Στην τελική ευθεία για το κρίσιμο Eurogroup της 21ης Ιουνίου έχουν μπει κυβέρνηση και δανειστές με όλες τις πληροφορίες να συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι θεσμοί είναι πολύ κοντά στην οριστικοποίηση του πλαισίου για την τελική συμφωνία. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ευρωπαίοι εταίροι οδηγούνται σε συνολική συμφωνία τόσο αναφορικά με τη λύση στο χρέος, όσο και με το πλαίσιο της μετα-μνημονιακής εποπτείας.
Η λύση θα προβλέπει έξοδο από το πρόγραμμα με στενό έλεγχο όμως των μετα-μνημονιακών εξελίξεων στην ελληνική οικονομία προκειμένου να μην υπάρξει εκτροχιασμός. Αυτό σημαίνει ότι οι δανειστές θα παρακολουθούν επισταμένα τις κινήσεις της κυβέρνησης μετά την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος, προκειμένου να μη χαθεί η ισορροπία η οποία κατά την άποψη τους έχουν δημιουργήσει στην οικονομία η εφαρμογή των Μνημονίων.
Ως εκ τούτου θα παρακολουθούν την πορεία υλοποίησης των ήδη συμφωνηθέντων μεταρρυθμίσεων, καθώς επίσης και την αυστηρή τήρηση των δημοσιονομικών στόχων προκειμένου να μην υπάρξουν νέες αποκλίσεις. Στην επίτευξη αυτών των στόχων το βασικότερο ρόλο θα έχουν οι ελληνικές κυβέρνησης προκειμένου να μην υπάρξει νέος δημοσιονομικός εκτροχιασμός
Η επόμενη ημέρα
Η επιμονή της γερμανικής κυβέρνησης να μην προχωρήσει σε δραστική αναδιάρθρωση του χρέους τουλάχιστον σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, οδηγεί σε εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να μην προκληθούν αναταράξεις στις αγορές.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν «έχει πατήσει ακόμα σταθερά στα πόδια της» επιβάλλει από την πλευρά των εταίρων κινήσεις οι οποίες θα της διασφαλίζουν απρόσκοπτη πρόσβαση στις αγορές.
Σε αυτό το πλαίσιο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί ετοιμάζονται να αντικαταστήσουν τη «γενναία» διευθέτηση του χρέους στην οποία προβάλλει αντιρρήσεις η Γερμανία, με τη δημιουργία ενός δημοσιονομικού μαξιλαριού τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ με το οποίο θα παρέχεται η απαιτούμενη ασφάλεια στις αγορές ότι η Ελλάδα θα μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές τις ανάγκες τουλάχιστον έως το 2020.
Με αυτό τον τρόπο οι Ευρωπαίοι θα αντικαταστήσουν την διευθέτηση του χρέους με την οποία θα διασφαλιζόταν η βιωσιμότητα του, με αρκετή ρευστότητα ώστε να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες και να καθησυχαστούν οι αγορές.
Ταυτόχρονα, βέβαια θα προχωρήσουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται η ωρίμανση των λήξεων, σταθερό επιτόκιο, επαναγορά από τον ESM των δανείων του ΔΝΤ προκειμένου να μειωθεί στο 1% το επιτόκιο, καθώς και η επιστροφή των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης.