Ανατροπή συνέβη την Δευτέρα 1η Οκτωβρίου στο πολιτικό σκηνικό της επαρχίας του Κεμπέκ, καθώς το κυβερνών κόμμα των Φιλελευθέρων του Φιλίπ Κουγιάρ καταποντίστηκε (32 έδρες) και το σχετικά νέο κόμμα CAQ του Φρανσουά Λεγκό κατέκτησε πλειοψηφική κυβέρνηση (74 έδρες). Είναι η πρώτη φορά από το 1976 που ένα τρίτο κόμμα (εκτός του Φιλελεύθερου και του αποσχιστικού Κόμματος του Κεμπέκ) κατακτά την εξουσία στην γαλλόφωνη επαρχία. Έτσι με την ανατροπή του δικομματισμού γράφτηκε τη Δευτέρα μια νέα δραματική ιστορία στο πολύπαθο Κεμπέκ.
Ταυτόχρονα, καταβυθίστηκε το αποσχιστικό Κόμμα του Κεμπέκ, το οποίο ήρθε τελευταίο κατακτώντας μόνο 9 έδρες, ενώ ο ηγέτης του, ο Ζαν Φρανσουά Λιζέ, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την προεδρία του κόμματος αφού δεν κατόρθωσε να κερδίσει ούτε τη δική του έδρα.
Την ίδια ώρα το φιλελεύθερο σοσιαλιστικό κόμμα «Αλληλέγγυο Κεμπέκ» (Québec solidaire) κατέκτησε την τρίτη θέση στις εκλογές εκλέγοντας 10 βουλευτές υπό την αρχηγό του, την Μανόν Μασέ, που έχει δηλώσει ανοικτά πως είναι λεσβία.
Ο κόσμος καταψήφισε τον Φιλίπ Κουγιάρ και το κόμμα των Φιλελευθέρων, παρότι ο μέχρι χθες πρωθυπουργός με το ικανότατο κυβερνητικό επιτελείο του κατόρθωσε να κάνει μια εκπληκτική δουλειά στα αδύναμα οικονομικά της επαρχίας, εξισορροπώντας τον προϋπολογισμό της και κατακτώντας πλεονάσματα κατα την προηγούμενη τριετία απο το 2014 και ένθεν. Η κυβέρνηση Κουγιάρ έριξε την ανεργία στα χαμηλότερα επίπεδα από τη δεκαετία του 60 και άφησε μια ανθηρή οικονομική δύναμη στη γαλλόφωνη επαρχία που πάλευε με τα στοιχειά των οικονομικών ελλειμμάτων επί σειρά δεκαετιών.
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός του Κεμπέκ Φιλίπ Κουγιάρ έχασε τη δημοτικότητά του όταν έβαλε βαθιά το μαχαίρι στις υπηρεσίες της δημόσιας υγείας, κόβοντας μισθούς και θέσεις στα νοσοκομεία της επαρχίας. Στους διαδρόμους και τους δρόμους δεν άκουγε κανείς παρά μόνο αρνητικά σχόλια για τις πολλές και πολλαπλές περικοπές στο δημόσιο σύστημα υγείας που πάσχει από ιατρικό και νοσοκομειακό προσωπικό, ενώ έχει μεγάλες ουρές αναμονής για τους ασθενείς.
Ποιός είναι όμως ο Φρανσουά Λεγκό και τι επαγγέλλεται ως σχέδιο διακυβέρνησης της επαρχίας; Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός προέρχεται από το αποσχιστικό Κόμμα του Κεμπέκ στο οποίο χρημάτισε βουλευτής και υπουργός επί κυβέρνησης του Λουσιέν Μπουσάρ. Με αυτή την κληρονομιά του υπερεθνικισμού ίδρυσε το κόμμα του το 2011 «Συνασπισμός του Μέλλοντος του Κεμπέκ» προσπαθώντας να γίνει ο μπαλαντέρ ανάμεσα στο αποσχιστικό Κόμμα του Κεμπέκ και το φιλομοσπονδιακό κόμμα των Φιλελευθέρων.
Με την ατζέντα του θολή στο θέμα της απόσχισης του Κεμπέκ και με συντηρητικές καταβολές στην χάραξη της οικονομικής στρατηγικής του, ο Λεγκό ψηφίσθηκε από τους Κεμπεκιώτες παρότι προεκλογικά διακήρυξε πως θα μειώσει τον αριθμό των μεταναστών στο Κεμπέκ (από 50.000 σε 40.000 το χρόνο) ενώ θα βάλει αυστηρές εξετάσεις για την απόκτηση της ιθαγένειας (άπταιστη γνώση της γαλλικής γλώσσας στους νέους μετανάστες).
Αυτή η βαθιά εθνικιστική προσέγγιση του Λεγκό στο θέμα της μετανάστευσης που ενέχει τον κίνδυνο του ρατσισμού καθώς και η μεγάλη παραμονή του Φιλελεύθερου κόμματος στην εξουσία με διάφορα σκάνδαλα να ταλανίζουν το παρελθόν του πρώην φιλελεύθερου πρωθυπουργού Ζαν Σαρέ φαίνεται πως έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στο Κεμπέκ.
Ταυτόχρονα όμως με την άνοδο του συντηρητικού κόμματος στην εξουσία, δημιούργησε ευρύτερη βάση το αριστερόστροφο κόμμα «Αλληλέγγυο Κεμπέκ» το οποίο διεκδικεί την ανεξαρτησία του Κεμπέκ από τον Καναδά. Εδώ, βλέπουμε να αναφύονται δύο αντίθετες πολιτικές τάσεις, η ακροδεξιά και η αριστερά σε μια επαρχία που επί σαράντα και πλέον χρόνια διχάζεται μεταξύ της της ομοσπονδιακής κυβέρνηση των Φιλελευθέρων και της κυβέρνησης του αποσχιστικού Κόμματος του Κεμπέκ.
Μέσα σ’ αυτή την πολιτική δίνη, εκεί ακριβώς στα όρια της ανάπτυξης του κόμματος Québec solidaire βρέθηκε ο Ελληνας υποψήφιος της περιοχής Λοριέ-Ντοριόν Γιώργος Τσαντρίζος, ο οποίος έχασε την έδρα των Φιλελευθέρων με συντριπτική ήττα. Θα πρέπει να σημειωθεί πως οι Έλληνες της περιοχής του Παρκ Εξτένσιον φαίνεται πως μειοψηφούν απέναντι στη νέα γαλλόφωνη γενιά των Κεμεκιωτών που έχει αποικήσει την περιοχή στην οποία βρίσκεται στημένο το Γλυπτό του Έλληνα Μετανάστη, το οποίο δεσπόζει στο τοπίο.
Η Ελληνική παρουσία και επιρροή στα πολιτικά πράγματα του Κεμπέκ φαίνεται πως έρχεται στο τέλος της!