
Για την Άλισον Χάουελ, η βιβλιοθήκη της πόλης της είναι κάτι περισσότερο από ένα μέρος από όπου δανείζεται βιβλία. Είναι επίσης ένας μοναδικός χώρος όπου άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες από τις ΗΠΑ και τον Καναδά συναντιούνται και αναπτύσσουν δεσμούς για περισσότερο από έναν αιώνα.
Η Χάουελ όμως, όπως και πολλοί άλλοι, ανησυχούν πως αυτό θα μπορούσε να αλλάξει βάσει των νέων μέτρων που εφαρμόζει η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και καθώς οι εντάσεις συνεχίζουν να αυξάνονται μεταξύ των δύο χωρών.
Η Ανοιχτή Βιβλιοθήκη Χάσκελ (Haskell Free Library) και η Όπερα στέκονται πάνω στο σύνορο, την νοητή εκείνη γραμμή, που χωρίζει το χωριό Ντέμπρι Λάιν στο Βερμόντ των ΗΠΑ -όπου ζει η Χάουελ- και την πόλη Στάνστεντ του Κεμπέκ στον Καναδά.


Η είσοδος στο επιβλητικό βικτοριανής αρχιτεκτονικής κτήριο φτιαγμένο από τούβλα και πέτρα, βρίσκεται στην πλευρά των ΗΠΑ, αλλά μια άτυπη συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών επέτρεπε πάντα στους Καναδούς να εισέρχονται χωρίς διαβατήριο.
Οι Καναδοί διασχίζουν τα σύνορα περπατώντας απλά πάνω στο πεζοδρόμιο που οδηγεί απευθείας στη βιβλιοθήκη η οποία πλέον παρακολουθείται από την Υπηρεσία Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων των ΗΠΑ. Το πλησιέστερο συνοριακό σημείο ελέγχου δεν είναι καν ορατό από το κτίριο.
Μέσα στη βιβλιοθήκη, υπάρχει μια γραμμή στο πάτωμα που σηματοδοτεί τα διεθνή σύνορα, αν και οι κάτοικοι και των δύο χωρών κυκλοφορούν ελεύθερα.
Από την Τρίτη όμως οι μόνοι Καναδοί επισκέπτες που μπόρεσαν να εισέλθουν από την πλευρά των ΗΠΑ ήταν κάτοχοι ειδικής κάρτας και υπάλληλοι βιβλιοθήκης. Όλοι οι άλλοι έπρεπε να χρησιμοποιήσουν μια έξοδο κινδύνου που υπάρχει στην καναδική πλευρά.
![Η Πένι Τομας ταξίδεψε οδικώς από το Νιούπορτ του Βερμόντ (ΗΠΑ) και δακρύζει καθώς υψώνει ένα πλακάτ από την πλευρά του Καναδά, που γράφει «Κρατήστε ανοιχτά την [βιβλιοθήκη] Χάσκελ για τον Καναδά (21 Μαρτίου 2025)](https://img.huffingtonpost.com/asset/67e536be1600002b00883de8.jpg?ops=scalefit_720_noupscale)

Από την 1η Οκτωβρίου, επίσης όλοι οι Καναδοί θα πρέπει να εισέρχονται από τη δική τους πλευρά των συνόρων ή να περάσουν από ένα σημείο ελέγχου στην πλευρά των ΗΠΑ. Και αυτό είναι μια τεράστια αλλαγή για τους Καναδούς κατοίκους και χρήστες της βιβλιοθήκης.
«Αισθάνομαι ότι αυτό είναι ένα ακόμη βήμα για την οικοδόμηση ενός χάσματος χάσματος μεταξύ αυτών των δύο εθνών», είπε η Χάουελ, που περιέγραψε τη βιβλιοθήκη ως «πραγματικά ξεχωριστή» και «πραγματικό σύμβολο» της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ δύο μακροχρόνιων συμμάχων.
Το Ντέμπι Λάιν είναι ένα χωριό περίπου 700 κατοίκων στην πόλη Ντέμπρι που βρίσκεται στο αγροτικό τμήμα του Βορειοανατολικού Βασιλείου του Βερμόντ. Το Στάνστεντ, από την άλλη πλευρά είναι μια πόλη περίπου 3.000 κατοίκων.


Όπως πολλές αγροτικές παραμεθόριες κοινότητες στις ΗΠΑ και τον Καναδά, οι οικονομίες και οι πολιτισμοί τους συνδέονται. Αλλά οι σχέσεις πλέον είναι τεταμένες αφού ο Τραμπ έχει επιβάλλει δασμούς σε προϊόντα του Καναδά και έχει ενισχύσει τα μέτρα προστασίας των συνόρων ακόμη και μεταξύ κοινοτήτων που εξαρτώνται ιδιαίτερα η μία από την άλλη.
«Κατά μια έννοια είναι ένα ισχυρό σύμβολο για όλους εμάς που ζούμε σε αυτή τη συνοριακή περιοχή», είπε για τη βιβλιοθήκη ο Ρικ Ούφορντ Τσέις δήμαρχος του κοντινού Νιούπορτ στο Βερμόντ. «Τα σύνορα μπορεί να υπάρχουν θεωρητικά, είναι μια πολιτική πραγματικότητα, αλλά δεν ήταν μία απτή πραγματικότητα για τις οικογένειες που μετακινούνται από την μία στην άλλη πλευρά επί δεκαετίες».
Τα νέα μέτρα των ΗΠΑ πλήττουν την καρδιά αυτού που αντιπροσωπεύει η βιβλιοθήκη, σύμφωνα με μέλη των κοινοτήτων και στις δύο πλευρές των συνόρων.


Η βιβλιοθήκη χτίστηκε στις αρχές του 1900 με στόχο να ενώσει αυτές τις κοινότητες μέσω της παιδείας, της τέχνης του πολιτισμού, λέει η Σιλβί Μπουντρώ που ζει στο Κεμπέκ και είναι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της βιβλιοθήκης. «Είναι ένα μέρος επανένωσης των δύο χωρών, των δύο κοινοτήτων...Είμαστε όλοι φίλοι, είμαστε όλοι οικογένεια. Μένουμε ενωμένοι».
Εξαιτίας των νέων μέτρων Τραμπ, θα χρειαστεί τώρα να χτιστεί μια νέα είσοδος στην καναδική πλευρά της βιβλιοθήκης και το έργο θα κοστίσει τουλάχιστον 100.000 δολάρια.
«Για μένα δεν είναι απαραίτητο, γιατί υπήρχε πάντα μια καλή σχέση και με τις δύο αρχές, αμερικανικές και καναδικές», λέει ο Μπουντρώ «Θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαμε να κρατήσουμε αυτή την είσοδο (των ΗΠΑ) ανοιχτή».