Feelgood βιβλία, σκανδιναβικό νουάρ, μπεστ σέλερ, μεγάλοι συγγραφείς, αλλά και επιλογές εναλλακτικές. Οι προθήκες των βιβλιοπωλείων μας καλούν να τις εξερευνήσουμε και λίγο πριν από τα Χριστούγεννα να επιλέξουμε το καλύτερο (και εν τέλει το πιο προσωπικό) δώρο για εμάς και τους αγαπημένους μας.
«Το βιβλιοπωλείο των μικρών θαυμάτων» της Μόνικα Γκουτιέρες (μετάφραση Καλλιόπη Ταβουλάρη, εκδόσεις Μεταίχμιο)
Μπορεί ένα μικρό βιβλιοπωλείο να σου αλλάξει τη ζωή; Μια ιστορία για όσους έχουν νιώσει ότι η λογοτεχνία τους έσωσε.
Η νεαρή αρχαιολόγος Άγκνες Μαρτί μετακομίζει από τη Βαρκελώνη στο Λονδίνο ψάχνοντας δουλειά. Λίγο αφότου φτάσει στην πόλη, ενώ περπατάει στο Τεμπλ, μια ξαφνική νεροποντή την αναγκάζει να αναζητήσει καταφύγιο στο Moonlight Books, ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλιοπωλείο. Ο ιδιοκτήτης ψάχνει υπάλληλο· η Άγκνες γοητεύεται από την ιδιαίτερη προσωπικότητά του και αποφασίζει να δεχτεί τη θέση.
Ο καιρός περνάει και η Άγκνες αρχίζει να μαθαίνει τον στριφνό χαρακτήρα του αφεντικού της και τις εκκεντρικότητες των τακτικών πελατών, του χαρισματικού αγοριού που θέλει να γίνει αστροναύτης, της κυρίας με τα βιολετί μαλλιά. Νιώθει να παρασύρεται από τη μαγεία αυτού του αξιαγάπητου βιβλιοπωλείου. Ώσπου μια μέρα, ένα πολύτιμο βιβλίο εξαφανίζεται.
Ο επιθεωρητής Τζον Λόκγουντ αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση, διαταράσσοντας την ηρεμία και τη γαλήνη της Άγκνες.
«Έπρεπε να σηκώσει κανείς το βλέμμα προς την οροφή του βιβλιοπωλείου μία νύχτα έναστρη για να καταλάβει γιατί ο ιδιοκτήτης του του είχε δώσει αυτό το όνομα. Το ψηλό ταβάνι με τα ξύλινα δοκάρια του δευτέρου ορόφου στεφάνωνε μεγαλόπρεπα ένας αξιοπρόσεκτος γυάλινος φεγγίτης σε σχήμα πυραμίδας. Στη διάρκεια της ημέρας ίσα που άφηνε το φως να περνάει, ένα φως συχνά μουντό στο βροχερό Λονδίνο, αν όμως κάποιος έμπαινε στον κόπο να υψώσει το βλέμμα μια γαλήνια και ξάστερη νύχτα, είχε υπέροχη πανοραμική θέα στον έναστρο φεγγαρόλουστο ουρανό». Απόσπασμα από το βιβλίο.
Η Μόνικα Γκουτιέρες γεννήθηκε στη Βαρκελώνη. Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και ιστορία. Ασχολείται με τη συγγραφή και έχει διακριθεί για τα διηγήματα και τα ποιήματά της.
«Στα μονοπάτια της Ακρόπολης. Γνωριμία με τα σπάνια φυτά και ζώα του Ιερού Βράχου» των Γρηγόρη και Λάμπρου Τσούνη (εκδόσεις Κέδρος)
«Όλοι γνωρίζουν ότι η Ακρόπολη είναι το σημαντικότερο μνημείο του
παγκόσμιου πολιτισμού. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι η Ακρόπολη είναι επίσης ένα σημαντικό μνημείο της φύσης.
Ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της Αττικής, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τους εθνικούς δρυμούς της Πάρνηθας, του Σουνίου, από το Αισθητικό Δάσος της Καισαριανής, από τον υγρότοπο του Σχινιά.
Οι αρχαιολογικοί χώροι είναι από τη φύση τους νησίδες άγριας ζωής,
γιατί εδώ προσφέρονται οι κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη πλούσιας χλωρίδας-βλάστησης και πανίδας και προσφέρουν ασφαλές καταφύγιο για την αναπαραγωγή και τη διατροφή μεγάλου αριθμού πουλιών και ζώων.
Στην Ακρόπολη, από παλιά, αλλά ακόμη και σήμερα, φωλιάζει η Κουκουβάγια (Athene noctua), σύμβολο της θεάς Αθηνάς και της Σοφίας.
Στα βράχια της Ακρόπολης, εκτός από τα Αγριοπερίστερα, φωλιάζουν
τα σπάνια Βραχοκιρκίνεζα (Falco tinnunculus), 3 ζευγάρια, και οι Γαλαζοκότσυφες (Monticola solitarius), που το κελάηδημά τους μοιάζει με τον
ήχο του φλάουτου.
Την άνοιξη σκίζουν τον ουρανό με χάρη τα Σπιτοχελίδονα (Delichon
urbica), τα Σταβλοχελίδονα (Hirundo rustica), που φωλιάζουν στην Πλάκα, και οι Σταχτάρες (Apus apus και Apus melba), που τείνουν να εξαφανιστούν. Αυτές φωλιάζουν στις σπηλιές του ιερού βράχου.
Στο φυσικό περιβάλλον της Ακρόπολης, με την πλούσια βλάστηση,
που είναι προστατευμένο από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, την άνοιξη
φωλιάζουν επίσης αρκετά ζευγάρια (περίπου 10) από Τσαλαπετεινούς
(Upupa epops). Όταν δε φωλιάζουν στα δέντρα, χρησιμοποιούν τρύπες
του ιερού βράχου για να φωλιάσουν. Άλλα πουλιά που βρίσκουν καταφύγιο και φωλιάζουν εδώ είναι: η Δεκαοχτούρα, ο Μυγοχάφτης, ο Κότσυφας, η Καρδερίνα, ο Φλώρος, η Καρακάξα, το Σπουργίτι, ο Μαυροτσιροβάκος.
Όταν αρχίζει να χειμωνιάζει και τα αποδημητικά έχουν φύγει, τότε μένουν τα πουλιά που φωλιάζουν μόνιμα και οι χειμωνιάτικοι επισκέπτες που
έρχονται στην Ακρόπολη αυτή την εποχή. Μόνιμα φωλιάζουν τα Αγριοπερίστερα, η Δεκαοχτούρα, ο Μαυροτσιροβάκος, ο Κότσυφας, ο Γαλαζοκότσυφας, η Καρδερίνα, ο Σπουργίτης. Τον χειμώνα κάνουν την εμφάνισή
τους η Ποντικοβαρβακίνα, το Ξεφτέρι, ο Πετρίτης και η Τυτώ...»
Στα είκοσι χρόνια των ερευνών τους ο Γρηγόρης και ο Λάμπρος Τσούνης κατέγραψαν όλα τα σπάνια φυτά και ζώα που απαντούν στα μονοπάτια της.
Ο Γρηγόρης Τσούνης είναι βιολόγος, ορνιθολόγος και συγγραφέας. Για περισσὀτερο από σαράντα χρόνια ασχολήθηκε με την προστασία της ελληνικής φύσης, την Περιβαλλοντική Βιολογία και την Ορνιθολογία.
Επιστημονικές έρευνές του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Έχει συνεργαστεί με ελληνικούς και ξένους οργανισμούς σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης. Σήμερα ασχολείται με τη βιολογική γεωργία. Ταξιδεύει, φωτογραφίζει, αρθρογραφεί και γράφει βιβλία για το ελληνικό φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Ο Λάμπρος Τσούνης είναι περιβαλλοντολόγος - ωκεανογράφος, MSc. Υποψήφιος Διδάκτορας στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Πατρών. Επιστημονικά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Το 2006, μαζί με τον πατέρα του, ανακάλυψαν το εξαφανισμένο στενότοπο ενδημικό φυτό της Ακρόπολης, τη Micromeria acropolitana. Σήμερα μελετά την ιχθυοπανίδα των λιμνών της Δυτικής Ελλάδας. Είναι υπεύθυνος έκδοσης και αρθρογράφος στο ηλεκτρονικό περιοδικό Green Apple.
«Μεσάνυχτα στη βιβλιοθήκη» του Ματ Χέιγκ (μετάφραση Άννα Παπασταύρου, εκδόσεις Ψυχογιός)
«Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη», είπε. «Και μέσα σ’ αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον. Κάθε βιβλίο σού δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μιαν άλλη ζωή που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές… Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να αναιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες;»
Η ζωή της Νόρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η γάτα της πέθανε, ο αδελφός της δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται γι′ αυτήν και επιπλέον, την έχουν απολύσει. Ουδείς τη χρειάζεται. Έτσι, μια νύχτα αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Και τότε, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται σε μια βιβλιοθήκη. Εκεί της δίνεται η δυνατότητα να αναιρέσει επιλογές και να απαλλαγεί από τις τύψεις της, δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να είχε ζήσει. Οι δυνατότητες είναι αμέτρητες: Η Νόρα ροκ σταρ, πρωταθλήτρια με ολυμπιακά μετάλλια, ερευνήτρια στην Αρκτική και ακόμη, μητέρα, σύζυγος, διάσημη και με επιρροή κ.ο.κ.
Το αγωνιώδες ερώτημα που προκύπτει όμως είναι: Αν έχεις άπειρες εναλλακτικές, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;
Ο Ματ Χέιγκ (1975) είναι Βρετανός συγγραφέας βιβλίων για παιδιά και ενηλίκους. Τα έργα του, μεταξύ των οποίων το απομνημόνευμα Λόγοι να μείνεις ζωντανός και το βραβευμένο μυθιστόρημα Πώς να σταματήσεις τον χρόνο, έχουν βρεθεί στην κορυφή της λίστας των μπεστ σέλερ τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ. Το παιδικό του βιβλίο Το αγόρι που το είπαν... Χριστούγεννα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τους Μάγκι Σμιθ και Τζιμ Μπρόντμπεντ.
Το μυθιστόρημά του «Μεσάνυχτα στη βιβλιοθήκη» αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, διακρίθηκε ως το δημοφιλέστερο μυθιστόρημα του 2020 στην ψηφοφορία των αναγνωστών του Goodreads, μεταφράζεται σε περισσότερες από 40 χώρες, ενώ πρόκειται να μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός ετοιμάζεται επίσης το βιβλίο του The Comfort Book.
«Sapiens: Μια εικονογραφημένη ιστορία - Τα θεμέλια του πολιτισμού» των David Vandermuelen - Daniel Casanave (εκδόσεις Αλεξάνδρεια)
Μήπως πριν από 12.000 χρόνια εμείς οι άνθρωποι πέσαμε σε μια παγίδα από την οποία δεν μπορέσαμε να ξεφύγουμε ποτέ;
Η εικονογραφημένη αυτή σειρά αποτελεί μια πνευματώδη και ριζοσπαστική αφήγηση της ιστορίας της ανθρωπότητας, βασισμένη στο βιβλίο του Γιουβάλ Νόε Χαράρι «Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου», που έχει πουλήσει παγκοσμίως πάνω από 21 εκατομμύρια αντίτυπα σε 65 γλώσσες. Ο Τόμος 2 μπορεί να διαβαστεί αυτόνομα ή σαν συνέχεια του πρώτου τόμου και έχει σχεδιαστεί ώστε να μαγνητίσει ενήλικους και εφήβους που συνήθως δεν ασχολούνται με την επιστήμη και την ιστορία.
Το «Sapiens: Μια εικονογραφημένη ιστορία - Τα θεμέλια του πολιτισμού» διηγείται πώς οι χόμο σάπιενς μετατράπηκαν από νομάδες σε έποικους και άρχισαν να εργάζονται όλο και πιο πολύ, χωρίς όμως να εξασφαλίζουν μια καλύτερη ζωή.
Μάθετε πώς το σιτάρι έγινε κυρίαρχος του κόσμου· πώς ένας απίθανος γάμος ανάμεσα σε ένα θεό και ένα γραφειοκράτη δημιούργησε τις πρώτες αυτοκρατορίες· πώς ο πόλεμος, η πείνα, οι αρρώστιες και η ανισότητα έγιναν μέρος της ανθρώπινης κατάστασης· και γιατί για όλα αυτά ίσως να φταίμε αποκλειστικά εμείς.
Ακούγεται κάπως δυσάρεστο; Όχι με το πλήθος των διασκεδαστικών χαρακτήρων που συνεχίζουν την αφήγηση που άρχισαν στον πρώτο τόμο. Ο Γιουβάλ, η Ζωή, η καθηγήτρια Σαρασβάτι, η Σίντι και ο Μπιλ, η αστυνόμος Λόπες και η Δρ Φαντασία ταξιδεύουν στα μήκη και τα πλάτη της ανθρώπινης ιστορίας, αυτή τη φορά για να ανακαλύψουν πώς η Αγροτική Επανάσταση άλλαξε για πάντα την κοινωνία. Ο πανούργος Μεφιστοφελής τούς δείχνει πώς παγιδεύεις ανθρώπους με φυτά, ο βασιλιάς Χαμουραμπί δημιουργεί τους νόμους και ο Κομφούκιος εξηγεί τι είναι μια αρμονική κοινωνία. Ενώ σε ρόλο γκεστ σταρ εμφανίζονται ο Τόμας Τζέφερσον, η Σκάρλετ Ο′ Χάρα, η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Τζον Λένον. Οι απαρχές της σύγχρονης γεωργίας παρουσιάζονται με τη μορφή ελισαβετιανής τραγωδίας, η τύχη των εξημερωμένων φυτών και ζώων μέσα από τις στήλες του «Ημερήσιου Επιχειρηματία» και η ιστορία της ανισότητας γίνεται η έρευνα μιας αστυνομικής ιστορίας με υπερήρωες.
Ο καθηγητής Yuval Noah Harari είναι ιστορικός και συγγραφέας και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της εποχής μας. Τα δημοφιλή βιβλία του –Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου, Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος, 21 Μαθήματα για τον 21ο αιώνα -έχουν πουλήσει 27,5 εκατομμύρια αντίτυπα σε 60 γλώσσες. Τα έχουν προτείνει ως ανάγνωσμα ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Κρις Έβανς, η Τζανέλ Μονέ, ο Μπιλ Γκέιτς και πολλοί άλλοι. Ο Guardian έχει υποστηρίξει ότι το Sapiens έφερε επανάσταση στη μη λογοτεχνική αγορά του βιβλίου και εκλαΐκευσε τα «εγκεφαλικά βιβλία».
Ο Γιουβάλ Νόε Χαράρι είναι καθηγητής ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ και η δουλειά του αφορά μακροϊστορικά ζητήματα όπως: Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην ιστορία και τη βιολογία; Ποια είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον χόμο σάπιενς και τα άλλα ζώα; Ποια είναι τα ηθικά ζητήματα που θέτει η επιστήμη και η τεχνολογία στον 21ο αιώνα;
Ο David Vandermuelen είναι Βέλγος συγγραφέας και σχεδιαστής, με έδρα τις Βρυξέλλες, και προέρχεται από την αντεργκράουντ σκηνή των κόμικς. Το 2005 παρουσίασε το Fritz Haber, μια ιστορική σειρά κόμικς σε ρεαλιστικό ύφος. Ίδρυσε τη σειρά κόμικς «La Petite Bédéthèque des Savoirs» («Η μικρή κομικοθήκη της γνώσης») για τον βελγικό εκδοτικό οίκο Le Lombard, η οποία του χάρισε τη φήμη του ειδικού στο πεδίο των επιστημονικών κόμικς.
Ο Daniel Casanave είναι Γάλλος σχεδιαστής. Ζει στη Ρενς και μοιράζει το χρόνο του σε πεδία τόσο διαφορετικά όσο η εικονογράφηση, η σκηνογραφία, τα κόμικς και τα σκίτσα δικαστηρίου σε δίκες που καλύπτονται τηλεοπτικά. Ασχολείται με τα κόμικς από το 2001, και έχει εστιάσει στη μεταφορά κλασικών λογοτεχνικών έργων και βιογραφιών διάσημων προσώπων. Ο Κασανάβ φιλοξενείται τακτικά στο La Revue Dessinée, ένα μεγάλο γαλλικό περιοδικό κόμικς, κι έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία κόμικς σε συνεργασία με τον Γάλλο αστροφυσικό Hubert Reeves.
«Το κουτί» των Καμίλα Λέκμπεργ - Χένρικ Φιξίους (μετάφραση Αγγελική Νάτση, εκδόσεις Μεταίχμιο)
Σπαθιά διαπερνάνε ένα ξύλινο κουτί και το πτώµα µιας γυναίκας που βρίσκεται µέσα του. Η αστυνοµία αναρωτιέται: Πρόκειται για ένα µαγικό κόλπο που πήγε στραβά ή για µια ειδεχθή δολοφονία; Η αστυνοµικός Μίνα Νταµπίρι της αστυνοµίας της Στοκχόλµης επιστρατεύει τον Βίνσεντ Βάλντερ, Μέγα Πνευµατιστή και ειδικό στη γλώσσα του σώµατος και τη µαγεία.
Όταν ο Βίνσεντ ανακαλύψει τον ρωµαϊκό αριθµό τρία χαραγµένο στον µηρό του θύµατος θα συνειδητοποιήσουν ότι στην πραγµατικότητα κυνηγάνε έναν αδίστακτο κατά συρροή δολοφόνο, τον οποίο πρέπει να σταµατήσουν πριν αρχίσουν να αυξάνονται τα πτώµατα.
Αλλά και η Μίνα και ο Βίνσεντ έχουν τα δικά τους σκοτεινά µυστικά. Το παρελθόν του πνευµατιστή φαίνεται πως συνδέεται µε όσα συµβαίνουν και τώρα πια πρέπει να βιαστούν. Πρέπει να είναι ένα βήµα πριν τον δολοφόνο. Να κατανοήσουν τι συµβαίνει µέσα στο µυαλό του, για να µπορέσουν να τον σταµατήσουν.
Η Σουηδή μπεστσελερίστα Καμίλα Λέκμπεργ («Η παγωμένη πριγκίπισσα», «Οικογενειακά μυστικά», «Το παιδί από τη Γερμανία», «Η μάγισσα») ενώνει δυνάμεις με τον Χένρικ Φιξίους, συγγραφέα, ομιλητή, περφόρμερ και πνευματιστή, με τον οποίον και συνυπογράφει «Το Κουτί», πρώτο μέρος μίας πολλά υποσχόμενης τριλογίας, με πρωταγωνιστές την αστυνομικό Μίνα Νταμπίρι και τον πνευματιστή Βίνσεντ Βάλντερ.
Ο Henrik Fexeus είναι ο διασημότερος και πιο περιζήτητος ομιλητής της Σουηδίας και βραβευμένος πνευματιστής. Έχει πραγματοποιήσει εκπληκτικά ψυχολογικά πειράματα στην τηλεόραση και έγινε ευρέως γνωστός το 2007 με το πρώτο του βιβλίο The Art of Reading Minds. Τα τέσσερα επόμενα βιβλία του σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, απέσπασαν αρκετά βραβεία, έχουν πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 27 γλώσσες. Ο Fexeus είναι επίσης αναγνωρισμένος ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς παγκοσμίως στη γλώσσα του σώματος.
Στα βιβλιοπωλεία 8 Δεκεμβρίου.
«Όχι ορχιδέες για τη Μις Μπλάντις» του Τζέιμς Χάντλι Τσέις (μετάφραση - Επίμετρο Ανδρέας Αποστολίδης, εκδόσεις Άγρα)
Ευτυχία, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο, περίμενε την πολύ πλούσια και πολύ όμορφη Μις Μπλάντις. Μια ευτυχία χωρίς κόπο, πλήρης, στη σκιά ενός δισεκατομμυριούχου πατέρα, για μια ζωή φτιαγμένη από ομορφιά. Χωρίς τα αμέτρητα μικρά χτυπήματα από την έλλειψη χρημάτων.
Με πλήρη άγνοια για τη συμμορία της Μα Γκρίσσον και του ψυχοπαθούς γιου της, ένα συνονθύλευμα από αδύναμους ηλιθίους και άρρωστους σαδιστές.
Απάγεται μία μέρα πριν από το γάμο της, ο αρραβωνιαστικός της πυροβολείται μπροστά στα μάτια της και η Μις Μπλάντις βυθίζεται στην κόλαση. Καθημερινά. Χωρίς διακοπή δευτερολέπτου. Λεία της βάναυσης αγάπης ενός ημίτρελου, μόνο ένα πράγμα μπορεί να εύχεται: να της δοθεί ο θάνατος.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι δύσκολα βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο άνθρωπος που να μην έχει ακούσει για τα παθήματα της Μις Μπλάντις.
Το βιβλίο θεωρείται πια κλασικό γανγκστερικό μυθιστόρημα και το όνομα της ηρωίδας του ακούγεται στα σπίτια όλων. Για το βιβλίο αυτό έγραψε ο Τζωρτζ Όργουελ το δοκίμιό του «Ο Ράφλς και η Μις Μπλάντις». Από την αμερικανική έκδοση.
Ο Τζέιμς Χάντλι Τσέις, όπως είναι γνωστός με το πιο διάσημο ψευδώνυμό του ο Βρετανός René Brabazon Raymond, γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 24 Δεκεμβρίου του 1906. Σε ηλικία δεκαοχτώ χρονών εργαζόταν σε βιβλιοπωλείο και, καθώς ήταν ευσυνείδητος πωλητής, διάβαζε τα βιβλία που πουλούσε. Εκεί παρατήρησε τον ενθουσιασμό του αγγλικού αναγνωστικού κοινού για τις αμερικανικές γκανγκστερικές ιστορίες. Τότε του κίνησαν επίσης το ενδιαφέρον ο Στάινμπεκ, ο Χεμινγουέι καθώς και η νέα αμερικανική αισθητική του hard-boiled, όπως απεικονιζόταν στα έργα του Ντάσιελ Χάμμετ.
Το πρώτο του μυθιστόρημα Όχι ορχιδέες για τη Μις Μπλάντις, το δημοσίευσε το 1939 και το έγραψε, όπως θέλει ο μύθος, μέσα σε έξι Σαββατοκύριακα, συμβουλευόμενος ένα λεξικό της αμερικανικής αργκό. Έγινε γρήγορα μπέστ-σέλλερ. Αυτό το βιβλίο, μαζί με τη συνέχειά του το 1948, τη Σάρκα της ορχιδέας, θα γίνει ένα από τα διαμάντια της βρετανικής νουάρ λογοτεχνίας.
Θα ακολουθήσουν περίπου ενενήντα μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων, μεταξύ των οποίων η Εύα, ένα ακόμη σπουδαίο και κλασικό πλέον έργο, που καθόρισε την ιστορία του είδους. Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν σε δεκάδες γλώσσες και περίπου σαράντα κινηματογραφικές ταινίες βασίστηκαν σε αυτά.
Το λογοτεχνικό σύμπαν του χαρακτηρίζεται από διάχυτη απαισιοδοξία, λεπτοδουλεμένη πλοκή και απόρριψη της κλασικής ψυχολογικής αφήγησης προς όφελος μιας οπτικής που ευνοεί τη δράση ως τον καλύτερο τρόπο για να γνωρίσει κανείς την ψυχή των χαρακτήρων του.
Παρότι τα περισσότερα βιβλία του διαδραματίζονται στην Αμερική, ο Τσέις δεν έζησε ποτέ εκεί. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στην Αεροπορία, όπου ήταν υπεύθυνος και για το έντυπο της RAF. Tο 1956 με τη σύζυγό του και τον γιο του μετακόμισαν στη Γαλλία, και στη συνέχεια στην Ελβετία, όπου έζησε έως το θάνατό του, το 1985.
«Μετά τον Ταμερλάνο: Η άνοδος και πτώση των παγκόσμιων αυτοκρατοριών, 1400-2000» του John Darwin (μετάφραση Διονύσης Χουρχούλης, εκδόσεις Πατάκη)
Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα βασικά έργα αναφοράς στο αντικείμενο της παγκόσμιας ιστορίας στη διεθνή βιβλιογραφία. Γραμμένο από έναν από τους σημαντικότερους ειδικούς του θέματος, πραγματεύεται την άνοδο και την πτώση των αυτοκρατοριών από τις αρχές του 15ου αιώνα έως τα τέλη του 20ού.
Εξηγεί επίσης την επιρροή της γεωγραφίας, τον ρόλο των θαλάσσιων οδών και του εμπορίου, τη σημασία της ραγδαία εξελισσόμενης τεχνολογίας, των δικτύων, της οικονομίας, της δυναμικής των κοινωνιών -όλα ζητήματα που αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στις μέρες μας.
Διατηρώντας μια πραγματικά παγκόσμια οπτική, εξετάζει την αναδυόμενη Ευρώπη των νεότερων χρόνων, τον ισλαμικό κόσμο με έμφαση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, την Κίνα (το απόγειο της ισχύος της αλλά και την κρίση της τον 19ο αιώνα), την Ινδία, την επέκταση της Ρωσίας, την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, την άνοδο των ΗΠΑ, την εμφάνιση της Ιαπωνίας στο παγκόσμιο προσκήνιο, τον αυξανόμενο ρόλο της Αφρικής στις διεθνείς υποθέσεις (αν και ως αποδέκτη της ισχύος των άλλων), την αποαποικιοποίηση και την άνοδο του Παγκόσμιου Νότου, και συζητά την εμφάνιση «άτυπων» αυτοκρατοριών στη μεταπολεμική εποχή.
Συγγραφέας που διακρίνεται για την καθαρότητα και τη γοητεία της γραφής του, ο John Darwin παραδίδει ένα έργο που έχει ήδη αναγνωριστεί ως κλασικό και θα παραμείνει τέτοιο για πολλά ακόμη χρόνια.
Ο John Darwin γεννήθηκε το 1948 στο Έξετερ της Αγγλίας. Δίδαξε ιστορία στo Πανεπιστήμιo του Ρέντινγκ (1972-1984) και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (1984-2019), όπου διετέλεσε εταίρος του Nuffield College. Από το 2014 είναι διευθυντής του Oxford Centre for Global History. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και γενικότερα τα φαινόμενα ανόδου και πτώσης αυτοκρατοριών σε όλον τον κόσμο. Το βιβλίο του Μετά τον Ταμερλάνο απέσπασε το βραβείο Wolfson History Prize τo 2008.
Ο Διονύσης Χουρχούλης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστημίου, όπου διδάσκει ιστορία του 20ού αιώνα με έμφαση στην ιστορία των διεθνών σχέσεων.
«Οι απαρηγόρητοι» του Καζούο Ισιγκούρο (μετάφραση Αργυρώ Μαντόγλου, εκδόσεις Ψυχογιός)
Αυτή είναι σαν τη μουσική. Μια παρηγοριά. Μια υπέροχη παρηγοριά. Δε ζητάω άλλο τώρα. Μια παρηγοριά.
Ο Ράιντερ, ένας διάσημος πιανίστας, φτάνει σε μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης την οποία δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει, για να δώσει μια συναυλία την οποία δεν μπορεί να θυμηθεί πότε τη συμφώνησε. Καθώς όμως περιπλανιέται σε ένα σκηνικό πότε απόκοσμο και πότε κωμικό -αλλά πάντοτε παράξενα ρευστό, σαν σε όνειρο-, αργά αλλά σταθερά συνειδητοποιεί πως αυτή είναι η σημαντικότερη εμφάνιση της ζωής του.
Οι Απαρηγόρητοι είναι ταυτόχρονα ένα καθηλωτικό ψυχολογικό μυστήριο, μια δηκτική σάτιρα της λατρείας των τεχνών, αλλά και μια διεισδυτική σπουδή στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου του οποίου η δημόσια ζωή ξέφυγε εντελώς από τον έλεγχό του. Κυρίως, ωστόσο, είναι άλλη μια αριστοτεχνικά γραμμένη ιστορία από τον βραβευμένο με Νομπέλ Καζούο Ισιγκούρο, παράξενη, ανησυχαστική, που πάλλεται από τις απηχήσεις του πνεύματος και της ανθρωπιάς του.
Ο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι το 1954, αλλά μεγάλωσε στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει γράψει επτά μυθιστορήματα, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες, και θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς της εποχής μας. Το 2017 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του «Τα απομεινάρια μιας μέρας», που το 1989 τιμήθηκε με το Bραβείο Booker και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Άντονι Χόπκινς, «Ο θαμμένος γίγαντας», «Μη μ′ αφήσεις ποτέ», «Αχνή θέα των λόφων» και «Όταν ήμαστε ορφανοί». Ζει στο Λονδίνο με τη σύζυγο και την κόρη του.
«Text» του Ντμίτρι Γκλουχόφσκι (μετάφραση Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδόσεις Καστανιώτη)
Μόσχα, 2016. Ο Ιλιά αποφυλακίζεται ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια και επιστρέφει σπίτι του. Αλλά τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Η μητέρα του έχει μόλις πεθάνει, η κοπέλα του έχει βρει έναν άλλο σύντροφο και ο παιδικός του φίλος τον αντιμετωπίζει με καχυποψία. Ο Ιλιά, αδικημένος και απογοητευμένος, πνίγει τη θλίψη του στο αλκοόλ και, κάποια στιγμή, ωθούμενος από μια ανεξέλεγκτη φρενίτιδα, αποφασίζει να λογαριαστεί με τον Πέτια, τον αξιωματικό της δίωξης ναρκωτικών που τον οδήγησε πίσω από τα κάγκελα. Και πράγματι, προβαίνει σε μια οριακή πράξη.
Αμέσως μετά αποσπά το κινητό τηλέφωνο του αστυνομικού και, με τη συσκευή πλέον στην κατοχή του, ο Ιλιά τρυπώνει στο παρελθόν του. Και όταν αρχίζει να λαμβάνει αγωνιώδη μηνύματα από τους οικείους του Πέτια, από την εγκυμονούσα Νίνα επίσης, ο Ιλιά δεν διστάζει να απαντήσει εκείνος στη θέση του. Σταδιακά υιοθετεί μια ξένη ταυτότητα και εισχωρεί στη ζωή του ανθρώπου που εκδικήθηκε. Ο Ντμίτρι Γκλουχόφσκι, ανατέμνοντας ανατριχιαστικά τη σύγχρονη Ρωσία, διαπλέκει τα πεπρωμένα δύο νεαρών αντρών που είναι ένοχοι, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
«Ο διεθνής αστέρας της μετα-αποκαλυπτικής μυθοπλασίας σκιαγραφεί το πορτρέτο της σημερινής ρωσικής κοινωνίας, στην οποία ορισμένοι έχουν δικαιώματα και οι υπόλοιποι δεν έχουν τίποτα. Το ΤΕΧΤ αφηγείται την ιστορία μιας κάθαρσης με τους όρους ενός θρίλερ, όπου από τα βάθη του χρόνου αντηχεί το Έγκλημα και τιμωρία του Φιόντορ Ντοστογέφσκι». Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Ο Ρώσος μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος Ντμίτρι Αλεξέγεβιτς Γκλουχόφσκι γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στη Μόσχα. Είναι παγκοσμίως γνωστός για τις αφηγήσεις που συνδυάζουν την επιστημονική φαντασία με τη δυστοπία και τις κοινωνικές και πολιτικές δομές του σύγχρονου κόσμου. Σπούδασε δημοσιογραφία και διεθνείς σχέσεις στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Εργάστηκε ως ανταποκριτής για αρκετά χρόνια. Μιλάει πέντε γλώσσες και έχει ζήσει μεταξύ άλλων στη Γερμανία και τη Γαλλία. Σε ηλικία 18 ετών άρχισε να γράφει το πρώτο μυθιστόρημα του με τίτλο Metro 2033. Αργότερα, μέσω του ελεύθερου διαδικτύου, το κείμενο σημείωσε τεράστια επιτυχία και έγινε ηλεκτρονικό παιχνίδι. Ως βιβλίο κυκλοφόρησε το 2005, επανεκδόθηκε το 2007 και την ίδια χρονιά απέσπασε το Βραβείο Eurocon. Ακολούθησαν το Metro 2034 (2009) και το Metro 2035 (2015), με το οποίο ολοκληρώθηκε η τριλογία.
«Ο διάβολος και τα σκοτεινά νερά» του Στιούαρτ Τέρτον (Θοδωρής Τσαπακίδης, εκδόσεις Μεταίχμιο)
Ένας φόνος στην ανοιχτή θάλασσα. Ένα ιδιαίτερο ερευνητικό δίδυμο. Ένας δαίμονας που ίσως υπάρχει, ίσως και όχι.
Ανατολικές Ινδίες, 1634. Ο Σάμιουελ Πιπς, ο σπουδαιότερος κλεφτοκυνηγός του κόσμου, μεταφέρεται από την Μπατάβια στο Άμστερνταμ, όπου κινδυνεύει να εκτελεστεί για ένα έγκλημα που ίσως διέπραξε, ίσως όχι. Μαζί του ταξιδεύει ο πιστός σωματοφύλακάς του, ο Άρεντ Χέις, που είναι αποφασισμένος να αποδείξει την αθωότητα του φίλου του, ενώ στο ίδιο πλοίο βρίσκεται και η Σάρα Βίσελ, μια γυναίκα ευγενούς καταγωγής με ένα μυστικό, και ο σύζυγός της, o γενικός κυβερνήτης της Μπατάβιας.
Πριν καλά καλά όμως σαλπάρει το πλοίο, αρχίζει ένας καταιγισμός παράδοξων και πολύ δυσοίωνων γεγονότων. Ένας νεκρός λεπρός παραμονεύει στα καταστρώματα. Παράξενα σύμβολα εμφανίζονται στα πανιά. Ζώα σφαγιάζονται. Και μια απόκοσμη φωνή υπόσχεται τρία ανίερα θαύματα. Είναι δυνατόν για όλα αυτά να ευθύνεται ένας δαίμονας με το όνομα γερο-Τομ;
Με τον Σάμιουελ σιδηροδέσμιο στο μπουντρούμι, μονάχα ο Άρεντ και η Σάρα μπορούν να δώσουν λύση σ’ ένα μυστήριο που έχει τις ρίζες του βαθιά στο παρελθόν και τώρα απειλεί να βουλιάξει το πλοίο – και μαζί όλους τους επιβάτες του.
Το νέο, δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα Στιούαρτ Τέρτον χαρακτηρίστηκε από τους The Times «Άκρως ευρηματικό […] που αψηφά οποιαδήποτε κατηγοριοποίηση είτε ως ιστορικό είτε ως αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά περιλαμβάνει όλες τις χάρες και των δύο ειδών καθώς και πολλών άλλων».
Υποψήφιο για τα βραβεία
Goldsboro Books Glass Bell 2021 και Gold Crown 2021
Βιβλίο της χρονιάς σύμφωνα με τους Times
Στα καλύτερα βιβλία του 2020 σύμφωνα με το Publishers Weekly.
Ο Στιούαρτ Τέρτον γεννήθηκε στο Γουίντνες της Αγγλίας και σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Εργάστηκε επί έναν χρόνο ως εκπαιδευτικός στη Σανγκάη και στη συνέχεια ως δημοσιογράφος στο Λονδίνο. Μετακόμισε στο Ντουμπάι όπου εργάστηκε για τρία χρόνια ως ταξιδιωτικός ανταποκριτής πριν επιστρέψει στο Λονδίνο και γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα, Οι επτά θάνατοι της Έβελιν Χάρντκαστλ, το οποίο του χάρισε το Βραβείο Costa Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2018, έχει μεταφραστεί σε 28 γλώσσες και έχει πουλήσει πάνω από 200.000 αντίτυπα στη Μεγάλη Βρετανία.
«Χρονοκαταφύγιο» Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ (μετάφραση Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδόσεις Ίκαρος)
O αφηγητής συναντά τον Γκαουστίν, έναν περιπλανώμενο στον χρόνο ταξιδιώτη, που έχει αποσυνδέσει τη ζωή του από τη σύγχρονη πραγματικότητα και έχει δημιουργήσει την «κλινική για το παρελθόν». Πρόκειται για ένα ίδρυμα που προσφέρει μια πρωτότυπη θεραπεία για τους πάσχοντες από Αλτσχάιμερ: κάθε όροφος αναπαράγει λεπτομερώς μια δεκαετία του περασμένου αιώνα. Οι ασθενείς χάνουν την αίσθηση του παρόντος και του μέλλοντος και μεταφέρονται πίσω στον χρόνο, ξεκλειδώνουν και αναβιώνουν τις αναμνήσεις τους.
Ο Γκοσποντίνοφ με την υπέροχα αποσπασματική γραφή του αποδεικνύει, ξανά, ότι μπορεί να μας ξαφνιάζει και να μας κρατά σε εγρήγορση.
Τι σημαίνει άνοια, τι είναι το γήρας, πώς επιλέγει κανείς τον κόσμο που θα ζήσει αλλά και τι θα κρατήσει από τον εαυτό του πριν πεθάνει, τι σημαίνει Δύση και τι Ανατολή; Τι είναι ο θάνατος;
«Αν δεν υπάρχει Θεός, λέει ο Ντοστογέφσκι, σημαίνει πως τα πάντα είναι δυνατά. Ο Θεός θα αποδειχτεί πως δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια μεγάλη, αποθηκευμένη μνήμη. Μια μνήμη αμαρτιών. Ένα σύννεφο με ατελείωτα μεγκαμπάιτ. Ένας Θεός που θα ξεχνούσε, ένας Θεός με Άλτσχαϊμερ θα μας απελευθέρωνε από όλες μας τις υποχρεώσεις. Αν δεν υπάρχει μνήμη, δεν υπάρχει και έγκλημα» (απόσπασμα).
Το βιβλίο τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος στη Βουλγαρία (2021) καθώς και με το Βραβείο Strega Europeo 2021, το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Ιταλίας. Αναμένεται να μεταφραστεί σε περισσότερες από 12 γλώσσες.
O Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ γεννήθηκε το 1968. Είναι ένας από τους πιο μεταφρασμένους Βούλγαρους συγγραφείς μετά το 1989, ενώ συγκαταλέγεται στους πιο εφευρετικούς και τολμηρούς λογοτέχνες της Ευρώπης.
Το πρώτο του βιβλίο Φυσικό μυθιστόρημα (Ίκαρος, 2020) κυκλοφόρησε το 1999, έγινε διεθνές best seller, μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες και χαρακτηρίστηκε από το New Yorker ως ένα «αναρχικό-πειραματικό ντεμπούτο». Το δεύτερο μυθιστόρημά του Περί φυσικής της μελαγχολίας (Ίκαρος, 2018) κέρδισε πολλά λογοτεχνικά βραβεία, μεταξύ άλλων το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος στη Βουλγαρία (2013), το ελβετικό βραβείο Jan Michalski Preis (2016) και το πολωνικό βραβείο Angelus (2019). Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 15 γλώσσες. Το τρίτο του μυθιστόρημα Χρονοκαταφύγιο (Ίκαρος, 2021) κυκλοφόρησε το 2020. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος στη Βουλγαρία (2021) καθώς και με το βραβείο Strega Europeo (2021).
Έχει διδάξει στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστήμιου Humboldt στο Βερολίνο και εργάστηκε ως επισκέπτης συγγραφέας στο Berliner Künstlerprogramm des DAAD και στο Wissenschaftskolleg zu Berlin.
«Barracoon: Η ιστορία του τελευταίου σκλάβου» της Ζόρα Νιλ Χέρστον (μετάφραση Αντώνης Καλοκύρης, εκδόσεις Παπαδόπουλος)
Μια μοναδική μαρτυρία ανεκτίμητης αξίας. Η σπαρακτική αφήγηση του τελευταίου, γεννημένου στην Αφρική, σκλάβου, σε γλώσσα γλαφυρή, πρωτοπρόσωπη.
Έπρεπε να περάσουν 90 χρόνια για να τολμήσει κάποιος να εκδώσει στην Αμερική την προσωπική μαρτυρία του Κούτζο Λούις, του τελευταίου, το 1931, εν ζωή σκλάβου που μεταφέρθηκε από την Αφρική στις ΗΠΑ.
Τώρα η ιδιωματική του φωνή ακούγεται και στα ελληνικά. Μεταξύ 1927 και 1931 η ανθρωπολόγος Ζόρα Νιλ Χέρστον ταξίδεψε στην Αλαμπάμα για να μιλήσει εκ βαθέων με τον 90χρονο Κούτζο Λούις, πρώην σκλάβο, τον τελευταίο εν ζωή μάρτυρα αυτής της γενοκτονικής διαδικασίας.
Ο Κούτζο μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από την τραγωδία της αιχμαλώτισής του -πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά την απαγόρευση του διατλαντικού εμπορίου σκλάβων- και από την παραμονή του στα barracoon, τους ειδικούς στρατώνες όπου οι δουλέμποροι φυλάκιζαν τους μαύρους σκλάβους πριν τους στοιβάξουν σαν άψυχα τσουβάλια στα αμπάρια των πλοίων τους.
Μπαρακούν: Η ισπανική λέξη barracoon (μπαρακούν) μεταφράζεται ως «στρατόπεδο» και προέρχεται από τη λέξη barraca, που σημαίνει «καλύβα». Ο όρος «μπαρακούν» περιγράφει τις κατασκευές που χρησιμοποιούνταν για την κράτηση Αφρικανών οι οποίοι θα πωλούνταν και θα μεταφέρονταν στην Ευρώπη και την αμερικανική ήπειρο. Οι κατασκευές αυτές, που κάποιες φορές αναφέρονταν επίσης ως εργοστάσια, φυλακές, μαντριά και στάνες, βρίσκονταν κοντά στην ακτή. Άλλοτε ήταν πρόχειρες «καλύβες σκλάβων» και άλλοτε ενισχυμένα «σπίτια σκλάβων» ή «φρούρια σκλάβων», όπου οι Αφρικανοί κρατούνταν σε υπόγεια κελιά, κάτω από τα ενδιαιτήματα των Ευρωπαίων διοικητών στους επάνω ορόφους. Οι Αφρικανοί που κρατούνταν σε αυτές τις δομές ήταν θύματα απαγωγής και είχαν αιχμαλωτιστεί στη διάρκεια τοπικών πολέμων και επιδρομών ή τους έφερναν από την ενδοχώρα ή τις ηπειρωτικές περιοχές ολόκληρης της ηπείρου. Πολλοί πέθαιναν στα μπαρακούν λόγω της
σωματικής εξάντλησης από τη μεταφορά τους στην ακτή ή του μεγάλου διαστήματος που μεσολαβούσε μέχρι την άφιξη του καραβιού. Κάποιοι πέθαιναν ενώ περίμεναν να γεμίσει το καράβι, διαδικασία που μπορούσε να διαρκέσει από τρεις έως έξι μήνες. Αυτή η φάση του δουλεμπορίου ονομαζόταν «παράκτια» περίοδος. Τα χρόνια της καταστολής του δουλεμπορίου οι αιχμάλωτοι παρέμεναν έγκλειστοι για αρκετούς μήνες.
Η Zora Neale Hurston (7 Ιανουαρίου 1891-28 Ιανουαρίου 1960) θεωρείται μία από τις κορυφαίες συγγραφείς της αφροαμερικανικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Λαογράφος και ανθρωπολόγος, είναι στενά συνδεδεμένη με το κίνημα των συγγραφέων της Αναγέννησης του Χάρλεμ (Harlem Renaissance).
Γεννήθηκε στη Νοτασάλγκα της Αλαμπάμα και στα δεκαέξι της, μετά τον θάνατο της μητέρας της, έγινε μέλος ενός περιπλανώμενου θεατρικού θιάσου και κατέληξε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Howard και κατόπιν στο Barnard College και στο πανεπιστήμιο Columbia, όπου ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στην Ανθρωπολογία. Πολλές από τις επιτόπιες μελέτες της αφορούν τη ζωή των Αφροαμερικανών στις πολιτείες του Νότου. Παρότι είχε γράψει πολλά ακαδημαϊκά και λογοτεχνικά βιβλία, μετά τον θάνατό της το έργο της ξεχάστηκε και ανακαλύφθηκε εκ νέου στα τέλη του 20ού αιώνα.