Ελληνο-τουρκικά, Κυπριακό, Ελληνική Εθνική Μειονότητα Αλβανίας, Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, Διεθνές Δίκαιο και Εξωτερική Πολιτική στο Πάντειο, Γενική Γραμματεία Μετανάστευσης και Ιθαγένειας: αυτά ήσαν τα ρυάκια που εξέβαλαν στην ίδια ευρύχωρη κοίτη ώστε να κυλήσει πολύ νερό και να εκλεχθεί, -όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής-, ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος ως Βουλευτής στην Α′ Αθηνών. Περισσότερο όμως από την εκλογή του, σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο εκλέχτηκε.
Το πρωί των εκλογών ανήρτησε στο προσωπικό του προφίλ λακωνικό κείμενο με το οποίο ευχαριστούσε τους εθελοντές, οι οποίοι συνείσφεραν κατά τον προεκλογικό αγώνα. Άνθρωποι που παράτησαν και δουλειές για να βοηθήσουν, άλλοι που έρχονταν όταν τους το επέτρεπε ο χρόνος τους. Φίλοι, συγγενείς του ιδίου ή συγγενείς φίλων, άνθρωποι όλων των ηλικιών, άλλοι που γνώριζε από παλιά ή κάποιοι που εμφανίσθηκαν αυθόρμητα θεωρώντας αυτονόητο ότι κάπου θα μπορούσαν να βοηθήσουν. «Δούλεψαν από το γραφείο ή από το σπίτι. Πήραν τηλέφωνα. Υποστήριξαν κάθε εκδήλωση. Έβαλαν σταυρούς σε ψηφοδέλτια. Διέτρεξαν ατέλειωτα χιλιόμετρα μοιράζοντας φακέλους με προεκλογικό υλικό σε σπίτια αφού, ό,τι μοιράσθηκε, δόθηκε χέρι με χέρι -δεν χρησιμοποιήθηκαν ταχυδρομεία».
Ο Άγγελος Συρίγος ήταν, είναι η κραυγή των σιωπηλών. Των πολιτών που ήθελαν να αλλάξει η ζωή τους, να αλλάξει η πατρίδα τους. Που συντάχθηκαν στον αγώνα του καθηγητή, χωρίς να προσμένουν καμία ανταπόδοση, δίχως να περιμένουν τίποτα. Που βοήθησαν όχι για να τους επιστραφεί κάτι, αλλά για να δώσουν την δυνατότητα στον Συρίγο να επιστρέψει αυτή την προσφορά στην πατρίδα πολλαπλάσια. Από σήμερα κιόλας, θα γυρίσουν αθόρυβα στην καθημερινότητά τους, θα συνεχίσουν διακριτικά τον προσωπικό τους αγώνα.
Ήσαν αρκετοί εκείνοι, ακόμα και της ιδίας παράταξης με την οποία κατέβαινε ο καθηγητής, οι οποίοι εκτιμούσαν ότι δεν θα τα καταφέρει. Όμως εκείνοι όσοι τον ψήφισαν, όσοι τον πιστέψαμε, ήμασταν πολλοί περισσότεροι. Δεν έχει ανάγκη ο Συρίγος εμάς. Εμείς τον έχουμε ανάγκη. Δεν έχει ανάγκη ο Συρίγος το κόμμα. Το κόμμα έχει ανάγκη το πρόσωπο του Συρίγου, ώστε να μπορέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ορθώσει μία νέα «Νέα Δημοκρατία».
«Το στοίχημα θα είναι ο πρόεδρος να αξιοποιήσει ανθρώπους που δεν θα είχαν κανένα λόγο να πολιτευτούν», είπε φίλος την παραμονή των εκλογών. Ο Άγγελος Συρίγος, πράγματι δεν θα είχε κανένα λόγο να πολιτευτεί, παρεκτός να πάρει την κραυγή των σιωπηλών και να την κάνει φωνή, να την διατρανώσει μέσα στην Ελλάδα, στο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, στα πέρατα του κόσμου.
Κύριε καθηγητά, σιδηροκέφαλος!