Η Ιταλία διεκδικεί να συμπεριληφθεί ο ιταλικός καφές εσπρέσο στον κατάλογο της «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» της UNESCO, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη ο αναπληρωτής υπουργός Γεωργίας της χώρας, Τζιαν Μάρκο Τσεντινάιο.
«Στην Ιταλία ο καφές είναι πολύ περισσότερα από ένα απλό ρόφημα» - είπε ο Τσεντινάιο - «Είναι μια γνήσια τελετουργία, αναπόσπαστο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας και έκφραση της κοινωνικότητάς μας που μας διακρίνει στον κόσμο».
Η ιστορία της κουλτούρας του καφέ στην Ιταλία
Eνα φλιτζάνι εσπρέσο αντιπροσωπεύει «ένα κοινωνικό και πολιτιστικό τελετουργικό για όλους τους Ιταλούς», είπε ο Τσεντινάιο, «που αντικατοπτρίζεται επίσης στη λογοτεχνία και το απολαμβάνει ολόκληρη η χώρα, από τη Νάπολη μέχρι τη Βενετία και την Τεργέστη, από τη Ρώμη έως το Μιλάνο».
Ο εσπρέσο έγινε γρήγορα αναπόσπαστο μέρος της ιταλικής κουλτούρας μετά τη δημιουργία του στο Τορίνο στα τέλη του 19ου αιώνα. Η κατανάλωση εσπρέσο δημιουργεί μια καλή αφορμή για μια συνάντηση, μια κουβέντα για την πολιτική ή και το ποδόσφαιρο, για παράπονα ή για κουτσομπολιά ή απλώς μια δικαιολογία για να μιλήσουμε για οττιδήποτε.
Σύμφωνα με το Ιταλικό Ινστιτούτο Εσπρέσο, που ιδρύθηκε το 1998 με συγκεκριμένο στόχο τη διαφύλαξη και την προώθηση του αυθεντικού εσπρέσο, η αγορά του εσπρέσο ανέρχεται σε περισσότερα από 4 δισ. ευρώ ετησίως, με περισσότερο από το 90% των Ιταλών να πίνουν ένα φλιτζάνι καθημερινά, συνήθως σερβιρσμένο σε πορσελάνινο φλιτζάνι.
Οι αυστηροί κανονισμοί του ινστιτούτου για τον τέλειο εσπρέσο περιλαμβάνουν τη χρήση πιστοποιημένου μείγματος καφέ, πιστοποιημένου εξοπλισμού και ακόμη και αδειοδοτημένου προσωπικού.
Ο Τσεντινάιο στάθηκε επίσης στο γεγονός ότι η υποψηφιότητα του εσπρέσο είναι «ακόμη πιο σημαντική» στο πλαίσιο των περιορισμών του Covid-19 που παρεμπόδισαν την κοινωνική αλληλεπίδραση, μεγάλο κομμάτι της οποίας πολύ συχνά λαμβάνει χώρα «μπροστά σε έναν καλό ιταλικό καφέ».