Πετρώματα που ταξιδεύουν μόνα τους, μια ανθισμένη έρημος, μια ιδιαίτερη λίμνη, και ένας ήλιος που δεν δύει ποτέ. Μπορεί να ακούγεται σαν ένα σκηνικό από ταινία φαντασίας, αλλά συμβαίνει πραγματικά στον πλανήτη μας ανάλογα με την εποχή.
Ιανουάριος: Παγωμένες φούσκες κάτω από το νερό
Η λίμνη βρίσκεται στο Καναδά και τον χειμώνα τα βακτήρια αποβάλλουν αέρια τα οποία παγώνουν από το κρύο και σχηματίζουν αυτά τα οβάλ σχήματα κάτω από το νερό.
Φεβρουάριος: Yosemite Horsetail Firefall
Στο Εθνικό Πάρκο Yosemite, στις ΗΠΑ, υπάρχει ένας καταρράκτης ”φωτιά” ή μάλλον οι ακτίνες του ήλιου στα τέλη Φεβρουαρίου έχουν την σωστή γωνία για να φωτίσουν τον καταρράκτη και να φαίνεται πως βγάζει φωτιά αντί για νερό.
Μάρτιος: Σμήνος ψαρόνια
Τα ψαρόνια συγκεντρώνονται όλα μαζί και εκτελούν μια σειρά από «αεροπορικά κόλπα» δημιουργώντας ένα εκπληκτικό θέαμα.
Απρίλιος: Wisteria
Η Wisteria, Βιστέρια ή Γλυτσίνια είναι δέντρο εξωτικό, που έρχεται από την Ανατολή. Η Κίνα, η Κορέα και η Ιαπωνία, είναι τα συνηθέστερα μέρη που θα τη βρεις. Την λένε και «σταφύλια της άνοιξης» λόγω των λουλουδιών της που θυμίζουν τσαμπιά.
Μάιος: Συγχρονισμένες πυγολαμπίδες
Μπορείς να τις βρεις μόνο σε συγκεκριμένα μέρη του πλανήτη και η παρακολούθησή τους είναι μια πραγματική εμπειρία. Χιλιάδες πυγολαμπίδες συγκεντρώνονται και ”αναβοσβήνουν” ταυτόχρονα σαν λαμπάκια.
Ιούνιος: Οι κατσίκες πάνω στα δέντρα
Οι κατσίκες πάνω στα δέντρα σίγουρα είναι μια σουρεαλιστική εικόνα αλλά αυτό το περίεργο φυσικό φαινόμενο στο Μαρόκο, έχει μια λογική εξήγηση. Τα φρούτα των δέντρων Αργκάν (από το οποίο βγαίνει και το περίφημο λάδι) ωριμάζουν γύρω στον Ιούνιο και το άρωμά τους ελκύει τις κατσίκες οι οποίες ανεβαίνουν στο δέντρο για τα γευτούν!
Ιούλιος: Ο ήλιος που δεν δύει ποτέ
Είναι ένα φανταστικό φαινόμενο που μπορείτε να δείτε κατά τη διάρκεια των καλοκαιριών σε οποιοδήποτε μέρος που βρίσκεται βόρεια και νότια του Ανταρκτικού Κύκλου. Η Νορβηγία είναι ένα από αυτά τα μέρη. Για αρκετές εβδομάδες το καλοκαίρι, ο ήλιος δεν δύει ποτέ.
Αύγουστος: Η λίμνη Osoyoos
Η λίμνη με τις κηλίδες βρίσκεται στον Καναδά και είναι πλούσια σε διάφορα μέταλλα. Περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις θειικού μαγνησίου, ασβεστίου, θειικά άλατα νατρίου και χαμηλότερες ποσότητες αργύρου και τιτανίου. Το μεγαλύτερο μέρος του νερού στη λίμνη εξατμίζεται το καλοκαίρι, αποκαλύπτοντας πολύχρωμες ορυκτές αποθέσεις.
Σεπτέμβρης: Η Λίμνη Xiechi
Είναι η μεγαλύτερη φυσική λίμνη στο Shanxi στη Βόρεια Κίνα που περιέχει υψηλά ποσοστά αλατιού που από τις υψηλές θερμοκρασίες και το έντονο φως κάνουν το αλάτι να αποκτήσει πολύχρωμες αποχρώσεις.
Οκτώβριος: «Υγρό ουράνιο τόξο»
Το «υγρό ουράνιο τόξο» ή ο «ποταμός των πέντε χρωμάτων», όπως αποκαλείται το ποτάμι Caño Cristales του εθνικού πάρκου Serranía de la Macarena, είναι ένα από τα πιο θεαματικά θαύματα της φύσης στην Κολομβία.
Από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο, την πιο ήπια δηλαδή εποχή μεταξύ της ακραίας υγρασίας ή ξηρασίας του χειμώνα και του καλοκαιριού, αντιστοίχως, η μητέρα φύση προσφέρει ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματά της: Ο βυθός του ποταμού ‘βάφεται’ κόκκινος, κίτρινος, πράσινος, μπλε και μαύρος στις πιο ζωντανές αποχρώσεις τους.
Νοέμβριος: Η λουλουδάτη έρημος Ατακάμα
Η έρημος Ατακάμα είναι η πιο ξηρή μη πολική έρημος στην Γη και βρίσκεται στη Χιλή. Όταν, όμως ξεκινήσουν οι έντονες βροχοπτώσεις στο νότιο ημισφαίριο, τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη, τα λουλούδια που βρίσκονται σε «χειμερία νάρκη» κάτω από την επιφάνειά της ξαφνικά ανθίζουν δημιουργώντας ένα εκρηκτικό τοπίο χρωμάτων.
Δεκέμβρης: ”Κινούμενοι” βράχοι
Πρόκειται για το φαινόμενο που είναι γνωστό ως «συρόμενες πέτρες» και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από ανθρακωρύχους το 1900. Αυτά τα πετρώματα που φαίνεται να κινούνται από μόνα τους, στην Κοιλάδα του Θανάτου, στην Νεβάδα, μπορεί να είναι από βότσαλα μέχρι ογκόλιθοι 272 κιλών. Το μόνο αποδεικτικό στοιχείο της δραστηριότητάς τους είναι μια σειρά από μεγάλες, περίπλοκες διαδρομές στην ξεραμένη λάσπη της κοιλάδας.
πηγή: brightside