Εκ νέου απαντήσεις στο θέμα της «αναγνώρισης της μακεδονικής γλώσσας» δίνει ο γλωσσολόγος, πρώην πρύτανης και πρώην υπουργός, Γιώργος Μπαμπινιώτης με αφορμή σχετικές δηλώσεις που έχουν γίνει από τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά.
Ο κ. Μπαμπινιώτης, για δεύτερη φορά μέσα σε πέντε ημέρες επιμένει πως όσα έχουν ειπωθεί σχετικά με την αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» σε συνέδριο το 1977 είναι ανακριβή και σε δήλωσή του στα nea.gr διαψεύδει τον κ.Κοτζιά.
Σημειώνεται πως αυτή η «ανταλλαγή απόψεων» μεταξύ του κ.Κοτζιά και του κ.Μπαμπινιώτη ξεκίνησε με σχετική αναφορά του υπουργού περί αποδοχής της «μακεδονικής γλώσσας» στο πλαίσιο της Τρίτης Διάσκεψης του ΟΗΕ για την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων που διεξήχθη στην Αθήνα πριν από 41 χρόνια.
Της τοποθέτηση αυτής ακολούθησε άρθρο του κ.Μπαμπινιάτης στο protagon.gr, νέο σχόλιο του υπουργού στην υπουργός Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε, σχολιάζοντας πως ο κ. Μπαμπινιώτης αν και «εξαίρετος λεκτικογράφος» δεν γνωρίζει από εξωτερική πολιτική και τον τρόπο που λειτουργεί ο ΟΗΕ και τώρα ένα ακόμη σχόλιο του κ. Μπαμπνιώτη.
Αναλυτικά αναφέρει:
«Η πρόθεσή μου δεν ήταν και δεν είναι να αντιδικήσω σε πολιτικό επίπεδο με τον υπουργό Εξωτερικών ο οποίος χειρίζεται τον τελευταίο καιρό το πολύ δύσκολο και σύνθετο θέμα των Σκοπίων. Με ένα πολύ συνοπτικό άρθρο μου (στο Protagon) θέλησα επιστημονικά να εξηγήσω δημόσια ότι στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που έγινε το 1977 στην Αθήνα το θέμα που συζητήθηκε για όλες τις χώρες που δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο (Κίνα, Αραβικές χώρες, Ισραήλ, Ινδία, Ασιατικές χώρες, Ρωσία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Κύπρο και άλλες) ήταν ένα και μόνο: πώς θα προχωρήσουν οι χώρες αυτές για λόγους τυποποίησης (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων τους σε μεταγραμματισμό (transliteration) των γεωγραφικών ονομάτων με λατινικά γράμματα βάσει συστημάτων μεταγραμματισμού που θα πρότειναν οι ίδιες οι χώρες.
Πώς λοιπόν μπορεί να συναγάγει κανείς το συμπέρασμα και να αποδεχθεί ότι στη συνάντηση αυτή αναγνωρίστηκε η γλώσσα των Σκοπίων ως μακεδονική; Επειδή το κυριλλικό αλφάβητο όλων των σλαβικών γλωσσών των χωρών τής Σοβιετικής Ένωσης, των χωρών τής Γιουγκοσλαβίας (τής Σερβίας, τής Κροατίας άρα και τής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας) και άλλων σλαβικών χωρών συμφωνήθηκε να μεταγράφεται με λατινικούς χαρακτήρες; Αυτό αποτελεί αποδοχή και αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» το 1977; Αποτελεί απόφαση τού ελληνικού κράτους επί κυβερνήσεως τότε τού Κωνσταντίνου Καραμανλή; Και αυτή η απόφαση θα λαμβανόταν όχι από επίσημη διπλωματική αντιπροσωπία τής ελληνικής κυβέρνησης; Και, τελικά, αν λαμβανόταν ρητά μια τέτοια απόφαση, δεν θα απαιτείτο ειδική συζήτηση και ψηφοφορία και λοιπές ανάλογες διαδικασίες; Και δεν θα χαλούσε ο κόσμος τότε στην Ελλάδα;
Ομολογώ - για να ικανοποιήσω την αυτοπεποίθηση τού κ. Υπουργού - πως δεν γνωρίζω από διπλωματία (ούτε από διπλωματικότητα), αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι η γλωσσική αδυναμία τού κ. Υπουργού να αντιληφθεί ότι άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας γλώσσας με ξένο όνομα (τής Βουλγαροσερβικής των Σκοπίων ως «μακεδονικής» !) και άλλο να δεχθείς τη μεταγραφή από ένα αλφάβητο (το σλαβικό κυριλλικό) σε ένα άλλο (το λατινικό), όπερ συνέβη στη Διάσκεψη τού 1977. Και επίσης ότι άλλο πράγμα είναι πώς ονόμαζαν και ονομάζουν από το 1940 οι Σκοπιανοί τη γλώσσα τους (ψευδώνυμα ως «μακεδονική») και άλλο να την αναγνωρίσουμε εμείς επισήμως με αυτό το όνομα, αποδεχόμενοι έτσι την προϋπόθεση μιας ψευδούς ταυτότητας;
Πληροφορήθηκα, τέλος, ότι δια στόματος τού κ. Υπουργού ελέχθη ότι το θέμα τής ψευδώνυμης «μακεδονικής γλώσσας» ετέθη για πρώτη φορά το 2010 από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Τότε δεν περίττευε να τεθεί θέμα το 2010, αν πράγματι είχε αναγνωρισθεί «μακεδονική γλώσσα» ήδη το 1977;
Θα το ξαναπώ. Οι γραμμές αυτές γράφονται από επιστημονική υποχρέωση και μόνο μήπως αξιοποιηθούν από την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα υπό τον κ. Υπουργό των Εξωτερικών, αν υποστηριχθεί από την πλευρά των Σκοπίων η δήθεν αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» ήδη από το 1977!