριμένη ρουτίνας, από την ώρα που ξυπνάμε, δηλαδή μπάνιο και ντύσιμο όπως θα ήταν αν πηγαίναμε στην δουλειά μας κανονικά, μπορεί να αποτελέσει την εφαλτήρια δύναμη, μας προτείνει η Λούις.
Ενώ ο Πέισι, στέκεται στην φράση «Σκεφτόμαστε λιγότερο και πράττουμε περισσότερα», χαρακτηρίζοντας το, το ιδανικό σλόγκαν σε περίπτωση που βρεθούμε σε φάση αδράνειας μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μας.
«Αυτή την στιγμή δεχόμαστε καταιγισμό ειδήσεων σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού, κάτι που μας προκαλεί ένα αίσθημα απειλής. Αυτό εύκολα μπορεί να μας κατατροπώσει και να παγώσει τις αντιδράσεις μας αλλά και την λήψη αποφάσεων».
“«Δεν δουλεύετε από το σπίτι. Είστε σπίτι κατά την διάρκεια της κρίσης προσπαθώντας να δουλέψετε».”
«Ξεκινάμε να δουλεύουμε χωρίς δεύτερη σκέψη ακόμα και στο πιο απλό πράγμα που έχουμε να κάνουμε, κάτι που βάζει μπρος τον εγκέφαλο μας και μειώνει ταυτόχρονα τις αντιδράσεις μας από το άγχος. Μόλις καταφέρουμε και ολοκληρώσουμε ακόμα και την πιο ασήμαντη ή μικρότερη σε όγκο εργασία, ο εγκέφαλο εκκρίνει κατευθείαν την ουσία της ντοπαμίνης και αυτό μας δημιουργεί την αίσθηση της επιτυχίας και συνεπώς της χαράς».
Τόσο η Λούις όσο και ο Πέισι, πιστεύουν ακράδαντα πως «χαιρόμαστε με τις μικρές επιτυχίες» αποτελεί το κλειδί για να διατηρήσουμε την διάθεση μας και άρα την παραγωγικότητα μας σε υψηλά επίπεδα.
Όπως λέει ο Πέισι, «μας βοηθάει να παραμείνουμε θετικοί και μας υπενθυμίζει πως κάνουμε την διαφορά, όσο μικρή και αν είναι αυτή. Μπορεί να είναι τα καλά νέα που ακούσαμε, μία παραγωγική συνάντηση, ακόμα και ένα υγιεινό γεύμα που φάγαμε».
Η καταγραφή όλων των μικρών επιτυχιών σε ένα χειρόγραφο αρχείο, θα μας βοηθήσει να το κάνουμε συνήθεια ενώ θα μας δώσει την δυνατότητα να τις θυμηθούμε σε κάποια δύσκολη στιγμή που μπορεί να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον.
Σύμφωνα με την Λούις, ίσως να μην μπορούμε σε καθημερινή βάση, να επιλέξουμε τι είναι αυτό πάνω στο οποίο θα δουλέψουμε, αλλά μπορούμε να δούμε από άλλη σκοπιά την δουλειά μας και την απόδοσή μας.
«Πολλοί από εμάς μπαίνουμε με ευκολία στην σκέψη σε πιο αντικείμενο δεν είμαστε καλοί, κάτι που μπορεί να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις απ′ ότι θα έπρεπε κανονικά και να μας κυριέψει τώρα που δουλεύουμε μόνοι μας. Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά κανείς δεν είναι καλός σε όλα, και όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε αυτό, τότε θα μας προσδώσει την δύναμη που χρειαζόμαστε».
Κατά την διάρκεια αυτής της, τόσο δύσκολης, περιόδου ας σκεφτούμε τι είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε, με άλλα λόγια πιο είναι το δυνατό μας σημείο στην δουλειά, προσθέτει η Λούις και πως μπορούμε να γίνουμε ακόμα καλύτεροι.
«Ετσι δείχνουμε να εστιάζουμε αμέσως στον θετικό τρόπο σκέψης και όχι στον αρνητικό».
Επίσης ενώ δουλεύουμε από το σπίτι είναι πολύ χρήσιμο να διατηρούμε την επαφή μας με τους συνεργάτες μας, για να μπορούμε να παρακολουθούμε τις όποιες εξελίξεις υπάρχουν.
«Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι σημαντικό να επικοινωνούμε με τους συνεργάτες μας και τους συναδέλφους μας. Μπορούμε να παρακινούμε και να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο στην δουλειά».
Για όσους αισθάνονται ενοχές για την έλλειψη διάθεσης και κινήτρων στην δουλειά τους, απλώς θυμηθείτε:
«Δεν δουλεύετε από το σπίτι. Είστε σπίτι κατά την διάρκεια της κρίσης προσπαθώντας να δουλέψετε».
Πολίτες που ανησυχούν ότι πάσχουν από λοίμωξη του αναπνευστικού (πυρετό ή/και βήχα ή/και δύσπνοια) και ήρθαν σε επαφή με πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα ή έχουν ιστορικό ταξιδιού σε πληττόμενες χώρες θα πρέπει να επικοινωνούν με τον ΕΟΔΥ στο τηλ. 1135.
Προσοχή: Δεν θα πρέπει να επισκέπτονται ιδιωτικά ιατρεία, εφημερεύοντα νοσοκομεία, εξωτερικά ιατρεία κ.λπ. Ο ΕΟΔΥ θα μεριμνήσει για την διακομιδή τους σε νοσοκομεία αναφοράς του κορονοϊού. Χρήσιμες πληροφορίες εδώ.