Ο Δρ Σατανάς, επίσης γνωστός ως Μαρσέλ Πετιό, ήταν ένας ιδιαίτερα γνωστός Γάλλος κατά συρροή δολοφόνος που έδρασε κατά τη διάρκεια του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Μαρσέλ Πετιό γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1897 στην Οσέρ της Γαλλίας. Σε ηλικία 11 ετών, πήρε το όπλο του πατέρα του στην τάξη και πυροβόλησε χωρίς φαινομενικά κανένα λόγο.
Αυτό και άλλα περιστατικά οδήγησαν τον Πετιό στην πρώτη από τις πολλές αποβολές στο σχολείο, αναφέρει το Historicmysteries.
Ως έφηβος, ο Πετιό λήστεψε ένα ταχυδρομικό κουτί και στη συνέχεια συνελήφθη για κλοπή και καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πρώτη του ψυχιατρική αξιολόγηση. Οι κατηγορίες του αποσύρθηκαν όταν διαγνώστηκε με ψυχική ασθένεια.
Η διάγνωση της ψυχικής ασθένειας δεν εμπόδισε τον γαλλικό στρατό από το να αποδεχθεί την αίτηση του Πετιό να συμμετάσχει στον πόλεμο το 1916. Δεν υπηρέτησε για πολύ καθώς τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μάχης της Έιν. Αυτό οδήγησε σε άλλη μια ψυχιατρική αξιολόγηση, κατά την οποία διαγνώστηκε ότι είχε υποστεί μετατραυματικό στρες.
Ο Μαρσέλ στάλθηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Φλερί-λε-Ομπρέ. Εκεί διαγνώστηκε με ακόμη περισσότερες ψυχικές ασθένειες. Υποβλήθηκε σε θεραπεία και στάλθηκε πίσω στο μέτωπο τον Ιούνιο του 1918. Εκεί τραυμάτισε το πόδι του με μια χειροβομβίδα. Τότε επέστρεψε στο σπίτι με στρατιωτική σύνταξη.
Ο Δρ Σατανάς γίνεται γιατρός
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, ο Πετιό εντάχθηκε στο πρόγραμμα ταχείας εκπαίδευσης για βετεράνους πολέμου. Μέσα σε οκτώ μήνες ο Πετιό είχε τελειώσει την ιατρική σχολή και εργαζόταν ως ασκούμενος στο Εβρέ. Για πρώτη φορά στη ζωή του, κράτησε σκυμμένο το κεφάλι και αποφοίτησε τον Δεκέμβριο του 1921.
Στη συνέχεια μετακόμισε στο Βιλνεβ- συρ - Ιον. Στο νοσοκομείο χορηγούσε σκόπιμα στους ασθενείς εθιστικά φάρμακα. Επίσης έκανε εκτρώσεις σε ασθενείς και έκλεβε.
Το 1926 ο Πετιό γνώρισε τη Λουίζ Ντελεβό, την κόρη ενός ηλικιωμένου ασθενούς. Ήταν το πρώτο του θύμα. Εξαφανίστηκε τον Μάιο του ίδιου έτους.
Οι γείτονες ανέφεραν ότι είδαν τον Πετιό να τοποθετεί ένα μεγάλο κουτί στο πορτμπαγκάζ του αυτοκίνητού του την ίδια ώρα που ο Ντελεβό είχε εξαφανιστεί. Η αστυνομία ερεύνησε αλλά δεν βρήκε τίποτα. Λίγες εβδομάδες αργότερα η αστυνομία εντόπισε το άψυχο κορμί μιας γυναίκας στον ποταμό Ιον.
Το σκάνδαλο δεν ελάττωσε την δράση του Πετιό. Την ίδια χρονιά έγινε Δήμαρχος.
Τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τη Ζωρζέτ Λαμπλέ, κόρη ενός πλούσιου γαιοκτήμονα. Ο γιος τους γεννήθηκε το 1928.
Κατά τη διάρκεια της Δημαρχίας του Πετιό υπήρξαν διάφορα σκάνδαλα στο Δήμο. Παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1931 αλλά η γοητεία του ήταν τέτοια που είχε ακόμα πολλούς υποστηρικτές.
Σύντομα εξελέγη για δεύτερη φορά, αλλά αυτή τη φορά ως δημοτικός σύμβουλος. Σύντομα ανακαλύφθηκε ότι έκλεβε ρεύμα.
Όταν ο Πετιό έχασε τη θέση του στο δημοτικό συμβούλιο, είχε ήδη μετακομίσει στο Παρίσι. Χρησιμοποιώντας πλαστά διαπιστευτήρια προσέλκυσε πλούσιους ασθενείς στο νέο του ιατρείο στη Rue de Caumartin 66. Επέστρεψε στις παλιές του συνήθειες να συνταγογραφεί εθιστικά φάρμακα και να διαπράττει απάτες.
Μέχρι αυτό το σημείο, ο Πετιό είχε αποδείξει ότι ήταν ψυχικά άρρωστος, αλλά είχε κάνει ελάχιστα για να κερδίσει το όνομα Δρ. Σατανάς (εκτός από την πιθανή δολοφονία της Ντελεβό).
Ο Πετιό κατάφερε να αποφύγει την επιστράτευση το 1940 πλαστογραφώντας πιστοποιητικά αναπηρίας και συνέχισε τη δουλειά του ως γιατρός. Στη συνέχεια άρχισε να απεικονίζει τον εαυτό του ως ήρωα. Ισχυρίστηκε ότι πολεμούσε τη γερμανική κατοχή και ότι ήταν μέρος της γαλλικής αντίστασης.
Στην πραγματικότητα, υπό το πρόσχημα του «Dr. Eugene» δημιούργησε ένα ψεύτικο δίκτυο διαφυγής. Ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να βγάλει από τη Γαλλία αυτούς που οι Γερμανοί καταδίωκαν. Έλεγε ότι μπορούσε να τους στείλει στην Αργεντινή και σε άλλα κράτη της Νότιας Αμερικής μέσω της Πορτογαλίας.
Η τιμή του ήταν 25.000 φράγκα το άτομο. Είπε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι απαιτείται εμβολιασμός για να μπορούν να πάνε στην Αργεντινή.
Όταν συμφώνησαν να κάνουν εμβόλιο, τους έκανε ένεση κυανίου. Μόλις πέθαιναν, τους έκλεβε τα υπάρχοντά τους και πετούσε τα πτώματα τους.
Στην αρχή, απλά άρχισε να πετάει τα πτώματα στον Σηκουάνα. Μόλις αυτό έγινε πολύ επικίνδυνο, άλλαξε τακτική και τα βύθιζε σε ασβέστη ή τα έκαιγε. Η Γκεστάπο τελικά αντιλήφθηκε τι συνέβαινε.
Είχαν ακούσει φήμες για το δρόμο διαφυγής του Δρ. Σατανά και πίστεψαν ότι ήταν συνδεδεμένος με την αντίσταση. Ανάγκασαν έναν κρατούμενο, τον Ρόμπερτ Ντρέιφους, να πλησιάσει το δίκτυο διαφυγής αλλά εξαφανίστηκε (πιθανότατα σε ένα λάκκο ασβέστη).
Τελικά, η Γκεστάπο συγκέντρωσε αρκετά αποδεικτικά στοιχεία για να συλλάβει τρεις από τους συνεργούς του Πετιό, αλλά ποτέ δεν έπιασαν τον ίδιο. Παρά τα βασανιστήρια των τριών ανδρών, η Γκεστάπο δεν απέκτησε ποτέ αξιόλογες πληροφορίες για την αντίσταση. Η Γκεστάπο δεν αντιλήφθηκε ότι αυτό συνέβη επειδή είχαν να κάνουν με έναν κατά συρροή δολοφόνο και όχι με έναν λαθρέμπορο ανθρώπων.
Στις 11 Μαρτίου 1944 η τύχη του Δρ. Σατανά έλαβε τέλος. Οι γείτονές του παραπονέθηκαν στην αστυνομία για δυσάρεστες μυρωδιές από το σπίτι του καθώς και για μεγάλες ποσότητες καπνού από την καμινάδα του. Φοβούμενοι πυρκαγιά, η αστυνομία κάλεσε πυροσβέστες και μπήκε στο σπίτι.
Μπήκαν σε ένα σπίτι φρίκης. Στο υπόγειο βρίσκονταν τα θαμμένα λείψανα δέκα ατόμων. Στη φωτιά υπήρχαν ακόμα περισσότερα ανθρώπινα υπολείμματα. Όταν επιθεώρησαν την πίσω αυλή βρήκαν, ακόμη περισσότερα, υπολείμματα σε ένα λάκκο με ασβέστη. Το σπίτι ήταν γεμάτο από βαλίτσες, ρούχα και προσωπική περιουσία των θυμάτων του.
Τα μέσα ενημέρωσης σύντομα έμαθαν την ιστορία. Τα μέσα ενημέρωσης ονόμασαν τον Πετιό ο «Γιατρός Σατανάς».
Ωστόσο, ο Πετιό είχε δραπετεύσει και κατάφερε να μείνει κρυμμένος για επτά μήνες. Είπε σε φίλους ότι η αστυνομία είχε βρει τα πτώματα Γερμανών και πληροφοριοδοτών. Κατάφερε να κρυφτεί μέχρι την απελευθέρωση του Παρισιού το 1944.
Ο Δρ Σατανά συνελήφθη τελικά στις 31 Οκτωβρίου 1944 όταν αναγνωρίστηκε σε σταθμό του μετρό του Παρισιού.
Στη δίκη του, ισχυρίστηκε επανειλημμένα ότι ήταν μέλος της αντίστασης. Δήλωσε ότι τα πτώματα ήταν πληροφοριοδότες και Γερμανοί συνωμότες. Ισχυρίστηκε ότι είχαν σκοτωθεί από τους συμμάχους του στην αντίσταση και όχι από εκείνον.
Ο Δρ Σατανάς δεν είχε συμμάχους στην αντίσταση και οι μισές ομάδες στις οποίες ισχυριζόταν ότι είχε ενταχθεί δεν υπήρχαν. Τελικά καταδικάστηκε για 26 φόνους και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο Δρ Σατανάς εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό στις 25 Μαΐου 1946.
Πηγη: Historicmysteries