Ορισμένες εργασίες πρέπει να γίνουν - όπως να καθαρίζουμε τον νεροχύτη και να τακτοποιούμε τις στοίβες ρούχων πάνω στην καρέκλα που «δεν είναι βρώμικα αλλά δεν είναι και καθαρά» - είναι δουλειές που πολλοί από εμάς θα προτιμούσαν να μην κάνουν...
Η εύρεση κινήτρων (για να κάνουμε αυτές τις δουλειές) μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά μετά από μια κουραστική μέρα εργασίας. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο για άτομα με ΔΕΠΥ που δυσκολεύονται να ξεκινήσουν εργασίες, να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και να μην νιώθουν πελαγωμένοι. Αλλά υπάρχουν καλά νέα: Το Body doubling (Ο διπλασιασμός του σώματος), ή η εργασία δίπλα σε κάποιον, είναι ένα εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει.
Τι συνεπάγεται ή τι μοιάζει ο διπλασιασμός σώματος; Εάν είμαστε αυτοαπασχολούμενοι, θα μπορούσαμε να εργαστούμε σε μια καφετέρια αντί στο σπίτι. Ή αν χρειάζεται να διπλώσουμε ρούχα, θα μπορούσαμε να το κάνουμε δίπλα στα παιδιά μας ενώ κάνουν τη μελέτη τους. Βασικά, χρειαζόμαστε απλώς ένα άλλο άτομο στο ίδιο δωμάτιο με εμάς, είτε ως φυσική είτε ως εικονική παρουσία.
Ο κοινωνικός λειτουργός Τζάστιν Γκιλέσπι ανέφερε σε μια ανάρτηση που έκανε στο TikTok ότι το κάνει αυτό εξ′ αποστάσεως με τους πελάτες του. Η κινηματογραφίστρια και συγγραφέας Κέλσλεϊ Ντάρα σημείωσε τη χρησιμότητα του διπλασιασμού του σώματος σε ένα tweet. Είναι ένα εργαλείο που πολλοί άνθρωποι μπορεί να χρησιμοποιούν ήδη χωρίς να συνειδητοποιούν ότι έχει όνομα.
Πώς το Body Doubling μπορεί να μας βοηθήσει να εκπληρώσουμε καθήκοντα
Όπως πιθανότατα μπορούμε να μαντέψουμε, ο διπλασιασμός σώματος παρέχει υπευθυνότητα και λειτουργεί ως κίνητρο.
«Το να βλέπουμε άλλους να εμπλέκονται και να ανταμείβονται για συμπεριφορές κατά την εργασία συχνά (αυτό) μας παρακινεί να μιμηθούμε αυτή τη συμπεριφορά», εξηγεί η Ντανιέλ Ντελακουίλα, ανώτερη συνεργάτιδα θεραπεύτρια στο Gateway to Solutions στη Νέα Υόρκη. «Επιπλέον, τα άτομα με ΔΕΠΥ συχνά αγωνίζονται να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους και να αισθάνονται ήρεμοι, και το να έχουν ένα άτομο (που τους δημιουργεί ασφάλεια) να τους υποστηρίζει δίπλα τους μπορεί να είναι χρήσιμο και καταπραϋντικό».
Επιπλέον, θα μπορούσε κανείς να κάνει λιγότερες δουλειές. «Ο διπλασιασμός του σώματος θα μπορούσε να είναι χρήσιμος για όποιον αγωνίζεται να παραμείνει συγκεντρωμένος ή προτιμά να συνδυάσει μια ευχάριστη δραστηριότητα με μια λιγότερο ευχάριστη», δηλώνει η Λιβ Χάρινγκτον, διευθύντρια κλινικών λειτουργιών για εικονικά προγράμματα εφήβων στο Lightfully Behavioral Health, που έχει ΔΕΠΥ. Ένα παράδειγμα που έδωσαν είναι πώς το να έχουμε έναν φίλο (κάτι διασκεδαστικό) ενώ καθαρίζουμε την ντουλάπα μας (όχι και τόσο διασκεδαστικό) μπορεί να κάνει τη δουλειά πιο ευχάριστη και πιο εύκολο το να την ολοκληρώσουμε.
Επιπλέον, από νευρολογική άποψη, ο διπλασιασμός του σώματος έχει νόημα. «Επειδή τα άτομα με ΔΕΠΥ έχουν ανεπάρκεια ντοπαμίνης, το να περνούν χρόνο με άλλους ενισχύει την ντοπαμίνη, κι αυτό μπορεί να είναι μέρος των θετικών που αποκομίζονται από τον διπλασιασμό του σώματος», πρόσθεσε ο Ντελακουίλα.
Ωστόσο, πιθανότατα δεν θα βρούμε μελέτες σχετικά με αυτό. Οι περισσότερες πληροφορίες που κυκλοφορούν είναι ανεπίσημες. «Επομένως, αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πώς ο διπλασιασμός του σώματος συγκρίνεται με εναλλακτικές λύσεις (στο συγκεκριμένο ζήτημα) όπως η φαρμακευτική αγωγή, η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ή άλλες τεχνικές προσοχής/συγκέντρωσης», δηλώνει η Βένα Βγιας - Λι, κλινική ψυχολόγος και συνιδρύτρια της κλινικής φροντίδας ψυχικής υγείας Kove. «Ωστόσο, ανεπίσημα, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν πραγματικά χρήσιμο να έχουν κάποιον άλλο στον ίδιο χώρο με αυτούς»...
Αυτή η μέθοδος ισχύει μόνο για ανθρώπους με ΔΕΠΥ;
Οχι!
Στην πραγματικότητα, πολλοί καρπώνονται τα οφέλη. Η Βγιας - Λι λέει ότι ο διπλασιασμός σώματος μπορεί να βοηθήσει όποιον παλεύει με (το να εστιάσει) την προσοχή του, τη συγκέντρωση και την ολοκλήρωση των εργασιών που έχει αναλάβει. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό να παραμείνουν συγκεντρωμένα σε εργασίες που δεν τους ενδιαφέρουν, σύμφωνα με την Ντελακουίλα.
Ειδικά για τα άτομα με ΔΕΠΥ, ωστόσο, βοηθά ορισμένους περισσότερο από άλλους, «συχνά αποδεικνύεται πιο χρήσιμος για εκείνους με τον ”τύπο απροσεξίας” των ”συνδυασμένων υποτύπων” ΔΕΠΥ», λέει ο Χάρινγκτον.
Αλλοι τρόποι να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και να ολοκληρώσουμε εργασίες
Οταν η παραπάνω μέθοδος δεν αποτελεί επιλογή, ποιες είναι κάποιες άλλες συμβουλές που προτείνουν οι ειδικοί; Η Ντελακουίλα συνιστά στρατηγικές αυτορρύθμισης (όπως προσοχή, βαθιά αναπνοή και προοδευτική μυϊκή χαλάρωση) για να ηρεμήσει σώμα μας και να προσανατολιστούμε στην εργασία που έχουμε. Αναφέρει επίσης την επιβράβευση του εαυτού μας μετά την ολοκλήρωση μιας εργασίας με ένα επεισόδιο μιας εκπομπής, το αγαπημένο μας ποτό κ.λπ., και τη ρύθμιση οπτικών ενδείξεων, όπως λίστες ελέγχου, για να μας υπενθυμίσει τι απομένει να κάνουμε.
Άλλες συμβουλές που ενθάρρυνε η Βγιας - Λι περιλαμβάνουν τη συνεργασία με έναν γνωσιακό συμπεριφορικό θεραπευτή, τη λήψη τακτικών διαλειμμάτων και τον διαχωρισμό των εργασιών σε μικρά κομμάτια.
Η Χάρινγκτον αναφέρει τα «πρωινά με χαμηλή ντοπαμίνη» ως έναν τρόπο για να αισθανόμαστε ότι έχουμε περισσότερο τον έλεγχο της λίστας των υποχρεώσεών μας.
«Αυτή η ρουτίνα περιλαμβάνει να μην κοιτάμε το τηλέφωνό μας την πρώτη ώρα μετά το ξύπνημα (ιδιαίτερα αποφεύγοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και να ολοκληρώσουμε μικρές εργασίες το συντομότερο δυνατό, όπως να στρώσουμε το κρεβάτι μας, να βουρτσίσουμε τα δόντια μας ή να τακτοποιήσουμε πέντε αντικείμενα», εξηγεί... Πραγματικά, κάθε εργασία «χαμηλής πίεσης» θα αποβεί αποτελεσματική, είτε αυτό είναι το ημερολόγιο, ο διαλογισμός, το πότισμα των φυτών μας ή η κατανάλωση πρωινού, προσθέτει.
Σε τελική ανάλυση, είναι αρκετά δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι ορισμένες δουλειές θα ήταν ποτέ «διασκεδαστικές», αλλά αυτή η μέθοδος μπορεί να τις κάνει πιο υποφερτές εάν χρειαζόμαστε ένα μικρό κίνητρο ή υπευθυνότητα.