Σε συνέντευξη που έδωσε ο Λάκης Λαζόπουλος στην Eφημερίδα των Συντακτών, μίλησε για την τελευταία τριετία διακυβέρνησης της χώρας μας, την επιστροφή των «Μήτσων», την σύγχρονη ελληνική κοινωνία, αλλά και το Netflix
Αναδημοσιεύουμε μερικά σημεία απ′ όσα είπε στον Σωτήρη Μανιάτη:
Για τη στάση του υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ
«Το βασικό είναι ότι δεν με βάζει κανένας να λέω αυτά που λέω. Κι αυτό φάνηκε καθώς όταν ενόχλησα παραπάνω απομακρύνθηκα [...] Ένα σχέδιο που εκπονήθηκε από Γερμανούς και Έλληνες, στοχοποιήθηκα εγώ για να σηματοδοτηθεί ότι αυτήν την αλλαγή δεν την ήθελε ο κόσμος αλλά ένας καλλιτέχνης που έβγαινε στην τηλεόραση και οδήγησε τον κόσμο…».
Για τη σημερινή ελληνική κοινωνία
Είναι μια κοινωνία βαθιά απογοητευμένη, έχουν όλοι μια στεναχώρια, μια ασφυξία, δυσφορία. Ξυπνάνε και κοιμούνται βαριά, μιλάνε στα τηλέφωνα στενάχωρα. Και υπάρχει μια χαρά μιας νεανικής ηλικίας, που έτσι κι αλλιώς υπάρχει. Κι αυτή όμως δεν είναι όπως θα ήταν μια χαρά ενός παιδιού που έχει προοπτικές.
Για την τελευταία την τριετία διακυβέρνησης
Ένα κομμάτι μιας ελπίδας χάθηκε. Καθώς προστέθηκαν και απεριόριστοι φόροι, σε επίπεδο σχεδόν φορολαγνείας, το αίσθημα αυτό έγινε εκρηκτικό. Δεν αναπνέουν οι άνθρωποι. Η Αριστερά κυβέρνησε με τέτοιο τρόπο που θα χρειαστεί απόσταση για να δει κανείς τι έγινε, γιατί είναι μεγάλος ο θυμός, η στεναχώρια και η απογοήτευση όλων. Αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι καθίστανται εκ των πραγμάτων ωραίοι αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα – για να εξηγούμαστε.
Για τον εμφύλιο
Το θέμα του εμφυλίου είναι στον Έλληνα βαθιά μέσα του, γιατί υπάρχει ο εγωισμός. Και το εγώ πάντα κάθεται σε διαφορετικά θρανία… Δεν με πειράζει να πουν «υπάρχει μια αναγκαιότητα», με ενοχλεί που το στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ιδεολογικά ότι είναι πολύ φυσιολογικό. Αν ήταν έτσι, τότε τι ακριβώς ήρθες να αλλάξεις;
Για το διαδίκτυο
Το διαδίκτυο σήμερα δεν είναι ένας καθρέφτης όπου βλέπεις δημοκρατία. Βλέπεις πολύ φασισμό, πολλούς τραμπούκους, μίσος. Αλλά πότε ένα μέσο που παράγει μίσος έγινε οδηγός για μια καλύτερη κοινωνία; [...] Οι Έλληνες καταπίνουν εμετούς πρωί, μεσημέρι, βράδυ, κι όποιος τρώει εμετούς είναι φυσιολογικό να παράγει μίσος και φθόνο. Θέλω να βρεθεί ένας τρόπος να παράγεται σκέψη, πολιτισμός, κουλτούρα…
Για τους Μήτσους
Ήθελα να δω αν αυτοί οι χαρακτήρες αντέχουν στον χρόνο, ποιος μπορεί να μιλήσει σε μια νέα εποχή και ποιος όχι. Είναι ένα στοίχημα που βάζει ένας δημιουργός για τα δημιουργήματά του.
Για την τηλεόραση
Πρέπει να το εξηγήσουμε, ότι φεύγει ο νέος κόσμος από την τηλεόραση κι επειδή δεν θα μπορούν να παίρνουν διαφήμιση γιατί μαζεύουν έναν κόσμο που είναι οι απελπισμένοι που μένουν στα σπίτια τους, βαφτίζουν δυναμικό κοινό για να παίρνουν διαφήμιση. [...] Η διαφήμιση θα φύγει και θα πάει στο διαδίκτυο. Ουσιαστικά στήνεται ένα ψέμα. Σε λίγο θα φτάσουν το δυναμικό κοινό στα 80-85….
Για το Netflix
Το Netflix θα ήταν το ιδανικό μου όνειρο. Περιμένω να τελειώσω τους «Μήτσους» για να συντάξω τον καινούργιο χάρτη της κατεύθυνσής μου. Είναι πιο πολύ προς τα εκεί, παρά στην παραδοσιακή τηλεόραση.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών