Το θέτουμε εξαρχής: Η μεταναστευτική πολιτική είναι ξεχωριστή αρμοδιότητα του κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ και όχι της ΕΕ. Ένα κράτος της ΕΕ που επιθυμεί εισδοχή μεταναστών, έχει κυριαρχικό δικαίωμα να το αποφασίσει και να το διαμορφώσει. Υποχρεώσεις απορρέουν από Διεθνείς Συμβάσεις με τις οποίες το κράτος επέλεξε να δεσμευτεί και από τις Συνθήκες της ΕΕ, που καθιστούν υποχρεωτικό τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την παροχή ασύλου σε όσους κινδυνεύουν ή καταδιώκονται λόγω των πεποιθήσεών τους.
Υπάρχουν κράτη στην ΕΕ που διαμόρφωσαν πλαίσιο εισδοχής μεταναστών βάσει των αναγκών τους, καθιστώντας τη μετανάστευση νόμιμη και ομαλή. Είναι όμως αδιανόητο για Επίτροπο στην ΕΕ να διαμορφώνει πολιτική μετανάστευσης, επειδή έτσι πιστεύει και χωρίς απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Φυσικά, η Επίτροπος δεν θα το παραδεχτεί δημόσια, αλλά στην πράξη αυτό επιδιώκεται έμμεσα στο όνομα άλλων πολιτικών. Το πλέον όμως εξωφρενικό είναι να «διαμορφώνει» την μεταναστευτική πολιτική στην ΕΕ η … Τουρκία, η οποία ασκεί υβριδική επίθεση εις βάρος της Κύπρου εργαλειοποιώντας την παράνομη μετανάστευση για να διαβρώσει οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες και πρωτίστως για να ανατρέψει την δημογραφία.
Οι αριθμοί στην περίπτωση της Κύπρου τρομάζουν, αλλά καθώς για χρόνια η Κύπρος βούλιαζε υπό το βάρος του εργαλειοποιημένου μεταναστευτικού και πολίτες υποδείκνυαν τον επερχόμενο κίνδυνο, αρμόδιοι Υπουργοί (εξαιρουμένου του κ. Ν. Νουρή, ο οποίος ασχολήθηκε σοβαρά), ασχολούνταν με άλλα πιο … σοβαρά. Έτσι, η ΕΕ ενημερωνόταν για όσα βιώνει η Κύπρος από την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία από Ευρωβουλευτές και η Επίτροπος επιμένει να αναφέρεται σε ομαλή μετανάστευση, αναγκαία και χρήσιμη! Έχει δικαίωμα στις απόψεις της, αλλά δεν έχει δικαίωμα να διαμορφώνει μεταναστευτική πολιτική εκ μέρους της ΕΕ κι ούτε εκ μέρους οποιουδήποτε κράτους-μέλους.
Πάνω από 10% του πληθυσμού στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου αποτελείται σήμερα από μετανάστες και αιτητές ασύλου, που εισήλθαν παράνομα. Δεν πρόκειται για παράτυπη μετανάστευση, αλλά για σκόπιμα οργανωμένη επιχείρηση του καθεστώτος Ερντογάν για ανατροπή της δημογραφίας.
Πάνω από 95% αυτού του αριθμού παράνομης εισόδου, διοχετεύτηκαν οργανωμένα από την Τουρκία. Πρώτα επιβιβάστηκαν με ταξιδιωτικά έγγραφα στην Κωνσταντινούπολη και αφού έφτασαν στα κατεχόμενα και από εκεί στις ελεύθερες περιοχές, ξαφνικά «απώλεσαν» τα έγγραφά τους για να δικαιούνται αίτημα ασύλου βάσει των κανόνων της ΕΕ.
Ωστόσο, οι κανόνες της ΕΕ είναι διάτρητοι και τυγχάνουν μαζικής εκμετάλλευσης αφού δεν ανταποκρίνονται στις ιδιομορφίες της Κύπρου με τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή. Είναι όμως δική μας η ευθύνη να αλλάξουμε την κατάσταση κι όχι άλλων. Ναι μεν θα πρέπει να επισπευτεί η διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων, αλλά πρωτίστως θα πρέπει να υπάρξουν αποτελεσματικά μέτρα που θα περιλαμβάνουν προσαρμογή των κανόνων στις ιδιομορφίες της Κύπρου και μετατροπή των χρηματικών επιδομάτων σε είδος. Η αδίσταχτη εργαλειοποίηση της μετανάστευσης για ανατροπή της δημογραφίας δεν αντιμετωπίζεται με κανόνες που αφορούν ομαλές συνθήκες.
***
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο