Σχεδόν όλοι μας, καταπιανόμαστε με τα απλά και τα συνήθη προβλήματα της καθημερινότητας μας, όπως το βραδινό μενού, τις κούρσες για τα φροντιστηρια των παιδιων, την πληρωμή των λογαριασμών, τα άγχη, τις παραλείψεις, τις ευθύνες και όλα αυτά, που λίγο πολύ, όμοια και ανόμοια περνάμε. . . Εντούτοις, διαβάζουμε επιφανειακά, ή μαθαινουμε περιληπτικά, τις ειδήσεις, θλιβόμαστε για λίγο και μετά προσπερνάμε, νομίζοντας ότι είμαστε προστατευμένοι από όλα τα άσχημα, που συμβαίνουν κατά καιρούς, σε κάποια ιδιαίτερα σημεία της Κύπρου μας. Και που θα έπρεπε να ληφθούν, ή, ελπίζω να λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη, εκ μέρους της κυβέρνησης και του κράτους μας όσον αφορά την επικινδυνότητα του στρατιωτικού στάτους κβο. Γιατί υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι, στη νεκρή ζώνη, στους οποίους δίνουμε για λίγο το μικρόφωνο, γράφονται κάποιες γενικές επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις, οι οποίες δεν βγαίνουν τόσο πολύ στην επιφάνεια, επειδή δίνεται ίσως μεγαλύτερη έμφαση στο θαλασσινό στάτους κβο. . . . μέχρι που ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ, επισημαίνει ξανά τα γεγονότα, όπως και σε κάθε έκθεση του εκάστοτε γενικού γραμματέα, τα τελευταία σχεδόν είκοσι χρόνια. Τα τεκταινόμενα στα Στροβίλια, στην Πύλα, στη Δένεια, στις περιοχές στη νεκρή ζώνη και η γεωστρατηγική επεκτατική πολιτική των Τούρκων, κάπου έφτασαν στο απροχώρητο και ο ΓΓ, χτύπησε και το καμπανάκι πλέον.
Ακούγοντας στις ειδήσεις, ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε στις 30/1/20, ομόφωνα το ψήφισμα 2506, με το οποίο ανανεώνεται για ακόμα 6 μήνες η θητεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ανασαίνεις και λες ότι η αρνητική ειρήνη μεταξύ μας, ακόμα συνεχίζεται, με τη διαφορά ότι προστέθηκε και μια πρόνοια στο συγκεκριμένο ψήφισμα, όπου το ΣΑ, ζητεί τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού για απευθείας στρατιωτικές επαφές μεταξύ των πλευρών με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ ωσάν διαμεσολαβητή ούτως ώστε να επιτευχθεί η εκ των προτέρων συνεννόηση μας για τις μετακινήσεις των βαρελιών, τα καγκέλια, τις αλυσίδες, στη νεκρή ζώνη και το θερισμό των χωραφιών μας. . .
Ρίχνοντας μια ματιά στην τελευταία έκθεση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ημερομηνίας 14 Νοεμβρίου 2019, στη σελίδα 16, αναφέρεται ξεκάθαρα στις σοβαρές παραβιάσεις του στρατιωτικού καθεστώτος από τους Τούρκους, οι οποίοι ασκούν μια ολοένα και πιο επιθετική τοποθέτηση των τουρκικών δυνάμεων, σε όλη την έκταση της ζώνης ασφαλείας. Και συνεχίζει να γράφει ο ΓΓ, πως αυτή η παραβίαση εκ μέρους του τουρκικού στρατού προς τα νότια, σκοπό έχει να αναλάβει περαιτέρω έλεγχο στο έδαφος και να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, δηλαδή faits accomplis. Συνεχίζει, λέγοντας, πως η χρονίζουσα αυθαίρετη πολιτική των κατοχικών δυνάμεων, εμποδίζει την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, να ασκήσει τα καθήκοντα της, δηλαδή τη διατήρηση της σταθερότητας στις περιοχές αυτές, με ομαλό τρόπο και πως από το 2000, συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, να προκαλούν με πρόσφατα παρόμοια περιστατικά.
Η Νεκρή Ζώνη αποτελεί έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας το οποίο παραχωρήθηκε στα Ηνωμένα Έθνη για να φέρουν εις πέρας την ειρηνική αποστολή τους. Δεν παραγνωρίζεται το έργο των Ηνωμένων Εθνών και ούτε σκοπεύω να μειώσω το έργο τους. Κανένας , δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έχουν γίνει αρκετά βήματα μέσω των τεχνικών δικοινοτικών επιτροπών, είτε για αναπαλαιώσεις παλαιών ιερών χώρων, αρχαίων κτισμάτων, είτε για αθλητικές, πολιτιστικές εκδηλώσεις, εγκληματικότητας, υγείας και λοιπά. Και όλες αυτές οι κοινές δράσεις, χρειάζονται να γίνονται είτε βρεθεί η λύση στο κυπριακό πρόβλημα είτε όχι και σαφώς, η παρουσία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ παραμένει και πρέπει να είναι επιβεβλημένη, ούτως ώστε αυτά να πραγματοποιούνται, υπό την προστασία της, με την άμεση συνεννόηση των δύο πλευρών. Γιατί στην ίδια χώρα ζούμε, έστω και δια της ανώμαλης χρονίζουσας κατάστασης.
Από τη στιγμή όμως, που ο ίδιος ο ΓΓ των ΗΕ, εκφράζει στην έκθεση του, την αδυναμία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, να συνεννοηθεί με τις κατοχικές αρχές, έστω και για τα ολιγόμετρα ετσιθελιστικά κατοχικά καγκέλια, στη νεκρή ζώνη, τότε εύλογα απορεί κάποιος, πως είναι δυνατόν να εφαρμοστεί στην πράξη η πρόνοια που προστέθηκε στο τελευταίο ψήφισμα για την απευθείας στρατιωτική επαφή και συνεννόηση των δύο πλευρών, από τη στιγμή που τα βαρέλια, οι αλυσίδες και τα καγκέλια, προχωράνε τα τελευταία είκοσι χρόνια, σπιθαμή προς σπιθαμή, δημιουργώντας, faits accomplis, δια της παρουσίας ή αν θέλετε της απουσίας, των ΗΕ….