«Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι η λήψη ομήρων» τιτλοφορείται άρθρο στο Foreign Policy το οποίο δημοσιεύτηκε στις 2 Μαρτίου- την ίδια ημέρα που έγινε γνωστό το συμβάν της σύλληψης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από Τούρκους στον Έβρο.
Όπως τονίζεται στο κείμενο, το οποίο υπογράφει ο Νέιτ Σένκαν, project director του Nations in Transit στο Freedom House, η Δύση ξέρει πολύ καλά τι σκοπεύει η Άγκυρα, αλλά αρνείται να το πει με το όνομά του. «Η τουρκική λήψη ομήρων έχει γίνει ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ της Άγκυρας και των δυτικών συμμάχων της» γράφει σχετικά ο αρθρογράφος, και στη συνέχεια κάνει αναφορά στην περίπτωση του Τουρκο-γερμανού δημοσιογράφου Ντενίζ Γιουτσέλ, που συνελήφθη στην Τουρκία τον Φεβρουάριο του 2017 κατηγορούμενος για προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης. Όπως υπογραμμίζεται, η απελευθέρωσή του, όπως και η κράτησή του, έχουν όλα τα σημάδια μιας πολιτικής απόφασης από πλευράς της τουρκικής κυβέρνησης.
«Η πολιτική των ομήρων είναι τόσο διαβρωτική για τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση, που όταν ο Σύριος Κούρδος ηγέτης Σαλίχ Μουσλίμ συνελήφθη στην Πράγα...οι εικασίες είχαν αμέσως να κάνουν με το αν η τσεχική κυβέρνηση θα συμφωνούσε να τον εκδώσει με αντάλλαγμα την ελευθερία δύο Τσέχων που είναι φυλακισμένοι στην Τουρκία για παροχή στήριξης προς τους Σύριους Κούρδους αντάρτες. Ένα τσεχικό δικαστήριο απελευθέρωσε τον Μουσλίμ, αν και οι διαδικασίες συνεχίζονται, αποδεχόμενο τις διαβεβαιώσεις του πως θα συνεργαστεί, ενώ παραμένει ελεύθερος να ταξιδεύει εντός της ΕΕ. Η αναπληρωτής πρωθυπουργός Μπεκίρ Μποζντάγ αποκήρυξε την κίνηση αυτή ως «μια ξεκάθαρη απόφαση προς στήριξη της τρομοκρατίας».
Αυτή η «πολιτική ομήρων», συμπληρώνεται, είναι πολύ ορατή στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, καθώς η μοίρα αρκετών Αμερικανών στα χέρια των τουρκικών αρχών έχει αποτελέσει αντικείμενο ωμών απαιτήσεων από την τουρκική κυβέρνηση. Μεταξύ αυτών, αναφέρεται, ο Άντριου Μπρούνσον, πάστορας που ζούσε στην Τουρκία για 20 χρόνια και συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2016 λόγω ισχυρισμών ότι συνδεόταν με το αποτυχημένο πραξικόπημα- και παραμένει στη φυλακή. Ο Ερντογάν τον έχει χρησιμοποιήσει ξεκάθαρα για παζάρια, λέγοντας πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να ανταλλάξουν «έναν πάστορα για έναν πάστορα», αναφερόμενος στον Φετουλάχ Γκιουλέν. Επίσης, ο Σερκάν Γκόλγκε, επιστήμονας της NASA με διπλή υπηκοότητα, καταδικάστηκε τον προηγούμενο μήνα σε επτά χρόνια φυλάκιση.
Ο αρθρογράφος κάνει λόγο για ένα απαράδεκτο φαινόμενο όσον αφορά στις σχέσεις μεταξύ συμμάχων, και τονίζει πως το Κογκρέσο εξετάζει ήδη νομοθεσία που θα μπορούσε να τιμωρήσει τη γείτονα για τη συμπεριφορά της.
«Πολλοί τρίζουν τα δόντια τους τώρα για κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, και το αν περισσότερο θα έβλαπταν ή θα ωφελούσαν. Μεγάλο μέρος αυτής της συζήτησης υποθέτει πως είναι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την επιδείνωση, τη στιγμή που είναι η Τουρκία αυτή που πιέζει τις συμμαχίες της στα όριά τους. Το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Τραμπ πρέπει να δείξουν στην Άγκυρα πως...υπάρχουν συγκεκριμένοι τομείς που δεν θα αποτελέσουν ποτέ αντικείμενο παζαριού. Οι ΗΠΑ δεν θα διαπραγματευτούν για τα δικαιώματα Αμερικανών πολιτών, ή σχετικά με την έννομη τάξη στις ΗΠΑ, ακόμα και σε περιπτώσεις υψηλού προφίλ όπως του Ρεζά Ζαράμπ για παραβίαση κυρώσεων ή την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν. Και θα συνεχίσει να βάζει ζητήματα αντιμετώπισης της διαφθοράς και τήρησης του νόμου ξεκάθαρα στο επίκεντρο των διμερών σχέσεών της με την Τουρκία. Είναι, άλλωστε, ακόμα σύμμαχος- προς το παρόν».