Οι ανακοινώσεις-μέτρα από πλευράς κυβέρνησης κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο, η αποτελεσματικότητά τους θα κριθεί στην πράξη. Πρόκειται για έκτακτα μέτρα υπό έκτακτες συνθήκες.Από εκεί και πέρα, όμως, απαιτούνται δύο επιπλέον/παράλληλες κινήσεις:
1) Να αξιώσουμε από την ΕΕ τα εξής:
α) επιπλέον πόρους,
β) επιπλέον τεχνικό προσωπικό (δικηγόρους, διερμηνείς, διοικητικούς),
γ) προσαρμογή των μέσων (frontex), που θα αξιοποιηθούν επί της νέας πολιτικής που εφαρμόζεται,
δ) μετατόπιση (τακτική και στρατηγική) στο Αιγαίο από τη Μεσόγειο και
ε) να «μαζευτεί» ο Ερντογάν.
Εφόσον τα παραπάνω δεν γίνουν δεκτά ή δεν υλοποιηθούν άμεσα, τότε μόνη επιλογή μας είναι να εντοπίσουμε τα ζητήματα που «πονάνε» τους εταίρους μας και ανάλογα τη θεματική να μπλοκάρουμε ευρωπαϊκές αποφάσεις, μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας επί της δικής μας προτεραιότητας, που είναι το προσφυγομεταναστευτικό.
2) Να προετοιμάσουμε το έδαφος για αντίμετρα στην Τουρκία.
Τρεις είναι οι προϋποθέσεις:
α) να συλλέξουμε τα στοιχεία που θα αποδεικνύουν ότι προκύπτει πραγματοποίση της απειλής από πλευράς Τουρκίας,
β) να ειδοποιούμε συνεχώς την Άγκυρα ότι πρέπει να διακόψει αυτό που κάνει και
γ) να την προειδοποιήσουμε ότι θα προχωρήσουμε στη λήψη μέτρων/αντίμετρων.
Τέλος, το σοβαρότερο πρόβλημα για τις ελληνικές αρχές είναι οι απελάσεις προς τις χώρες προέλευσης (που προβλέπονται από τις σημερινές αποφάσεις) αλλά και οι επιστροφές στην Τουρκία, εφόσον η τελευταία δεν συνεργάζεται.
Υ.Γ. Είναι απογοητευτική η αμηχανία (το θέτω κομψά) της ΕΕ. Η σύγκληση της συνόδου των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ περιλαμβάνει την Ιντλίμπ (για να εκφραστεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Άγκυρα;)
Υ.Γ. 1. Επιμένω από χθες ότι η κίνηση της Τουρκίας, μας βάζει μεν πίεση, αλλά ταυτόχρονα μας δίνει μεγάλες δυνατότητες.
Αναδημοσίευση από το FB του κ. Κωνσταντίνου Φίλη (με την άδεια του συγγραφέα)