Πάσχα στην Ουκρανία. Εκεί που ο πόλεμος δεν σταματά ούτε για την μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Εκεί που η Εκκλησία έχει ζητήσει ο κόσμος να μην πάει στην Ανάσταση για να μην γίνει στόχος του ρωσικού στρατού. Όπου πολλοί το βράδυ το Μεγάλου Σαββάτου ίσως να μην ακούσουν καν τις καμπάνες όντας κρυμμένοι στα καταφύγια. Εκεί που οι οικογένειες και οι φίλοι δεν καθίσουν μαζί γύρω από το ίδιο τραπέζι αφού άλλοι πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, άλλοι πολεμούν στο μέτωπο και κάποιοι θα είναι πια απόντες για πάντα.
Πάσχα σε πόλεις σαν το Χάρκοβο ή τις περιοχές της Ανατολική Ουκρανίας που ο ήχος από τις σειρήνες δεν σταματά και ο ένας μετά τον άλλο οι βομβαρδισμοί βοηθούν να φωλιάσει πιο πολύ στην ψυχή ο φόβος του θανάτου, το αίσθημα της απόγνωσης, η παράδοσης στην θλίψη για μια Ανάσταση που δεν έρχεται.
Ή στην Μαριούπολη. Με τους ανθρώπους κρυμμένους νυχθημερόν, υπό το φόβο του κατακτητή. Όπου το να βγει κανείς και να κυκλοφορήσει στο δρόμο -αν έχει το θάρρος να το κάνει- σημαίνει πως θα αντικρίζει πτώματα στο δρόμο, ισοπεδωμένα κτίρια, εκκλησιές κατεστραμμένες που δεν θα σημάνουν το βράδυ αυτού του Μ.Σαββάτου.
Και είναι και οι κάτοικοι σε οι άλλες πόλεις. Που μπορεί να μην βιώνουν ίδιες στιγμές αλλά μοιάζουν στοιχειωμένες και την Μεγάλη Εβδομάδα, στις εκκλησίες πηγαίνουν μόνο ηλικιωμένοι, γιατί μόνο αυτοί έμειναν πίσω. Τα παιδιά τους έχουν φύγει. Κόρες και εγγόνια για να σωθούν. Γιοι για να πολεμήσουν. Και εκείνοι ανάβουν ένα κερί προσευχόμενοι οι αγαπημένοι τους να είναι ασφαλείς.
Στο Κίεβο, που μια σχετική κανονικότητα έχει επιστρέψει, οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να νιώσουν αυτές τις άγιες μέρες. Μια καρτέλα με αυγά για βάψιμο, φούρνοι που ψήνουν τσουρέκια και παραδοσιακά εδέσματα ενώ τα παιδιά κάνουν ζωγραφιές για το Πάσχα και κρατούν λίγο χώρο στο χαρτί για να φτιάξουν και τη σημαία της πατρίδας τους.
Και είναι και οι ξενιτεμένοι. Αυτοί που άφησαν πίσω τους αγαπημένους τους θέλοντας να οδηγήσουν τα παιδιά τους σε ένα ασφαλές μέρος. Που αγωνιούν για συντρόφους, γονείς, αδέρφια φίλους. Άλλοι σε πόλεις όπως η Λβιβ ή σε ξένο τόπο.
