Όταν είσαι στην Κρήτη, με αυθεντικές γεύσεις του τόπου, που είτε τις δημιουργούν οι αρχιμάγειροι του νησιού είτε οι καλοσυνάτες γυναίκες του κάθε συλλόγου, εν προκειμένω του Συλλόγου Φεστιβάλ Κρητική Κουζίνα, αν δεν πέσεις λιπόθυμος από τις απίθανες μυρωδιές, τότε μπορεί να ζαλιστείς σκεπτόμενος από πού να ξεκινήσεις να δοκιμάζεις.
Στις διήμερες εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο χωριό Πυργού, από τον Δήμο Ηρακλείου και τον Αναπτυξιακό Οργανισμό Ηρακλείου, γεγονός που συνέβη για πρώτη φορά στα ορεινά, όλοι φρόντισαν να αναδείξουν την ποιότητα των προϊόντων, της πρώτης ύλης και βέβαια του τελικού αποτελέσματος.
Τα γιαχνερά είχαν την τιμητική τους και λόγω Σαρακοστής, με τη Λένα Ηγουμενάκη, πρόεδρο του συλλόγου να επισημαίνει ότι υπάρχουν πάνω από 300 συνταγές από την ιστορία του τόπου.
Σε μια μοσόρα (έτσι λένε τη λεκάνη), είδα για πρώτη φορά ένα χόρτο ονόματι αγόγλωσσο (η γλώσσα της αίγας), το οποίο μαζεύουν πριν ανθίσει το λουλούδι, το οποίο είναι και βρώσιμο.
Το βάζουν πρώτα σε βραστό νερό να μαλακώσει λίγο, και μετά με κουρκούτι το τηγανίζουν, θυμίζοντας ψάρι μαρίδα στη γεύση! Αυτό το πιάτο το λένε οι ντόπιοι «το ψάρι της Σαρακοστής». Ένα άλλο χόρτο, είναι ο δρίλος, με κίτρινο χρώμα. Δε σας λέω τι σημαίνει στα αρχαία ελληνικά. Πάντως το δοκίμασα και είναι απίθανο.
Οι γυναίκες πρόλαβαν και μάζεψαν τα χόρτα πριν πιάσει η βροχούλα. Εγώ δεν πρόλαβα, αλλά πρόκαμα, που λένε και στην Κρήτη, να δοκιμάσω λογιών λογιών χορταρικά με χοχλιούς και με σουπιές που είχαν πατάτα και σπανάκι. Όλα γιαχνερά και με μπόλικο μάραθο.
Παραδίπλα, η Λέσχη Αρχιμαγείρων Κρήτης είχε άλλες συνταγές, τηγανητά χορτοπιτάκια με μέλι, και κουκιά με αγκινάρες, ενώ επιτόπου παρασκευάστηκε μυζήθρα από φρέσκο γάλα.
Στο τραπέζι έπεσαν φρέσκα κουκιά, φρέσκες αγκινάρες, και πολλά τυριά, που έγιναν ανάρπαστα, ενώ το Σωματείο Μαγείρων και Ζαχαροπλαστών και Προσωπικού Κουζίνας Ν. Ηρακλείου, έφτιαχνε γλυκά.
Ο σεφ Κώστας Ασσαργιωτάκης με την ομάδα του μαγείρεψαν για τους επισκέπτες συνταγές με παραδοσιακή και σύγχρονη εκτέλεση, ενώ η Στέλλα Αστυρακάκη, σομελιέ και ιδοκτήτρια του Wine Walkers Crete, μύησε το κοινό στα τέσσερα στάδια της οινογνωσίας, με κρασιά από τον κρητικό αμπελώνα.
Όλα τα πιάτα, καθώς και προϊόντα από γυναικείους συνεταιρισμούς που συμμετείχαν σε έκθεση στον χώρο της εκδήλωσης, προσφέρθηκαν ως κεράσματα στους συμμετέχοντες, μαζί με ρακή, κρασί και μπύρες από ζυθοποιίες της Κρήτης.
Και βέβαια, δεν έλειψε η κρητική μουσική με νέους καλλιτέχνες της ευρύτερης περιοχής: Ζαχάρη Μηναδάκη, Μύρωνα Αναστασάκη, Γιάννη Ιατράκη, Γιάννη Βαφάκη και Δημήτρη Γουβιανάκη. Το πρόγραμμα ολοκλήρωσε ο γνωστός λυράρης Κώστας Σαριδάκης με το συγκρότημά του.
«Έχουμε μια γενικότερη στρατηγική στον Δήμο Ηρακλείου από το 2018 για την ανάδειξη της τοπικής γαστρονομίας, της κρητικής δίαιτας όπως λέμε, δηλαδή του τρόπου ζωής των Κρητικών. Έχουμε μια κεντρική εκδήλωση, τρεις μέρες γαστρονομίας στην Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού (27 Σεπτεμβρίου), που γίνονται στο λιμάνι του Ηρακλείου και είναι ένα γεγονός κρητικό, εθνικό που προσπαθούμε να το κάνουμε και διεθνές τα επόμενα χρόνια.».
«Αποφασίσαμε πέρα από αυτό να δώσουμε και μια έμφαση στην ενδοχώρα, να κάνουμε μικρά γαστρονομικά δρώμενα, όπως αυτό στην Πυργού, για να κάνουμε συμμέτοχους και τους τοπικούς παραγωγούς και να φωτίσουμε λίγο και τις πτυχές της κρητικής υπαίθρου, εκεί όπου παράγονται τα προϊόντα. Καλό θα είναι να τους αναγνωρίσουμε και να τους βάλουμε στη διαδικασία να σκεφτούν πως από την κρητική δίαιτα έχουν να επωφεληθούν όλοι».
«Ουσιαστικά θέλουμε να κάνουμε τέσσερες γαστρονομικές εκδηλώσεις στις αρχές και στο τέλος της σεζόν. Ενδεχομένως να αξιοποιήσουμε και την Παγκόσμια Ημέρα Μελιού ή και του Λαδιού που είναι τον Νοέμβριο. Δεν θα είναι για να επεκτείνουμε την τουριστική περίοδο, αλλά για να ενισχύσουμε την ενδοχώρα της περιοχής, τα χωριά μας, για να μην έχουμε ερήμωση. Θα ακολουθήσει αντίστοιχη εκδήλωση και στον Προφήτη Ηλία», μου είπε σχετικά ο Γιώργος Σισαμάκης, αντιδήμαρχος Αναπτυξιακού Προγραμματισμού - Ψηφιακού Μετασχηματισμού - Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης της Υπαίθρου και Τουρισμού, στον Δήμο Ηρακλείου.
Έχω δε να επισημάνω ότι πέρα από τις εκδηλώσεις στην Πυργού, κατά τη διάρκεια της γευσιγνωσίας λαδιού σε εστιατόριο του Ηρακλείου έκαψα τον φάρυγγα, γεγονός που καταδεικνύει την πολύ καλή ποιότητα και αναγκάστηκα να σβήσω την κάψα με ψαρομακαρονάδα.
Πηγαίνοντας στο χωριό Κάτω Ασίτες, στο εστιατόριο στην κορφή του βουνού, το αντικριστό ήταν μια σπεσιαλιτέ που δεν έλειψε από το τραπέζι, όπως και οι χοχλοί με δενδρολίβανο.
Οσο για το εστιατόριο γνωστού σεφ στον τελευταίο όροφο κεντρικού ξενοδοχείου, ξεχώρισα από τα πειραγμένα πιάτα την καπνιστή κακαβιά με ταρτάρ σφυρίδας, που ακόμα έχει αφήσει το αποτύπωμά της στη γεύση μου.