Η επικράτηση του Μπόρις Τζόνσον στις χθεσινές εκλογές στη Βρετανία προσωπικά δεν με εξέπληξε. Ήταν κάτι αναμενόμενο για όσους είχαν παρακολουθήσει τις εξελίξεις στη γηραιά Αλβιώνα, ειδικά από το δημοψήφισμα του 2016 και έπειτα. Έκπληξη προκάλεσε η μεγάλη νίκη του, κάτι που ούτε οι ίδιοι οι Εργατικοί περίμεναν γι΄αυτό και ξεκίνησε η γκρίνια εναντίον του Κόρμπιν πριν ακόμη ολοκληρωθεί η τελική καταμέτρηση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως έπειτα από πολλά χρόνια οι Τόρις κατάφεραν να κερδίσουν τους Εργατικούς σε περιοχές που θεωρούνταν προπύργια του κόμματος, αποσπώντας σημαντικές έδρες στο Βορρά, τη Μεσοχώρα (Μίντλαντς) και την Ουαλία. Μερικά από τα προπύργια που πλέον βρίσκονται στους Τόρις και αποδεικνύουν την τεράστια νίκη, παρά τα προεκλογικά προβλήματα, είναι το Γουόρκινγκτον, το Ρέξαμ, το Ντάντλεϊ Νορθ, το Γουέικφιλντ, το Ντιούσμπουρι και το Μπλάιθ Βάλεϊ.
Για να γίνει κατανοητή η νίκη του Τζόνσον, θα πρέπει εδώ να τονίσουμε πως η πολιτική ασκείται με επιχειρήματα και όχι με κριτική επί της φυσικής εμφάνισης και επί λεγόμενων σε κοινωνικά δίκτυα (κοινώς τρολιές).
Ας μη λησμονούμε πως ο Τζόνσον καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας ( ακόμη και από την εποχή που ήταν Δήμαρχος στο Λονδίνο) είχε κάνει σημαία του το μεταναστευτικό και την ανεξαρτησία του ΗΒ από την ΕΕ. Πρόκειται για δυο θέματα που αγγίζουν στο μέγιστο τον μέσο Βρετανό πολίτη. Όταν βέβαια λέμε μέσος Βρετανός δεν εννοούμε τους πολίτες του Λονδίνου ή όσους εργάζονται στο CITY, ας μη μπερδευόμαστε. Εννοούμε τον Βρετανό της αγγλικής επαρχίας που ακόμη πίνει τσάι στο όνομα της Βασίλισσας και δεν ξεχνά την ανωτερότητα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτοί οι πολίτες ήταν που ήθελαν το Brexit.
Στο Λονδίνο όπου υπήρξαν και οι περισσότερες διαμαρτυρίες εναντίον της απόφασης για Brexit, οι τρεις στους δέκα μόνο ήταν/είναι Βρετανοί. Οι άλλοι είναι μετανάστες από Ανατολή ή εργαζόμενοι από άλλες χώρες που λογικά έχουν ανησυχίες για το καθεστώς που θα επικρατήσει κατά την έξοδο της Βρετανίας και πώς αυτό θα επηρεάσει τη καθημερινότητα και την εργασία τους. Όμως οι περισσότεροι από αυτούς δεν ψηφίζουν. Οπότε το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο καθώς ήρθε κυρίως από την περιφέρεια της χώρας όπου το αίσθημα της ”πρώην αυτοκρατορίας” είναι ακόμα ισχυρό.
Τελευταίο προς σχολιασμό αφήνω το γεγονός πως οι Βρετανοί είχαν εξοργιστεί από την πίεση που δέχθηκαν να αλλάξει η επιλογή τους για το Brexit με απαίτηση νέου δημοψηφίσματος γιατί σε κάποιους το αποτέλεσμα δεν τους άρεσε. Η απάντησή τους λοιπόν φάνηκε στη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση.
Πλέον μένει να δούμε αν όντως τελικά ο Μπόρις Τζόνσον θα προχωρήσει σε σκληρή έξοδο όπως το είχε πει και αν το κάνει, ποια θα είναι τα αποτελέσματα τόσο για τη Βρετανία όσο και για την ΕΕ.
Υπόψη πως αν γίνει ένα σκληρό Brexit και όντως η Βρετανία τα καταφέρει, επόμενη στη σειρά φαίνεται να είναι η Ιταλία, όπου ο Σαλβίνι ήδη ετοιμάζεται, καθώς οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση να βγάζει αυτοδυναμία.