Πλέον, αυτοκίνητα υπάρχουν για όλους και ο καθένας πρέπει να κάνει την επιλογή του ανάλογα τις ανάγκες του. Βέβαια, έτσι που πηγαίνει η κατάσταση, ίσως, στα λίγα επόμενα χρόνια, οι επιλογές να περιορίζονται στη μάρκα και στο… χρώμα του αυτοκινήτου, διότι αν είναι να κυκλοφορούν μόνο ηλεκτρικά, έτσι όπως λένε οι περισσότεροι κατασκευαστές από το 2030 και μετά, τότε άντε να επιλέγεις και σε μπαταρία, τι χωρητικότητα θα έχει και πόση αυτονομία θα βγάζει.
Ωστόσο, μέχρι τότε, κι αφού κυκλοφορούν συμβατικά, υβριδικά και ηλεκτρικά μοντέλα, οφείλουμε να τα δοκιμάζουμε και να παρουσιάζουμε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους.
Είχα, λοιπόν, την ευκαιρία να οδηγήσω τρία μοντέλα, της ίδια μάρκας, που βασίζονται στο ίδιο πάτωμα, με ημιάκαμπτο άξονα στην πίσω ανάρτηση, έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και δύο από αυτά είναι αδερφάκια.
Το Peugeot 208 είναι ένα αυτοκίνητο που εξ αρχής το συμπάθησα. Η εμφάνισή του αποτελεί ισχυρό ατού. Ελκυστικό στο μάτι, σε προδιαθέτει να το οδηγήσεις.
Με LED φωτιστικά, κάθετα φώτα ημέρας που θυμίζουν δόντια λιονταριού – άλλωστε είναι το έμβλημα της γαλλικής μάρκας, καλογυμνασμένη σιλουέτα και εσωτερικό που σε ενθουσιάζει με την απομίμηση ανθρακονήματος, το 208 είναι ένα supermini μοντέλο πόλης, με δυνατότητες για εκτός αυτής, με χώρους για τέσσερις ενήλικες επιβάτες.
Το i-Cockpit ανήκει στα βασικά του χαρακτηριστικά, αν και αλήθεια είναι ότι όσες ρυθμίσεις κι αν έκανα, σε κάθισμα ή τιμόνι, ποτέ δεν κατάφερα να βλέπω όλο τον πίνακα οργάνων. Αυτό είναι και το μόνο ψεγάδι που διαπίστωσα, καθώς όλα τα υπόλοιπα, σε διάταξη και εργονομία, παίρνουν μεγάλο βαθμό, μαζί και η 10άρα οθόνη αφής στο συστήματος ενημέρωσης / ψυχαγωγίας.
Χωρίς να έχεις περισσότερη άνεση από αυτή που θα ήθελες για τα πόδια ή το κεφάλι, για τις αποσκευές τα 311 λίτρα όγκου, δεν είναι πολλά, όμως με την έλλειψη ρεζέρβας (υπάρχει κιτ επισκευής ελαστικού), αυξάνονται.
Η έκδοση δοκιμής ήταν εφοδιασμένη με το τρικύλινδρο μοτέρ βενζίνης 1.2 PureTech, το οποίο δε συνοδεύεται από ήπιας υβριδικής τεχνολογίας σύστημα. Η ισχύς των 100 ίππων δε τρομάζει, τη στιγμή που άλλα χιλιάρια μοτέρ αποδίδουν και παραπάνω ίππους, όμως η ροπή των 205 Nm από χαμηλά, από τις 1.750 σ.α.λ., διασκεδάζει αρκετά τις εντυπώσεις, ενώ και η λειτουργία είναι πολιτισμένη, δηλαδή με πολύ χαμηλό θόρυβο.
Στο Peugeot 208, ατού είναι το σύστημα διεύθυνσης, με ένα σβέλτο τιμόνι, που δε σε ανησυχεί η ευκολία του, και το 6τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, που κουμπώνει καλά τα σχέσεις.
Αν κινηθείς φυσιολογικά, δηλαδή χωρίς να φθάνεις στα κόκκινα, τότε θα δεις την κατανάλωση και κάτω από τα 7 λίτρα στα 100 χλμ., σε μικτό κύκλο, καθώς στον αυτοκινητόδρομο πέφτει σίγουρα, όταν είσαι εντός ορίων ταχύτητας.
Πάντως, τον τρόπο οδήγησης και βέβαια την κατανάλωση, μπορείς να την επηρεάσεις από τον διακόπτη Drive Mode. Αν επιλέξεις Sport θα τσιμπήσει, ενώ στο Eco δεν σε αφήνει να πατήσεις σανίδα το γκάζι. Στο Normal είναι η ιδανική, μέση επιλογή.
Σε εξοπλισμό, το μπουτόν εκκίνησης, το ηλεκτρικό χειρόφρενο, οι σπορτίφ ζάντες, ο ψηφιακός πίνακας οργάνων, καθώς και τα συστήματα ασφάλειας και υποστήριξης οδηγού, σε κάνουν να μπεις στη διαδικασία να προχωρήσεις ένα βήμα παραπάνω: να επιλέξεις έκδοση εξοπλισμού.
Τώρα, περνώντας στη δοκιμή του ηλεκτρικού Peugeot e-208. Το θέμα με τα ηλεκτρικά είναι να είσαι συνειδητοποιημένος. Να γνωρίζεις δηλαδή τις δυνατότητες του εκάστοτε αυτοκινήτου και τις υποδομές φόρτισης. Κι όλα αυτά για να το ευχαριστηθείς οδηγώντας και να αποφύγεις τις δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως του να μείνεις από μπαταρία και να χρειαστεί να έρθει η οδική βοήθεια να σε φορτώσει.
Τα επισημαίνω αυτά, διότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κοιτάς την ένδειξη με τα χιλιόμετρα αυτονομίας που αναγράφονται στον ψηφιακό πίνακα οργάνων, παρά μόνο τον δείκτη, τη βελόνα που λέμε για την ένδειξη καυσίμου. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς υπολογίζει το ηλεκτρονικό σύστημα το υπόλοιπο αυτονομίας και το αναγράφει, διότι δεν μπορείς να παραλαμβάνεις το αυτοκίνητο πλήρως φορτισμένο και να γράφει 240 χιλιόμετρα και μετά από δέκα λεπτά να σου γράφει 280 και αφού, μετά από ώρες χρήσης έχει μειωθεί η μπαταρία, πάλι να έχει σκαμπανεβάσματα στα νούμερα.
Άρα, κοιτάμε μόνο τον δείκτη και με την εμπειρία χρήσης, πώς οδηγούμε δηλαδή και βλέπουμε πώς κινείται η κατανάλωση ενέργειας, να υπολογίζουμε πόση μας απομένει.
Οδηγώντας το αμιγώς ηλεκτρικό Peugeot e-208, έμεινα για μια ακόμη φορά ικανοποιημένος από την απόδοσή του. Βγάζει πολλά χιλιόμετρα στον δρόμο με γεμάτη τη μπαταρία των 50 kWh, ειδικά στον αστικό κύκλο και χρησιμοποιώντας το Β στον λεβιέ -κάποτε ταχυτήτων- που τώρα είναι για να κάνεις μπρος-πίσω. Αρκεί, είτε να λειτουργείς το πρόγραμμα Eco είτε το πρόγραμμα Normal, για οικονομική και ισορροπημένη οδήγηση, διότι στο Sport, μπορεί να έχεις το μέγιστο της ισχύος και της ροπής του ηλεκτροκινητήρα, όμως η κατανάλωση ενέργειας γίνεται εντονότερη.
Με απίθανο τιμόνι, θαυμάσιο πάτημα στον δρόμο, ευελιξία και αίσθηση σιγουριάς, το Peugeot e-208e σε κερδίζει και στη συνέχεια, πέραν της πρώτης ματιάς. Διαθέτει ολόιδιο εσωτερικό με τη συμβατική έκδοση βενζίνης, ωστόσο, όπως είναι λογικό, στον πίνακα οργάνων έχει προστεθεί η ένδειξη της μπαταρίας, αλλά και του συστήματος που δείχνει όταν οδηγείς αν επαναφορτίζει, ρολάροντας ή πατώντας το φρένο ή αν καταναλώνει ενέργεια, ενώ φέρει και λεβιέ για το αυτόματο κιβώτιο μιας σχέσης.
Ένα από τα ελάχιστα αδύνατα σημεία είναι ότι η συνδεσιμότητα, τουλάχιστον με το δικό μου smartphone, δεν ήταν η καλύτερη δυνατή.
Τα 136 άλογα είναι υπερ-αρκετά και ακόμα περισσότερο τα 260 Nm της ροπής, που έρχεται με το… καλημέρα, πατώντας απλά το πεντάλ του γκαζιού. Ετσι είναι τα ηλεκτρικά.
Τα περίπου 300 κιλά του βάρους της μπαταρίας, δε μειώνουν τη δύναμη του αυτοκινήτου και, αντίθετα, του χαρίζουν καλύτερη ισορροπία στον δρόμο και πιο χαμηλό κέντρο βάρους.
Η επιτάχυνση των 8,1 δευτ. στα 0-100 χλμ./ώρα, είναι απόλυτα επαρκής, ενώ ο κόφτης στα 150 χλμ./ώρα, είναι εκεί για να μη μείνεις από μπαταρία εκεί που δεν το περιμένεις.
Ως προς το Peugeot 2008, η αίσθηση είναι αρκετά διαφορετική από τα δύο προηγούμενα μοντέλα. Μπορεί να έχουν όλα το ίδιο πάτωμα και το ίδιο εσωτερικό, ωστόσο το υπερ-υψωμένο αμάξωμα, στυλ SUV κάνει την ειδοποιό διαφορά.
Με πολλές οπτικές ομοιότητες μπροστά, το παράστημα του 2008 δίνει ένα προβάδισμα, αν τα βάλεις πλάι πλάι. Αλλωστε, είναι και η μόδα της εποχής αυτού του είδους τα αμαξώματα, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια επιλογών. Είναι, όμως και θέμα γούστου, αλλά και κόστους, διότι θα πληρώσεις παραπάνω, το κάτι παραπάνω σε ύψος.
Η έκδοση δοκιμής ήταν πετρελαιοκίνητη, κάτι που σημαίνει ότι τα δεδομένα αλλάζουν. Κι αυτό επειδή μπορεί να φθίνουν οι πωλήσεις εκδόσεων πετρελαίου, όμως έχουν ένα ασυναγώνιστο ατού: τη χαμηλή κατανάλωση και τα πολλά χιλιόμετρα που βγάζουν. Δε βρίσκεις εύκολα στην αγορά αυτοκίνητα με κάτω από 6,5 λίτρα στα 100 χλμ. και να έχεις αυτονομία που ξεχνάς τι σημαίνει πρατήριο καυσίμων.
Με λίγο καλύτερους χώρους για τους πίσω επιβάτες, και ίδιο επίπεδο ηχομόνωσης, με περισσότερο χώρο αποσκευών από το 208, ο κινητήρας 1.5 BlueHDi βγάζει 130 ίππους, αλλά τα 250 Nm ροπής από τις 1.750 σ.α.λ. δε το κάνουν τόσο εκρηκτικό, με τα περίπου 10 δευτ. επιτάχυνσης.
Το μοτέρ συνεργάζεται ιδανικά με το 8άρι αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και σε αυτή τη περίπτωση μπορείς να αλλάξεις σχέσεις και από τα paddles πίσω από το τιµόνι, αν θέλεις πιο σβέλτες αλλαγές.
Και εδώ έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις σε πρόγραμμα οδήγησης, από το Drive Mode, με την οδήγηση να είναι αρκετά ευχάριστη και παρά το μεγαλύτερο ύψος, οι ταλαντεύσεις να είναι απειροελάχιστες.
Και στο 2008, η Peugeot δεν έκανε έκπτωση σε εξοπλισμό, καθώς το έχει προικίσει με ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει.
Τρία μοντέλα λοιπόν, του ίδιους κατασκευαστή, για διαφορετικές ανάγκες, και με ξεχωριστή φιλοσοφία.