Για τη σοκαριστική γυναικοκτονία της 28χρονης Κυριακής μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων ακούσαμε πολλά. Για παραλείψεις, Πρωτόκολλα, Εγχειρίδια, για ελλείψεις προσωπικού.
Αυτό που δεν ακούσαμε, είναι η Ευθύνη.
Όλα συνοψίζονται σε μια λέξη: Ανικανότητα. Γενική όμως και ούτε ίχνος Ενσυναίσθησης.
Σε μια άλλη χώρα, θα είχαμε, το πιθανότερο, σωρεία παραιτήσεων από όλη την ιεραρχική βαθμίδα.
Εδώ όμως είναι Ελλάδα και ”η προστασία” του καθενός φαίνεται πως έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζωή μίας νέας γυναίκας, που ήθελε να ζήσει και έκανε το λάθος να χτυπήσει πόρτες κωφών, για ένα αυτεπάγγελτο έγκλημα.
Η Κυριακή δεν είναι απλά ένα ακόμη θύμα γυναικοκτονίας.
Η εικόνα της δολοφονημένης Κυριακής, μπροστά στα μάτια αστυνομικών, δύο μόλις βήματα από το Αστυνομικό Τμήμα από το οποίο είχε ζητήσει βοήθεια μόλις προ 5 λεπτών, θα στοιχειώνει το δόγμα ”Νόμος και Τάξη” και την ασφάλεια του Πολίτη, που έταζε προεκλογικά αυτή η Κυβέρνηση εξαπατώντας τους ανύποπτους ψηφοφόρους της.
Φαίνεται πως η Κυβέρνηση λέγοντας Ασφάλεια του Πολίτη εννοούσε τις απαγορεύσεις στους διαδηλωτές, την καταστολή της διαμαρτυρίας, τον ”καθαρισμό” από τους ανεπιθύμητους ενεργούς πολίτες και ακτιβιστές.
Φαίνεται πως για την Κυβέρνηση μετράνε πολύ περισσότερο οι ζωές πολιτικών, εφοπλιστών κ.α. στους οποίους και αστυνομικούς και προστασία διαθέτει, παρά η ζωή ενός νέου κοριτσιού της Δυτικής Αθήνας, που ζήτησε ένα περιπολικό για να την προστατεύσει, αλλά ”το περιπολικό δεν είναι και ταξί”.
Ποιοί γνωρίζουν άραγε ή ενδιαφέρονται να γνωρίσουν, πως σε ολόκληρη τη Δυτική Αθήνα λειτουργεί μόνο ένας (1) ξενώνας κακοποιημένων γυναικών στο Ίλιον, που εποπτεύεται από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, για τις ανάγκες των εκατοντάδων χιλιάδων γυναικών που ζουν στην περιοχή;
Πριν λίγες ώρες κυκλοφόρησε η εξοργιστική είδηση ότι τα περισσότερα Αστυνομικά Τμήματα δεν λειτουργούν τα βράδια, πως υπάρχει ωράριο λειτουργίας και άρα η καταστολή του εγκλήματος μπαίνει στην κατάψυξη.
Για την εξοργιστική κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική Αστυνομία δεν μιλάμε τώρα για πρώτη φορά.
Παραπέμπω στην 50σελιδη Έκθεση της Επιτροπής Οικογενειακού Δικαίου προς την Επιτροπή Grevio των Εμπειρογνωμόνων, δηλαδή, του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Καταπολέμηση της Βίας εναντίον των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, της οποίας Έκθεσης υπήρξα μία από τις βασικές συντάκτριες.
Γράφαμε τότε:
″Ενδεικτική για την εξοργιστική κατάσταση που επικρατεί στην αστυνομία είναι η δημόσια δήλωση του συνδικαλιστή - εκπροσώπου των αστυνομικών υπαλλήλων αμέσως μετά τη γυναικοκτονία της νεαρής Καρολάιν, μπροστά στα μάτια του ανήλικου παιδιού της, από τον σύζυγό της. Ο εν λόγω συνδικαλιστής έδινε οδηγίες προς τους επίδοξους γυναικοκτόνους, πώς να συμπεριφερθούν μετά το έγκλημα, για να έχουν ελαφρυντικά και να πετύχουν μείωση της ποινής τους, ώστε «σε 4 χρόνια να είναι έξω» και πιο κάτω γράφαμε:
″Εξίσου εξοργιστική ήταν η συνέντευξη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA μετά την γυναικοκτονία από σύζυγο σε ένα Ελληνικό νησί (Ζάκυνθος) κατά τη διάρκεια της οποίας απέδωσε ευθύνες στην δολοφονημένη”.
Υπόψην ότι, η Επιτροπή Grevio διαπίστωσε στην Έκθεση Αξιολόγησή της σημαντικές αποκλίσεις από την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας στην Ελλάδα και επεσήμανε την αναγκαιότητα λήψης μέτρων από την ελληνική Κυβέρνηση.
Ο βασιλιάς είναι όντως Γυμνός, είναι χρόνια γυμνός.
Αλλά ποιός το βλέπει; πέρα από τα ανοιχτά μάτια όσων αντιστέκονται στην παραίτηση και την αδιαφορία και ενδιαφέρονται πραγματικά για τον άνθρωπο δίπλα τους.
Το κίνημα διαμαρτυρίας δεν αργεί να φουντώσει.
Δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε τα απολύτως αυτονόητα:
1) Νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» και ένταξη του εγκλήματος της γυναικοκτονίας ως διακριτού αδικήματος στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα, προκειμένου να είναι ορατά τα αίτια της τέλεσης του εγκλήματος εις βάρος των γυναικών.
2) Ένταξη συστηματικών και στοχευμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων για αλλαγή των στρεβλών στερεοτύπων και ενδυνάμωση των γυναικών, στo εκπαιδευτικό σύστημα, τους Δήμους, τις Περιφέρειες τις Επαγγελματικές Ενώσεις, τα ΜΜΕ και σε όλη την κοινωνία.
3) Υποχρεωτική, κατάλληλη, στοχευμένη και επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση των Αστυνομικών λειτουργών, Δικαστών, Εισαγγελέων, Υγειονομικών, Δημοσιογράφων, Εκπαιδευτικών κ.α. επαγγελματιών στα θέματα της καταπολέμησης της έμφυλης βίας, με έμφαση στην ενδοοικογενειακή και την σεξουαλική βία.
4) Πρόβλεψη ικανών οικονομικών κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό και διάθεση κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας.
5) Διάθεση συμβατικών υπηρεσιακών οχημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας, αποκλειστικής χρήσης για περιστατικά έμφυλης βίας.
6) Αναβάθμιση - διεύρυνση και στελέχωση με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό του Δικτύου δημόσιων δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών (συμπεριλαμβανομένων των πιο ευάλωτων).
7) Συστηματική συμμετοχή των γυναικείων οργανώσεων στη διαβούλευση πριν τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν την ισότητα των φύλων.