Οι αδελφοί Barr, o κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης Brad και ο ντράμερ Andrew, έπαιζαν μαζί από μικροί ως τα δύο τρίτα ενός κλασικού ως προς την σύνθεση του αλλά όχι και την μουσική του rock τρίο, τους The Slip. Ηταν όμως η απόφαση τους το ’06 να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ όπου γεννήθηκαν και να εγκατασταθούν μόνιμα στο Μόντρεαλ του Καναδά και η συμπτωματική γνωριμία τους εκεί με την αρπίστρια Sarah Pagé που οδήγησε στον σχηματισμό των Barr Brothers. Με τα τρία μέχρι τώρα albums – συν ένα EP – το τελευταίο εκ των οποίων κυκλοφόρησε πέρυσι το συγκρότημα έχει κερδίσει πολλούς φίλους με την μουσική του που συνδυάζει τον δυναμισμό του, συχνά μάλιστα αρκούντως ψυχεδελικού, tock με το ατμοσφαιρικό, ακόμα και ονειρικό ηχόχρωμα της άρπας. Οι Barr Brothers μου μίλησαν με αφορμή την πρώτη ζωντανή εμφάνιση τους στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Summer Nostos Festival που διοργανώνει το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος το ΚΠΙΣΝ την Δευτέρα 18 Ιουνίου.
Το πιο εύκολο στις ημέρες μας για ένα συγκρότημα σαν και εσάς είναι να κατηγοριοποιηθεί ως post rock αλλά υποθέτω ότι δεν συμφωνείτε με αυτό, έτσι δεν είναι;
Γενικά δεν έχουμε πρόβλημα με όποια ταμπέλα και αν μας βάλουν. Post rock, prog folk, Americana, καλοί, κακοί, όλες είναι υπό μιαν έννοια αληθινές και ταυτόχρονα ανεπαρκείς. Παίρνουμε στοιχεία από τα πάντα. Αν υπάρχει μια λέξη που να βοηθά τους ανθρώπους να μιλούν για εμάς ή τους μουσικοκριτικούς να γράφουν για εμάς δεν θα διαμαρτυρηθούμε, ειδικά μάλιστα καθώς δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε οι ίδιοι μια συνοπτική περιγραφή για αυτό που κάνουμε!
Τι θα λέγατε λοιπόν οι ίδιοι για την μουσική σας, είναι απλά περισσότερο ή λιγότερο σημερινή, σύγχρονη με την ευρύτερη έννοια, πειραματική ή μήπως και avant garde;
Θα λέγαμε ότι είναι ταυτόχρονα σημερινή και κλασική, οικεία και παράξενη και ότι ανθίζει στα αυτιά των εκτελεστών της! Θα λέγαμε ότι αντλεί τόσα από τον John Coltrane όσα και από τον Bob Dylan, πάνω από όλα όμως θα λέγαμε απλά...ακούστε την! Πάντα μας ενδιαφέρει να υπερβαίνουμε τα όρια μας και τις προσδοκίες του ακροατή αλλά επίσης εκτιμούμε εξίσου την απλότητα ενός καλού τραγουδιού.
Θεωρώντας το από καθαρά μουσικής πλευράς, τι προσθέτει η άρπα στα κλασικά rock όργανα, την ηλεκτρική κιθάρα και τα ντραμς;
Μαζί με πολλά άλλα αυτό που έφερε η παρουσία της Sarah και η άρπα της είναι μια αίσθηση ταυτόχρονα αυτοσυγκράτησης ως προς την ηχητική ένταση και το να καλομαθαίνουμε τους εαυτούς μας ως εκτελεστές και ταυτόχρονα γαλβανισμού καθώς ήταν μια μοναδική πρόκληση η οποία μας παρουσιάστηκε. Δεν υπάρχει μια φόρμουλα ή χάρτης για να εντάξεις μιαν άρπα σε μια μπάντα όπως η δική μας και έτσι έπρεπε εξαρχής να είμαστε επινοητικοί. Η άμεση, σχεδόν ενστικτώδης αντίδραση μας ήταν να βασιστούμε στο «κρουστομελωδικό» ηχόχρωμα της άρπας για να οδηγεί και να προσθέτει «φωτοσκιάσεις» στην μελωδία. Στην πορεία, με την προσθήκη ηλεκτρονικών εφέ και την χρήση περισσότερο ambient δομών, η Sarah μπορεί να κάνει τον ήχο του οργάνου της να έχει μεγαλύτερη διάρκεια ή και να τον τροποποιεί υιοθετώντας πολλές φορές τον ρόλο ενός αρμονίου ή και synthesizer.
Υπάρχει ένα άλλο συγκρότημα αν και εκείνο είναι αμιγώς καναδικό, οι Godspeed You! Black Emperor, το οποίο επίσης χρησιμοποιεί κλασικά όργανα, βιολί και βιολοντσέλο, εντός του παραδοσιακού rock ενορχηστρωτικού σχήματος αλλά φυσικά με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο. Αισθάνεστε κάποιου είδους συγγένεια μαζί τους ή το μοναδικό κοινό σημείο είναι ότι αμφότεροι χρησιμοποιείτε κλασικά όργανα;
Είναι ένα πολύ ξεχωριστό συγκρότημα με την δική του αισθητική, ακόμα και κουλτούρα, πολιτική, υπομονή, εμπόδια, θλίψη και ψυχική ανάταση είναι μερικά από τα στοιχεία που διαμορφώνουν τον instrumental μουσική τους. Η συγγένεια που αισθανόμαστε μαζί τους είναι ως προς το πως αποκωδικοποιούν την καταναλωτική κουλτούρα και στο πως ακροβατούν στο λεπτό σχοινί ανάμεσα στο χάος και την ηχητική δύναμη. Οχι όμως επειδή και οι μεν και οι δε χρησιμοποιούμε κλασικά όργανα, νομίζω ότι αμφότεροι πιστεύουμε πως αυτό είναι απλά ένα μέσο γα έναν μη καθορισμένο εξαρχής σκοπό.
Υποθέτω ότι δεν θα ήταν δύσκολο να βρείτε έναν μπασίστα αν το θέλατε γιατί λοιπόν δεν έχετε; Δεν χρειάζεστε τις χαμηλές νότες και συχνότητες που παράγει το μπάσο για να συνδέουν αυτές της κιθάρας με τον ρυθμό των ντραμς όπως συμβαίνει κατά κανόνα;
Οφείλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη για το ότι δεν έχουμε κάνει όσο εμφανή θα έπρεπε την σημαντική συμβολή των μπασιστών με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί την τελευταία δεκαετία. Οτιδήποτε και αν λέγαμε για αυτούς θα ήταν λίγο, ήμασταν τυχεροί για το ότι συνεργαστήκαμε στο στούντιο και την σκηνή με μερικούς από τους καλύτερους μπασίστες της εποχής μας, τους Miles Perkin, Mishka Stein, Hans Bernhardt και τον τωρινό που έχει παραμείνει για το περισσότερο διάστημα, τον Morgan Moore. Ολοι τους συνέβαλλαν κατά πολύ στην κατεύθυνση της μπάντας. Είναι μόνον οι πολύ συχνές ομολογουμένως αλλαγές των μπασιστών μας που μας ώθησαν να μην κάνουμε «επίσημα» έναν από αυτούς κανονικό μέλος της μπάντας.
Η κελτική μουσική παράδοση που διατρέχει τόσο την αμερικανική όσο και την καναδική folk παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για εσάς;
Η κελτική παράδοση αποτελεί το βασικό γονίδιο του DNA της σύγχρονης μουσικής. Ολόκληροι θεματικοί κύκλοι τραγουδιών, αρμονίες, μελωδίες, ακολουθίες συγχορδιών και τόσα άλλα προέρχονται από αυτήν, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την επίδραση που άσκησε στους πάντες και τα πάντα. Προφανώς λοιπόν είναι πολύ σημαντική και για εμάς αλλά θα ήταν ψέμα το να ισχυριστούμε ότι είμαστε ειδικοί σε αυτήν ή ότι την κατέχουμε τόσο καλά.
Μια μουσικός που επίσης εργάζεται εντός της συνολικής κελτικής παράδοσης και το βασικό της όργανο είναι η άρπα είναι φυσικά η, επίσης και Καναδή, Loreena McKennitt. Έχετε επηρεαστεί καθόλου με οποιονδήποτε τρόπο από εκείνη;
Είναι μια θαυμάσια και πολύ διαφορετική από τους περισσότερους άλλους μουσικός αλλά δεν θα λέγαμε ότι μας έχει επηρεάσει με οποιονδήποτε τρόπο. Σε αυτό το σημείο είναι μάλλον καλό να πούμε ότι το να προσθέσουμε άρπα στην μπάντα δεν ήταν μια προηλειμμένη απόφαση. Δεν είχαμε καμιά σχέση με την άρπα ως όργανο μέχρι που γνωρίσαμε την Sarah με την οποία εκείνη την εποχή ήμασταν γείτονες. Είχαμε κοινό το ότι και εκείνη και εμείς αφιερώσαμε την ζωή μας στο να καταλάβουμε την γλώσσα, την θεωρία και τους νόμους της μουσικής με διαφορετικούς αντίστοιχους τρόπους βέβαια και όλοι μας αναζητούσαμε νέες εκφραστικές οδούς πέραν από τις πολυπερπατημένες και ασφαλείς που είχαμε συνηθίσει. Ηταν η συγκεκριμένη εκτελέστρια της άρπας και όχι το ίδιο το όργανο που τελικά μας προκάλεσε να το συμπεριλάβουμε στην μπάντα.
Προσπαθείτε να δώσετε μια νέα, εκσυγχρονισμένη ίσως, εκδοχή της folk ή να δημιουργήσετε κάτι απολύτως καινούριο και δικό σας;
Κατηγορηματικά δεν προσπαθούμε να εκσυγχρονίσουμε την folk. Ποτέ δεν είδαμε τους εαυτούς μας ως folk μουσικούς, είναι ένα αχανές και ταυτόχρονα περιοριστικό ιδίωμα για να μείνουμε μόνο σε αυτό. Ενα πολύ μεγάλο τμήμα της μουσικής αντίληψης μας διακατέχεται από ακραίο ψυχεδελικό υλικό και δυσαρμονία για να το πούμε αυτό και επίσης τρέφουμε απεριόριστο σεβασμό για όσους το κάνουν τόσο αυθόρμητα και άψογα, υπηρετούν την folk με την αξιοπρέπεια, την αίσθηση της κοινότητας, την αφηγηματική δυνατότητα, την ανθρωπιά, την αμεσότητα, το χιούμορ, την ειλικρίνεια και την απλότητα της. Εμείς απλώς προσπαθούμε να έχουμε και να αναπτύσσουμε όλα αυτά τα στοιχεία στα τράγουδια μας.
Πιστεύετε ότι γενικότερα η παραδοσιακή μουσική έχει θέση στον σημερινό, μετα-μοντέρνο από κάθε πλευρά και φυσικά ως και προς την μουσική, κόσμο;
Ας ξεκαθαρίσουμε όλοι τι εννοούμε παραδοσιακή μουσική πριν απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση. Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει παραδοσιακή μουσική τους...Run DMC καθώς τόσα χρόνια πριν έθεσαν τα θεμέλια του σημερινού hip-hop! Ολα λοιπόν εξαρτώνται από το για ποια παράδοση και ποιον κόσμο μιλάμε, η σημερινή μουσική του Μάλι για παράδειγμα εξακολουθεί να είναι τμήμα της συνολικής διεθνούς πολιτιστικής παράδοσης. Αν το εντοπίσουμε στον δυτικό πολιτισμό η παραδοσιακή μουσική θα έχει πάντα μια πολύ συγκεκριμένη και σημαντική θέση. Ευγνωμονώ τους μουσικούς που αναλαμβάνουν να διατηρήσουν ζωντανά ιδιώματα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Έχουν θέση στον κόσμο; Προφανώς ναι. Θα παραμείνουν το ίδιο σημαντικοί από πολιτισμικής πλευράς; Ισως όχι...
Ηχογραφείτε τους δίσκους σας έχοντας κατά νου το να μπορούν να παιχθούν εύκολα ζωντανά; Πόσο σημαντικές είναι οι ζωντανές εμφανίσεις για εσάς;
Σίγουρα είναι κάτι που λαβαίνουμε υπόψη και συχνά χρησιμοποιούμε ως κριτήριο για να υπολογίσουμε ποια θέση θα έχει ένα τραγούδι στο ρεπερτόριο μας, το πως θα ακούγεται δηλαδή στη σκηνή και τι αντιδράσεις θα προκαλεί στο ακροατήριο, το οποίο είναι κάτι που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε. Το μουσικό αισθητήριο μας έχει κατά κάποιο τρόπο ωριμάσει και αναπτυχθεί στη σκηνή και έτσι τα τραγούδια μας εκ φύσεως τείνουν στο να παίζονται ζωντανά και να παρέχουν έδαφος για αυτοσχεδιασμό.
Πώς αισθάνεστε όταν παίζετε εκτός Καναδά και ΗΠΑ; Πιστεύετε ότι το κοινό άλλων χωρών ανταποκρίνεται το ίδιο με αυτών των δύο στην μουσική σας;
Λατρεύουμε να παίζουμε ζωντανά οπουδήποτε! Υπάρχει μια αίσθηση κοινότητας ανάμεσα στους ανθρώπους που μας ακούν και έρχονται στις συναυλίες μας οπότε είναι δύσκολο να διακρίνουμε τις χώρες με βάση τις αντιδράσεις του κοινού, το μπαρ μετά την συναυλία είναι βέβαια άλλη υπόθεση (γέλια). Είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν κάποιοι πολιτισμικοί λόγοι για τους οποίους σε ορισμένες χώρες η μουσική μας τυχαίνει καλύτερης αποδοχής από άλλες αλλά δεν μπορούμε να πούμε ποιοι ακριβώς είναι αυτοί.
Τι σημαίνει για εσάς το να παίζετε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και πώς αισθάνεστε για αυτό;
Είμαστε ενθουσιασμένοι. Η Ελλάδα ήταν στην λίστα των επιθυμητών ταξιδιωτικών προορισμών μας για χρόνια αλλά ποτέ δεν φανταστήκαμε ότι θα ερχόμαστε εκεί για να παίξουμε! Σημαίνει πάρα πολλά για εμάς το να μπορούμε να έρθουμε μαζί με τις οικογένειες μας και μάλιστα να παίξουμε σε έναν τόσο μακρινό και θαυμαστό τόπο. Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα στην δουλειά μας!
Θα ευχηθούμε μόνο το κοινό που θα τους παρακολουθήσει στο Κανάλι του ΚΠΙΣΝ να το απολαύσει όσο και οι ίδιοι οι Barr Brothers…