
Έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν στη HuffPost UK για το πώς το timing, από την κατανάλωση πρωινού μέχρι τον ύπνο, μπορεί να επηρεάσει τη μακροζωία μας.
Και ενώ έχουμε επίσης καλύψει τη σημασία της άσκησης ενδυνάμωσης για την πρόληψη της μυϊκής απώλειας (σαρκοπενία) με την πάροδο του χρόνου, ο δρ Βάλτερ Λόνγκο, διευθυντής του Ινστιτούτου Μακροζωίας στο Πανεπιστήμιο της νότιας Καλιφόρνιας, έχει μοιραστεί τη σημασία της ηπιότερης κίνησης.
Ενώ ο δρ Λόνγκο αναγνωρίζει τη σημασία της άρσης βαρών και της κατανάλωσης πρωτεϊνών στην ιστοσελίδα του, ο καθηγητής έδωσε επίσης τρεις κανόνες περπατήματος που η έρευνά του τον οδήγησε να πιστεύει ότι θα επιμηκύνουν τη ζωή μας.
Ποιοι τρεις κανόνες περπατήματος θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη μακροζωία μας
Ο δρ Λόνγκο προτείνει ότι θα έπρεπε:
- Να περπατάμε με γρήγορο ρυθμό για μια ώρα κάθε μέρα
- Να χρησιμοποιούμε τις σκάλες αντί για τις κυλιόμενες σκάλες και τα ασανσέρ.
- Να περπατάμε όπου μπορούμε το Σαββατοκύριακο, ακόμη και σε μακρινά μέρη (και να αποφεύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις μολυσμένες περιοχές).
Το Πανεπιστήμιο Duke επαναλαμβάνει ότι η χρήση των σκαλοπατιών είναι μια φανταστική επιλογή για τους περισσότερους ανθρώπους που επιδιώκουν να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση, επειδή δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό.
Μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, μπορεί να μειώσει τη χοληστερόλη μας και βοηθάει στη διατήρηση της υγείας των αρθρώσεών μας, προσθέτουν οι ειδικοί.
Και ενώ μπορεί να μπούμε στον πειρασμό να αποφύγουμε μια βόλτα το Σαββατοκύριακο αν ζούμε σε πόλη (με βάση το σχόλιο του δρ Λόνγκο για τη ρύπανση), αξίζει να έχουμε κατά νου ότι μια μελέτη του 2016 διαπίστωσε ότι ακόμη και σε πόλεις 10 φορές πιο μολυσμένες από το Λονδίνο, θα πρέπει να κάνουμε ποδήλατο για πέντε ώρες συνεχόμενα για να αντισταθμιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εκείνες της άσκησης.
Παρόλα αυτά, το να πιέζουμε τον εαυτό μας πολύ σκληρά μπορεί να μην οδηγήσει σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Ο δρ Λόνγκο παραδέχεται ότι «οι περισσότερες από τις ευεργετικές επιδράσεις [της έντονης άσκησης] φαίνεται να προκαλούνται από τις πρώτες 2,5 ώρες άσκησης, καθιστώντας την πρόσθετη άσκηση προαιρετική».
Αυτό συνάδει με την μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο, η οποία διαπίστωσε ότι «η βιολογική γήρανση επιταχύνθηκε σε εκείνους που ασκούνταν το λιγότερο (αλλά και) και το περισσότερο δυνατόν».
Ενώ τα υψηλά επίπεδα δραστηριότητας συνδέονταν με καλύτερες πιθανότητες μακροζωίας βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα, η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι παρατηρήθηκε μείωση του κινδύνου θνησιμότητας κατά 7% σε εκείνους που έκαναν καθιστική ζωή και μέτρια δραστηριότητα.
Το να πιέζουμε τον εαυτό μας περισσότερο από τα συνιστώμενα από το NHS - Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας επίπεδα δεν συνδέθηκε με αυξημένη μακροζωία στη συγκεκριμένη μελέτη.