Το 6ο Διαδικτυακό Φεστιβάλ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε καλλιτεχνική διεύθυνση Γιώργου Κουμεντάκη κάνει πρεμιέρα στην GNO TV μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων για να προσφέρει στα παιδιά τρία ταξίδια στον κόσμο της φαντασίας. Οι τρεις νέες βιντεοπαραγωγές μουσικού θεάτρου για όλη την οικογένεια θα είναι διαθέσιμες δωρεάν στο nationalopera.gr/GNOTV.
Τα Παραμύθια της Αρκούδας έχουν πρεμιέρα στις 23 Δεκεμβρίου, το Bridget Planet στις 27 Δεκεμβρίου και τα Παπούτσια του Βαρύτονου στις 3 Ιανουαρίου.
Πρεμιέρα Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου. Θα παραμείνει online έως 30/4/2022
Ένας σκίουρος, η γυναίκα-σκοτάδι και ένα δέντρο που περπατάει συναντιούνται σε ένα πρωτότυπο μουσικό παραμύθι για τη διαφορετικότητα. Stop motion animation και σύγχρονη μουσική φτιάχνουν ένα μαγικό δάσος ήχων και εικόνων, εμπνευσμένων από το έργο της Σοφίας Γκουμπαϊντουλίνα Μουσικά παιχνίδια (1969).
Πού είναι το πιο σκοτεινό μέρος στον κόσμο; Ίσως εκεί που κρύβουμε το μίσος, τον φόβο και τον θυμό μας. Στο παραμύθι «Ο σκίουρος που εξαφάνισε ένα δάσος» ο πρωταγωνιστής Σκίουρος βρίσκεται παγιδευμένος σε αυτό ακριβώς το μέρος. Ολομόναχος με μοναδική συντροφιά το Σκοτάδι, μια γυναίκα τυλιγμένη μ’ ένα παράξενο δέντρο που περπατάει. Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με το μίσος, τον φόβο και τον θυμό που του προκαλούν τα πλάσματα που δεν του μοιάζουν. Λίγο πολύ όλα τα πλάσματα δηλαδή. Είναι εντελώς δικό του φταίξιμο που βρίσκεται εκεί αφού πάτησε το μυστηριώδες κόκκινο κουμπί που εξαφανίζει οποιοδήποτε πλάσμα δεν συμπαθεί.
Τον ενοχλητικό τρυποκάρυδο με τη μεγάλη μύτη, το παρακατιανό ποντίκι που τολμά να διαδίδει πως είναι συγγενείς, τον φωνακλά λύκο, τις σαχλές πεταλούδες, την αιωνόβια χελώνα από το Κατμαντού που μιλάει σπαστά, τα βαρετά μυρμήγκια κι άλλα πολλά πλάσματα του δάσους. Ήξερε πολύ καλά πως αρκεί να πατήσει το κουμπί για να εξαφανιστούν. Και το πάτησε. Μ’ άλλα λόγια, ο Σκίουρος προτίμησε να μείνει ολομόναχος από το να μοιράζεται το δάσος με ζώα αλλιώτικα απ’ αυτόν. Μόνο που τα πράγματα δεν πήγαν ακριβώς έτσι όπως τα περίμενε. Γιατί έτσι, χωρίς να το ξέρει, διάλεξε το τίποτα. Και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβεται μέσα στο τίποτα. Άραγε θα καταφέρει το Σκοτάδι να μάθει στον Σκίουρο πως το αλλιώτικο κάνει τον κόσμο πιο όμορφο;
Μουσική επιμέλεια (μουσικό κολάζ, αυτοσχεδιασμός), πιάνο, keyboard, κουρδιστά παιχνίδια: Ανν-Κριστίν Σωφρονίου / Πρωτότυπο κείμενο, λιμπρέτο, μετάφραση κειμένου στα αγγλικά: Αντριάνα Μίνου / Εικονογράφηση, animation: Χριστίνα Σπανού / Αφήγηση, τραγούδι, φωνητικός αυτοσχεδιασμός: Μαρία Κατριβέση / Ηχογράφηση, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος - Studio 19.
Πρεμιέρα Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου. Θα παραμείνει online έως 31/7/2022
Το Bridget Planet δημιουργεί έναν κόσμο από το μηδέν. Περιγράφει τη ζωή μοναχικών ανθρώπων. Η καθημερινότητά τους φαντάζει ανιαρά επαναληπτική. Ακραία καιρικά φαινόμενα, περιβαλλοντικές μολύνσεις και μοναξιά συνθέτουν τον κόσμο μέσα στον οποίο οι χαρακτήρες μοιάζουν σαν εγκλωβισμένοι. Το μόνο που μπορεί να επιφέρει τη λύτρωση είναι η μουσική μέσω της οποίας η φαντασία των παιδιών αφυπνίζεται και δημιουργεί τις γέφυρες που θα ενώσουν καθετί απομονωμένο και κομματιασμένο.
Σε ένα ονειρικό, ασπρόμαυρο περιβάλλον, το Bridget Planet διηγείται την ιστορία ενός σύμπαντος που αποτελείται από ξεκομμένους μεταξύ τους και ατελείς, «χτυπημένους» πλανήτες. Σε κάθε πλανήτη κατοικεί ένα μικρό πλάσμα που προσπαθεί να περάσει απέναντι προκειμένου να αποκτήσει επαφή με κάποιο άλλο έμβιο ον. Οι προσπάθειες αυτές είναι μάταιες και, παρά τη μεγάλη τους επιμονή, οι μικροί ήρωες δεν καταφέρνουν να περάσουν σε κάποιον άλλο πλανήτη και μένουν μόνοι και δυστυχισμένοι. Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας τα μικρά πλάσματα είναι μόνα και στενοχωρημένα. Προσπαθούν να κάνουν δράσεις-κινήσεις που θυμίζουν «επαφή».
Αγκαλιάζουν τον εαυτό τους, δίνουν φιλιά στα χέρια τους, χαϊδεύουν τα ίδια τους τα μαλλιά. Ένα από αυτά αρχίζει να σφυρίζει μια μελωδία. Τότε μια χρωματιστή νότα βγαίνει από το στόμα του. Στην αρχή ξαφνιάζεται αλλά μετά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει το σφύριγμα. Με έναν μαγικό τρόπο οι χρωματιστές νότες που βγαίνουν από το στόμα του γίνονται γέφυρα. Βλέποντας αυτό τα άλλα πλάσματα που κατοικούν μόνα τους στους άλλους πλανήτες, αρχίζουν να σφυρίζουν και να παράγουν χρωματιστές νότες που στη συνέχεια γίνονται γέφυρες. «Οι πλανήτες είναι διαφορετικοί αλλά το βλέμμα μένει ίδιο», λέει ο συνθέτης του έργου και σε αυτή την περίπτωση το «βλέμμα» είναι η μουσική. Η μουσική σίγουρα μπορεί να δημιουργήσει γέφυρες ανεξάρτητα από το σε ποιον «πλανήτη» κατοικεί ο καθένας από μας. Ο Γιώργος Ταμιωλάκης εμπνέεται από τα σκίτσα του βιβλίου του Grandeville Un autre monde.
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαργαρίτα Γερογιάννη / Αnimation: Μαρινίκη Μπακάλη / Μουσική: Γιώργος Ταμιωλάκης / Ερμήνευσε το μουσικό σύνολο Sibílima: Λευτέρης Ανδριώτης (κρητική λύρα), Καλλιόπη Μητροπούλου (βιολί), Χαράλαμπος Καρασαββίδης (βιολί), Στέλιος Παπαναστάσης (βιόλα), Γιώργος Ταμιωλάκης (βιολοντσέλο) / Ηχοληψία: Μίνωας Κουτεντάκης.
Πρεμιέρα Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022. Θα παραμείνει online έως 31/7/2022
Τα παπούτσια του Βαρύτονου είναι μια μουσική βιντεοπαράσταση για μικρούς και μεγάλους, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του μουσικού και συγγραφέα Δημήτρη Μπασλάμ.
Ο Κύριος Χαρίτονος ήταν Βαρύτονος, όχι μάγειρας, ράφτης, μπάτλερ, επιπλοποιός αλλά ένας καλοστεκούμενος, ευγενικός και πάντοτε καλοντυμένος Βαρύτονος. «Χαρίτονος Φουξ, χαίρομαι ιδιαιτέρως!» έλεγε με μια υπόνοια στόμφου όταν συστηνόταν, κάνοντας βέβαια και τη σχετική υπόκλιση. «Λυρικός Βαρύτονος!» συνέχιζε. «Όχι μελωδικός, λυρικός!» συμπλήρωνε τονίζοντας τη διαφορά και αν κάποιοι τον ρωτούσαν: «Αλήθεια, ποια η διαφορά, Κύριε Χαρίτονε;», αυτός τους απαντούσε: «Είναι απλώς θέμα ρεπερτορίου!». Για τον Κύριο Χαρίτονο βέβαια, ήταν απλώς θέμα ακρίβειας…
Ένας αφηγητής, ένας χορευτής και τρεις μουσικοί-ερμηνευτές βρίσκονται επί σκηνής ενσαρκώνοντας όλους τους χαρακτήρες του έργου. Κινούνται, επικοινωνούν, χορεύουν, για να γίνουν τελικά ο Βαρύτονος κ. Χαρίτονος Φουξ.
Σενάριο, σκηνοθεσία, μουσική: Δημήτρης Μπασλάμ / Χορογραφία: Ερμής Μαλκότσης / Σκηνικά, κοστούμια: Μάρθα Φωκά / Ηχογράφηση, μείξη ήχου: Κώστας Μπώκος - Studio 19 / Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Μπασλάμ, Κώστας Μπώκος / Μοντάζ: Θοδωρής Ποπέσκου / Χαρίτονος Φουξ: Ερμής Μαλκότσης / Αφήγηση, Κύριος Λαυρέντης, Επίλεκτος, Ήβη, Αμφίσημος, Κυρία Ρίτα: Μιχάλης Βαλάσογλου / Εκφωνητής: Δημήτρης Μπασλάμ / Μουσικοί: Φώτης Σιώτας (βιόλα, βιολί), Δέσποινα Σπανού (τσέλο), Ορέστης Μπενέκας (rhodes), Τάσος Μυσιρλής (τσέλο), Δημήτρης Μπασλάμ (κιθάρα, συνθεσάιζερ) / Διεύθυνση φωτογραφίας: Μιχάλης Ασθενίδης, Φώτης Ζυγούρης, Γρηγόρης Πανόπουλος / Μετάφραση κειμένου στα αγγλικά: Αγγελική Μπούρα.