Η τέταρτη κατά σειρά εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών (2019-2023) μεγεθύνθηκε αντί να συρρικνωθεί, είναι μεταξύ άλλων η συνέπεια των απόλυτα αντεθνικών-φιλοτουρκικών-πανσλαβικών θέσεων που έλαβε αυτό το κόμμα και η ηγεσία του διαχρονικά.
Ενδεικτικά:
- Υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών το 2018 και κύρωσή της το 2019 με παράδοση γλώσσας, εθνότητας και ονόματος.
- Δήλωση Αλέξη Τσίπρα για «τουρκική μειονότητα» σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Άλφα προ ολίγων ημερών
- Ανεξέλεγκτη μετανάστευση τα έτη 2015-2019
- Άρνηση Γενοκτονίας Ποντίων από τον Νίκο Φίλη το 2015
Η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι μάθημα και προειδοποίηση και για τα υπόλοιπα κόμματα, για να δουν τι θα τους συμβεί αν και αυτά πράξουν ανάλογα… Η υπομονή του ελληνικού λαού σε αυτά τα ζητήματα έχει προφανώς εξαντληθεί.
Από την άλλη η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατήγαγαν μια περιφανή νίκη, μία από τις μεγαλύτερες νίκες της ΝΔ ιστορικά.
Η νίκη όμως αυτή ίσως αποδειχθεί ακόμη πιο ουσιαστική, καθότι συνοδεύεται και από μια εμφατική επικράτηση της δεξιάς ιδεολογίας στη χώρα. Σήμερα οι βουλευτές που βρίσκονται από το κέντρο μέχρι την άκρα δεξιά είναι 193! Για πρώτη φορά από το 1974 έχουμε Βουλή στην οποία υπερισχύει η κεντροδεξιά από την κεντροαριστερά.
Εν τω μεταξύ ήδη γράφονται σενάρια (δημοσίευμα εφημερίδος Εστία) για την αύξηση του ορίου εισόδου ενός κόμματος στη Βουλή στο 5%, με προφανή στόχο η ΝΔ να πλήξει τα δεξιότερα αυτής ευρισκόμενα κόμματά. Η επίσημη αιτιολογία πιθανώς για να περάσει ευκολότερα η εν λόγω διάταξη θα είναι δήθεν οι εθνικοί λόγοι…
Επειδή όμως η στρατηγική της ΝΔ με τον κ. Κασιδιάρη εν τοις πράγμασιν ηττήθηκε επί του πεδίου, όπως άλλωστε διαπίστωσαν και έγκριτοι δημοσιογράφοι όπως ο κύριος Παπαχελάς, καλό θα είναι να μην το πράξουν, γιατί μάλλον θα αποδειχθεί και αυτή η «λύση» μπούμερανγκ.
Καλό θα ήταν επίσης στη ΝΔ αντί να προσπαθούν να παύσουν την εκλογική κάθοδο κομμάτων με αμφίβολα νομοθετήματα που διακινδυνεύουν την ασφάλεια του δικαίου, να δουν γιατί ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό του ελληνικού εκλογικού σώματος της τάξεως του 15%, δεν εμπιστεύεται τη Νέα Δημοκρατία στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων, του μεταναστευτικού και στην αποτροπή της επιβολής της πολιτικής ορθότητας στη ζωή μας.
Αυτοί είναι και οι βασικοί λόγοι της συντηρητικής «χειραφέτησης» ενός σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
Όσοι συγκρίνουν τα εκλογικά ποσοστά του δεξιού χώρου της δεκαετίας του 2010 με τα σημερινά σφάλλουν μεθοδολογικά καθότι παραβλέπουν δύο βασικούς παράγοντες. Η ΝΔ -της οποίας οι ψηφοφόροι ανήκουν και αυτοί ως επί το πλείστον στον ίδιο ιδεολογικό χώρο- τότε ήταν σε αποδρομή, ενώ τώρα δείχνει πανίσχυρη. Η χώρα τότε διήρχετο μία αδιανόητη οικονομική κρίση (μείωση ΑΕΠ 25% σε ειρήνη) η οποία δημιουργούσε φυγόκεντρες τάσεις στο πολιτικό σύστημα, πράγμα που σίγουρα δεν υπάρχει σήμερα.
Η ψήφος δε σε αυτά τα κόμματα δεν έγινε από αλητήριους με αντισυστημικά κριτήρια. Ούτε η απάντηση ευρίσκεται μόνο στην οικονομική ανάπτυξη και στις μεταρρυθμίσεις. Ο δε δεξιός χώρος έχει και άλλα κόμματα τα οποία δεν έχουν ακόμη αναπτύξει τη δυναμική τους… καθότι δεν κατήλθαν στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Τα κόμματα αυτά κατά βάση ψηφίστηκαν από νοικοκύρηδες ανθρώπους με καλό βιοτικό επίπεδο ως επί το πλείστον, οι οποίοι ωστόσο νιώθουν «αξιακά» παραγκωνισμένοι εντός της ίδιας τους της πατρίδας τους, από την ελληνοφοβία, την άκρατη πολιτική ορθότητα, τον δικαιωματισμό, την παράνομη μετανάστευση και την αμφισβήτηση του θεσμού της οικογένειας…
***
*Ο Χρήστος Φασλής είναι Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω, Διαμεσολαβητής CEDR, PON Harvard Alumnus