Μεγάλη απήχηση έχει στους εγχώριους υποστηρικτές του Πούτιν ο επικεφαλής των ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων του Ντονμπάς Εντουάρντ Μπασούριν, που περιγράφει την επιχείρηση στην Ελληνική Μαριούπολη ως απελευθέρωση της πόλης από τους καταπιεστές Ναζιστές του Αζόφ!
Η Οργουελική αλλοίωση του νοήματος των λέξεων από την αστυνομία σκέψης (ρωσική προπαγάνδα) βρίσκει εδώ την πιο χαρακτηριστική εφαρμογή της, 70 περίπου χρόνια μετά την συγγραφή του «1984». Σ αυτή την ιδιότυπη λοιπόν «απελευθερωτική επιχείρηση» καθοριστική είναι η συμβολή των ισλαμιστών τσετσένων, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ο «υπερ-ορθόδοξος» Πούτιν προέβη σε αναβάθμιση του αρχι-τζιχαντιστή Καντίροφ σε αντιστράτηγο της Εθνικής Φρουράς της Ρωσικής ομοσπονδίας!
Σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο, το ότι η πόλη δεν παραδόθηκε οικειοθελώς επιτρέπει στους κατακτητές της την ληστεία, τους βιασμούς, τις απαγωγές παιδιών και κάθε λογής βασανιστήρια, των περισσότερων από 100 χιλιάδων εγκλωβισμένων, μετά τους μαζικούς θανάτους από τους βομβαρδισμούς.
Μπορεί η «αποναζιστικοποίηση» και η υπόλοιπη προπαγάνδα Πούτιν, να λειτουργεί ως απώθηση στο συνειδησιακό βάρος που προκαλεί το διαρκές έγκλημα που διαπράττεται κατά Ουκρανών και Ελλήνων για πάνω από ένα μήνα, όμως όποιος δικαιολογεί το έγκλημα στο βάθος, τιμωρείται από την ψυχική κόλαση που επιβάλει ο ίδιος στον εαυτό του, όπως εύστοχα αναδεικνύει ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι στο «έγκλημα και τιμωρία».
Δικαιολογούμε το έγκλημα καλυπτόμενοι πίσω από ουδετερόφιλες –δήθεν- προσεγγίσεις ή υψηλού επιπέδου στρατιωτικές και γεωπολιτικές αναλύσεις ή δια του σχετικισμού με αντίστοιχα ΝΑΤΟϊκα εγκλήματα, οδηγούμενοι στον απόλυτο ηθικό ξεπεσμό του να μην νοιώθουμε πλέον τον ανθρώπινο πόνο ή να τον χρησιμοποιούμε επιλεκτικά για ιδεολογική τεκμηρίωση ή θρησκευτική υπερ-αναπλήρωση.
Όμως «τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι πιο δύσκολο από το να μιλάς την αλήθεια, τίποτα πιο εύκολο από το κολακευτικό».