Συγκλονίζουν οι εικόνες που κάνουν τον γύρο του κόσμού από τις βιβλικές καταστροφές που προκάλεσε ο εγκέλαδος στην Τουρκία και στη Συρία και ξεχειλίζει ο ανθρώπινος πόνος των χιλιάδων θυμάτων που τελειωμό δεν έχουν. Μαζί και η απελπισία που απορρέει από την ανθρώπινη αδυναμία να αντιμετωπίσει ένα φυσικό φαινόμενο, παρά την τεχνολογική πρόοδο και τα ανθρώπινα επιτεύγματα των επιστημών.
Με χιλιάδες νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες τραυματίες και εκατοντάδες χιλιάδες αστέγους, η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που προσέτρεξε σε βοήθεια στη γείτονα, αποκομίζοντας τις θετικές εντυπώσεις και τα κολακευτικά σχόλια από το σύνολο των ευρωπαϊκών μέσων επικοινωνίας.
Ωστόσο και παρά το γεγονός ότι αυτή η βιβλική καταστροφή και το ανθρώπινο δράμα εξελίσσεται δίπλα στην πόρτα μας, εκφράζονται και αντιρρήσεις για την ελληνική συμπαράσταση και βοήθεια στον δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό, παραπέμποντας σε ιστορικά και πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν ανεξίτηλα ολόκληρες γενιές Ελλήνων από τουρκικές βαρβαρότητες του περασμένου αιώνα.
Αναμφίβολα, τα εγκλήματα της γείτονος έχουν καταγραφεί από την ιστορία, όχι μόνο σε βάρος του ελληνισμού αλλά και σε βάρος άλλων λαών όπως των Αρμενίων, των Κούρδων, των Ασσυρίων. Και, δυστυχώς, οι πληγές αυτών των εγκλημάτων παραμένουν ανοιχτές, ενώ η τουρκική πολιτική συνεχίζει ακόμη και σήμερα να κινείται σε απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά πλαίσια παραβιάζοντας κατάφωρα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες σε καθημερινή βάση.
Όμως, όλα τα παραπάνω ουδεμία σχέση έχουν με το μαρτύριο ενός λαού που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες δίπλα στην πόρτα μας, ως αποτέλεσμα μιας άνευ προηγούμενου φυσικής καταστροφής που, σημειωτέον, για λίγα μόλις χιλιόμετρα θα μπορούσε κάλλιστα να είχε χτυπήσει και τη χώρα μας, όπως και έγινε κατά το παρελθόν.
Οι ιστορικές ευθύνες των εγκλημάτων της Τουρκίας σε βάρος των ελλήνων και άλλων γειτονικών λαών δεν μπορούν να βαρύνουν τα παιδιά που βρίσκονται σήμερα εγκλωβισμένα στα ερείπια του εγκέλαδου, ούτε τον πόνο, την απόγνωση και τις απέλπιδες προσπάθειες των γονιών για τη διάσωση τους.
Δίπλα σε αυτά τα παιδιά και στους γονείς τους, δίπλα στους χιλιάδες ανθρώπους που θρηνούν για τη μοίρα τους, πρέπει να βρίσκεται αυτές τις μέρες σύσσωμος ο ελληνικός λαός.
Διότι αυτό επιβάλλουν οι διαχρονικές αξίες και τα ιδεώδη του ελληνικού πολιτισμού στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο άνθρωπος.
Η ανθρώπινη δυστυχία σε τέτοιες καταστροφές παραμερίζει κάθε πολιτική και ιστορική διαφορά και η ανθρώπινη αλληλεγγύη αναλαμβάνει, λόγω και έργω, να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο, όσο αυτό είναι εφικτό.
Διότι «σκιάς όναρ ο άνθρωπος. Τι γαρ σκιάς ασθενέστερον» [Πλούταρχος 45-120 μ.Χ. Παραμυθητικός προς Απολλώνιον].
***
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας.
https://m.facebook.com/evangelos.stergioulis