H αναστολή καταβολής από την Ε.Ε προς τη χώρα μας της τελευταίας δόσης του προγράμματος με πρόσχημα την διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ που αποφάσισε η Κυβέρνηση για τα νησιά Κω, Λέρο, Σάμο, Χίο και Λέσβο, αποτελεί πραγματικό όνειδος για τη Γερμανία που ουσιαστικώς ήταν η χώρα που μπλόκαρε την εκταμίευση της τελευταίας δόσης.
Για 28 μόλις εκατομμύρια, εξαναγκάστηκε η Κυβέρνηση, προκειμένου να διασφαλίσει την εκταμίευση της δόσης να αναζητήσει άλλα ισοδύναμα μέτρα και να δεσμευτεί, ότι η διατήρηση των μέτρων υπερ των νησιών θα ισχύσει μόνο μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αναρωτιέται κανείς τι σχέση μπορεί να έχουν τέτοιου είδους πρακτικές και νοοτροπίες με όσα οραματίστηκαν εξαίρετες προσωπικότητες όπως ο Σουμάν, ο Αντενάουερ και ο Μονέ όταν έβαζαν τους πρώτους λίθους για τη δημιουργία και την εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναρωτιέται όμως κανείς πολύ περισσότερο, τι σχέση έχουν παρόμοιες αντιλήψεις με όσα οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αποφασίζουν στα Συμβούλια Αρχηγών. Όταν υπέγραφαν τις συνθήκες του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ όπου υπάρχουν σαφείς αναφορές για τη νησιωτικότητα και την υποχρέωση της Ένωσης να χαράζει πολιτικές που θα διασφαλίζουν για κάθε νησί την κοινωνική και οικονομική συνοχή με ολόκληρη την Ευρώπη.
“Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να καταργηθούν, αλλά αντιθέτως να μειωθούν ακόμη περισσότερο και να επεκταθούν σε όλα τα νησιά της χώρας”
Όμως ας πάρουμε το πράγματα από την αρχή. Δυστυχώς, η χώρα μας δεν φρόντισε όπως άλλες χώρες κατά την είσοδο της στην τότε ΕΟΚ να διασφαλίσει ειδικές πολιτικές για τα νησιά της. Με εξαίρεση τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα που επέβαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου και που οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι συνέτειναν τα μέγιστα στην ανάπτυξη των νησιών μας, άλλο μεγάλο μέτρο για τα νησιά δεν υπήρξε. Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ που διατηρούντο μέχρι προσφάτως δεν ήταν παρά μία «μικρή ένεση» για την αντιμετώπιση της νησιωτικότητας. Αναφέρομαι σε «μικρή ένεση», διότι τα προβλήματα των νησιών είναι δομικού και συνεπώς μόνιμου χαρακτήρα. Δεν μπορούν να εξαφανιστούν. Παραμένουν εκεί μονίμως. Αυτή η διαπίστωση θα πρέπει να αποτελέσει την σημαία όσων πραγματικά ενδιαφέρονται για τα νησιά μας.
Η σημερινή κυβέρνηση ξεκίνησε μία φιλότιμη προσπάθεια καθιερώνοντας ένα πιλοτικό πρόγραμμα για να διασφαλιστεί το λεγόμενο μεταφορικό ισοδύναμο. Σωστό μέτρο, αλλά δεν αρκεί. Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να καταργηθούν, αλλά αντιθέτως να μειωθούν ακόμη περισσότερο και να επεκταθούν σε όλα τα νησιά της χώρας.
Το θράσος όμως της σημερινής ηγεσίας της Ευρώπης δεν είναι ότι δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον γι’αυτό, αλλά κυρίως για το ότι αδιαφορούν παντελώς για τα 5 νησιά που υπέστησαν όσο κανένας Ευρωπαίος την προσφυγική κρίση. Ας μην πει κανείς ότι η Γερμανία δέχτηκε πολύ μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων, διότι δεν μπορεί να μετριέται έτσι το βάρος που υφίστασαι. Πόσους κατοίκους έχει η Λέσβος και πόσους πρόσφυγες δέχτηκε; Υπάρχει Γερμανική πόλη που να δέχτηκε την ίδια ποσοστιαία αναλογία; Προφανώς όχι. Και ούτε θέλω να σκεφτώ πως θα αντιδρούσαν οι κάτοικοι μιας Γερμανικής πόλης αν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Το ίδιο και με την Κω και τη Λέρο. Υπάρχει Ευρωπαϊκή πόλη που να δέχεται ποσοστιαία τόσους πρόσφυγες; όχι δεν υπάρχει. Μήπως τελικώς όλοι οι Ευρωπαίοι πλήν ημών, αφού βολεύτηκαν με τα νησιά τους «ποιούν την νήσσα». Μήπως πρέπει να γίνει μια μεγάλη καμπάνια για να ενημερωθούν για όσα αγνοούν τελείως;
“Έχουν ιδέα μήπως οι Ευρωπαίοι τι σημαίνει απαγορευτικό; Αναρωτήθηκαν πως διασφαλίζεται η οικονομική συνοχή που επαγγέλλεται η Ε.Ε με την διαφορά του ετήσιου μισθού που υπάρχει μεταξύ του Έλληνα και του Γερμανού ξενοδοχοϋπάλληλου;”
Έχουν ιδέα μήπως οι Ευρωπαίοι τι σημαίνει απαγορευτικό; Τι σημαίνει να αποκλειστείς για δύο και τρείς μέρες σε ένα νησί; Ξέρουν μήπως πόσα δαπανούν οι νησιώτες που αναγκάζονται να ανέβουν στην Αθήνα ακόμη και για την πιο απλή επέμβαση σε Νοσοκομείο; Γνωρίζουν τι δαπάνες υφίστανται οι νησιώτες φοιτητές σε σχέση με τους φοιτητές των Ηπειρωτικών περιοχών; Έχουν πάρει χαμπάρι τι σημαίνει να πληρώνεις για όλα τα είδη ένα τεράστιο κόστος μεταφορικών; Θα απαντήσει ενδεχομένως κάποιος, μα έχετε τουρισμό. Έχετε ανάπτυξη. Σκέφτηκαν αυτοί που αναφέρονται στην ανάπτυξη πόσες ημέρες το χρόνο έχουμε τουρισμό; Πάνω απ’όλα όμως σκέφτηκε ο Γερμανός που τώρα αρνήθηκε την δόση, πόσα χρήματα μένουν στη Γερμανία από το δικό μας τουριστικό προϊόν και πόσα στον τόπο μας; Μήπως πρέπει να τον παραπέμψουμε στους μεγάλους Γερμανούς Tour Operators για να μάθει; Μήπως αναρωτήθηκαν ποτέ όσοι μιλάνε για τουριστική ανάπτυξη πόσες ώρες εργάζεται η καμαριέρα και ο σερβιτόρος στα νησιά μας και πόσους μήνες είναι στην ανεργία; Αναρωτήθηκαν πως διασφαλίζεται η οικονομική συνοχή που επαγγέλλεται η Ε.Ε με την διαφορά του ετήσιου μισθού που υπάρχει μεταξύ του Έλληνα και του Γερμανού ξενοδοχοϋπάλληλου; Σκέφθηκε ποτέ ο Ευρωπαίος τι σημαίνει για τον Έλληνα ξενοδόχο και ιδιοκτήτη τουριστικού καταστήματος κάθε μορφής, να είσαι 6 μήνες κλειστός και πως διασφαλίζεται έτσι η οικονομική συνοχή και η ισόρροπη ανάπτυξη; Είναι άπειρα τα παραδείγματα που δείχνουν τι σημαίνει νησιωτικότητα την οποία έπρεπε να επιβάλουμε ως αντίληψη και νοοτροπία για να έρθει πρώτος ο Γερμανός και να πεί «όχι, από αλλού θα διασφαλίσεις τα ισοδύναμα.
Δεν μπορείς να καταργείς των μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ από τα νησιά». Αυτό όμως είναι και το μέγα ζητούμενο. Πώς εμείς οι Έλληνες, πως οι πολιτικοί μας σε όλα τα επίπεδα και πως η επίσημη εθνική γραμμή μας θα οδηγηθεί επιτέλους το να αναδείξει, να αγωνιστεί και να επιβάλει αυτές τις αντιλήψεις. Για λόγους Εθνικούς, για λόγους συνοχής και ισόρροπης ανάπτυξης για λόγους πολιτιστικούς που αφορούν ολόκληρο το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
“Ο ΦΠΑ επανεξετάζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν μπορούμε άλλο να ολιγωρούμε. Σε κάθε περίπτωση για κάθε νησιώτη η υπόθεση ΦΠΑ δεν έχει κλείσει”
Η υπόθεση μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά δεν έκλεισε. Απεναντίας, πρέπει να ανοίξει δυναμικά και με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία. Η Μαδέρα, οι Αζόρες και άλλα νησιά διατηρούν πολύ χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ. Γιατί όχι εμείς που έχουμε πολύ περισσότερα προβλήματα; Όσο και αν σε αυτή τη φάση η υπόθεση δείχνει να κλείνει με την απίστευτη ολιγωρία των βουλευτών των νησιών (ούτε ένας δεν παραιτήθηκε με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών) και την έλλειψη εμπνευσμένης ηγεσίας σε τοπικό επίπεδο που θα οδηγούσε το σύνολο των τοπικών νησιωτικών δήμων σε σθεναρή αντίδραση, η υπόθεση παραμένει για εμάς τους νησιώτες ανοιχτή. Όσο και αν κάποιοι μικρόνοες ανταγωνιστές του τουρισμού, αντί να διεκδικήσουν και για τα άλλα νησιά ευνοϊκό καθεστώς, χαίρονται που καταργούνται επι του παρόντος στα νησιά οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, το θέμα παραμένει ανοικτό. Πρέπει να μείνει ανοιχτό. Ήδη, με πρωτοβουλία πέντε δημάρχων και της ΚΕΔΕ, το θέμα έχει τεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα συζητηθεί σε επίπεδο Commission. Απαιτούνται όμως κι άλλες πρωτοβουλίες. Κυρίως απαιτείται να θέσει το θέμα η Ελληνική κυβέρνηση. Αν χρειάζεται και αυτή να πεισθεί, τότε εμείς οι νησιώτες είμαστε πρόθυμοι να το κάνουμε. Ο ΦΠΑ επανεξετάζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν μπορούμε άλλο να ολιγωρούμε. Σε κάθε περίπτωση για κάθε νησιώτη η υπόθεση ΦΠΑ δεν έχει κλείσει. Παραμένει ανοιχτή κύριοι.