Σαν χώρα, από της ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, ουδέποτε πήραμε στα σοβαρά πως έπρεπε να στηριχθούμε για την άμυνα της χώρας μας στις δικές μας δυνάμεις. Πάντα θέλαμε να μας σώσουν κάποιοι άλλοι. Μια χώρα από αυτές που νομίζαμε πως ήταν πάντα στο πλευρό μας, ήταν η Σοβιετική Ένωση και μετά την διάλυσης της, η Ρωσία. Γνωστή σε όλους μας ώς το Ξανθό Γένος που σύμφωνα με τον μύθο θα μας έσωζε ή θα μας σώσει από την Τουρκία.
Δυστυχώς δεν ήταν ουδέποτε έτσι τα πράγματα.
Περίπτωση Πρώτη. Παραμονές της συζήτησης του Κυπριακού στα Ηνωμένα Έθνη το 1965, ο Αντρέι Γκρομίκο, υπουργός Εξωτερικών της τότε Σοβιετικής Ένωσης, πρώτος και μοναδικός, σε συνέντευξη στις 22 Ιανουαρίου 1965 στην εφημερίδα Πράβδα μίλησε για λύση Ομοσπονδίας (Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας -ΔΔΟ στην ουσία) προς μεγάλη χαρά της Τουρκίας. Το σόκ της Κυβέρνηση μας τότε από τις δηλώσεις Γκρομίκο, ο οποίος έσπειρε τον σπόρο της Ομοσπονδίας, ήταν πολύ μεγάλο.
Περίπτωση Δεύτερη. Ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, με δηλώσεις του αναφορικά με την εισβολή στην Ουκρανία, μίλησε όπως ο προκάτοχός του Γκρομίκο. Πρώτος και μοναδικός μίλησε για Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου παραλληλίζοντας την κατεχόμενη γη μας με τις περιοχές του Ντομπάζ.
Εφόσον η Ρωσία αναγνώρισε ακριβώς πριν την εισβολή τις αποσχισθείσες περιοχές της Ουκρανίας να μην μας παραξενέψει αν πρώτος αναγνωρίσει και το παράνομο καθεστώς, πριν το Κασουλίδη και Αναστασιάδη με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που θέλουν να εφαρμόσουν.
Παρεμπιπτόντως του Λαβρόφ, για λόγους Εθνικού συμφέροντος όπως μας ελέχθη, δώσαμε διαβατήριο, μου διαφεύγει αν είναι της ερωμένης του ή της μάνας της ερωμένης του.
Για αυτό ας ξεχάσουμε τον μύθο του Ξανθού Γένους και ας συνετιστεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η κυβέρνηση του και να καταλάβουν πως πρέπει να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις και όχι στο όποιο Ξανθό ή Δυτικό Γένος.